ਸਹੂਰ
ਸਹੁਰ ਜਾਂ ਸੁਹੁਰ (UK : / s ə ˈ h ɜːr / ; [1] Arabic: سحور, romanized: suḥūr ), ਜਿਸ ਨੂੰ ਸਹਰੀ, ਸਹਿਰੀ ਜਾਂ ਸਹਿਰੀ (ਫ਼ਾਰਸੀ / ਉਰਦੂ : سحری, ਬੰਗਲਾ : সেহরী) ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਦੁਆਰਾ ਰੋਜਿਆਂ ਦਾ ਵਰਤ ਰੱਖਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸਵੇਰੇ ਸਵੇਰੇ ਰਮਜ਼ਾਨ ਦੇ ਇਸਲਾਮੀ ਮਹੀਨੇ ਦੌਰਾਨ ਪਹੁ ਫੁੱਟਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕੀਤਾ ਜਾਣ ਵਾਲ਼ਾ ਭੋਜਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। [2] ਭੋਜਨ ਫ਼ਜਰ ਦੀ ਨਮਾਜ਼ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਖਾਧਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। [3] ਸਹਿਰ ਇਫਤਾਰ ਨਾਲ ਮੇਲ ਖਾਂਦਾ ਹੈ - ਰਮਜ਼ਾਨ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਸ਼ਾਮ ਦਾ ਭੋਜਨ, ਦਿਨ ਦੇ ਰਵਾਇਤੀ ਤਿੰਨ ਭੋਜਨਾਂ (ਨਾਸ਼ਤਾ, ਦੁਪਹਿਰ ਦਾ ਖਾਣਾ ਅਤੇ ਰਾਤ ਦਾ ਖਾਣਾ) ਦੀ ਥਾਂ ਲੈਂਦਾ ਹੈ, [4] ਹਾਲਾਂਕਿ ਕੁਝ ਥਾਵਾਂ 'ਤੇ ਰਾਤ ਦਾ ਖਾਣਾ ਵੀ ਇਫਤਾਰ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦੇਰ ਰਾਤ ਨੂੰ ਖਾਧਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਰਮਜ਼ਾਨ ਦੇ ਮਹੀਨੇ ਵਿੱਚ ਸਵੇਰ ਤੋਂ ਸੂਰਜ ਡੁੱਬਣ ਤੱਕ ਦਾ ਵਰਤ ਰੱਖਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਦੁਆਰਾ ਖਾਧਾ ਜਾਣ ਵਾਲਾ ਆਖਰੀ ਭੋਜਨ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ, ਸੁਹੂਰ ਨੂੰ ਇਸਲਾਮੀ ਪਰੰਪਰਾਵਾਂ ਦੁਆਰਾ ਬਰਕਤਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਲਾਭ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਵਰਤ ਰੱਖਣ ਵਾਲੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਵਰਤ ਦੇ ਕਾਰਨ ਹੋਣ ਵਾਲੀ ਬੇਚੈਨੀ ਜਾਂ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਤੋਂ ਰਾਹਤ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਸਾਹੀਹ ਅਲ-ਬੁਖਾਰੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਹਦੀਸ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਅਨਸ ਇਬਨ ਮਲਿਕ ਨੇ ਦੱਸਿਆ, "ਨਬੀ ਨੇ ਕਿਹਾ, 'ਸੁਹੂਰ ਖਾਓ ਕਿਉਂਕਿ ਇਸ ਵਿੱਚ ਬਰਕਤ ਹੈ।'" [5]
ਮੁਸਾਹਰਤੀ
ਮੁਸਾਹਰਤੀ [6] ਰਮਜ਼ਾਨ ਦੌਰਾਨ ਸੁਹੂਰ ਅਤੇ ਫ਼ਜਰ ਦੀ ਨਮਾਜ਼ ਲਈ ਇੱਕ ਜਨਤਕ ਹੋਕਾ ਹੈ। [7] [8] [9] ਇਤਿਹਾਸ ਦੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਬਿਲਾਲ ਇਬਨ ਰਬਾਹ (ਆਰ. ਏ.) ਇਸਲਾਮੀ ਇਤਿਹਾਸ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਮੁਸਾਹਰਤੀ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਜਗਾਉਣ ਲਈ ਰਾਤ ਭਰ ਗਲੀਆਂ ਅਤੇ ਸੜਕਾਂ 'ਤੇ ਘੁੰਮਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। [10]