Ered Gorgoroth

Tworząc nazwy fikcyjnych lokacji tworzonego przez siebie świata, Tolkien umieszczał je w kontekście 14 języków, którymi mówić mieli mieszkańcy wymyślonego przez niego świata. Co więcej, tworzone przez autora nazwy ulegać miały w obrębie Śródziemia podobnym procesom, jak nazwy realnych miejsc w rzeczywistym świecie. Nazwa Ered Gorgoroth składa się z dwóch członów: określanego i określającego. Pierwszy z nich, Ered, jest rzeczownikiem w liczbie mnogiej oznaczającym góry. Spotyka się go również w kilku innych nazwach, jak Ered Engrin (Góry Żelazne), Ered Lindon (Góry Lindonu), Ered Luin (Góry Błękitne). W innych nazwach spotyka się ten rzeczownik w liczbie pojedynczej, orod, w takich jednowyrazowych nazwach jak Orodruina (dosłownie Ognista Góra). Drugi człon, Gorgoroth, pochodzi od gor, goroth oznaczającego strach, przerażenie. W efekcie nazwę Ered Gorgoroth tłumaczy się jako Góry Strachu^[1].

Ered Gorgoroth opisywane są rzeczywiście jako straszne, z ziejącymi przepaściami i kłębiącymi się u ich stóp cieniami^[2]. Według Karen Wynn Fonstad, Ered Gorgoroth były wyższe niż Ered Wethrin^[3] (góry oddzielające Beleriand od Hithlumu).

Ered Gorgoroth powiązane są z postacią pajęczycy Ungolianty – antagonistki Silmarillionu, lecz także z jednym z protagonistów tejże książki – Berenem^[4][2].

W Silmarillionie Tolkien pisze, że już po przymierzu z Melkorem, Ungolianta zamieszkiwała ciemną dolinę u podnóża tego pasma górskiego, zwaną Valley of Dreadful Death^[4] - Nan Dungortheb^[5], wprawiającą w przerażenie i szaleństwo, gdzie łączyły się czary Saurona i Meliany^[2]. Wittrup wymienia je wśród paralel, pomiędzy opisaną w Silmarillionie historią elfów, a Władcą Pierścieni, w którym Ered Gorgoroth odpowiada równina Gorgoroth w Mordorze^[6]. Góry te pojawiają się także w opowieści o Berenie, który przebył je, zmierzając do Doriathu^[2] w drugiej ze swych sześciu podróży^[7].

• Karen WynnK.W. Fonstad Karen WynnK.W., The Atlas of Middle-earth, Houghton Mifflin Harcourt, 2014  (ang.).