James Hunt

Hunt zaczynał karierę w niższych kategoriach wyścigowych, gdzie zaliczył kilka poważnych wypadków. Gdy debiutował w Formule 1 w 1973 roku nikt nie oczekiwał, że odniesie jakiekolwiek sukcesy. W 1975 roku Hunt odniósł zwycięstwo na torze Zandvoort dla prywatnego zespołu Hesketh, a w kolejnym sezonie został kierowcą zespołu McLaren. Wykorzystując fakt absencji Niki Laudy po jego poważnym wypadku na torze Nürburgring, Hunt wywalczył tytuł mistrza świata, wyprzedzając Austriaka o jeden punkt. Następne dwa sezony były jednak słabsze i w 1979 roku Hunt odszedł do zespołu Walter Wolf Racing. Po siedmiu wyścigach Brytyjczyk zakończył karierę, nie widząc możliwości powrotu na szczyt.

Po zakończeniu kariery Hunt rozpoczął pracę dla stacji BBC i przez następne 14 lat tworzył duet z komentatorem Murrayem Walkerem.

Hunt prowadził niezwykle rozrywkowy tryb życia^[4]. Oprócz zamiłowania do kobiet nie stronił od alkoholu. W latach 80. podupadł na zdrowiu, przeszedł kurację odwykową, leczył się także z depresji^[5][6].

18 października 1974 poślubił Susan Miller^[7], lecz w 1976 doszło do rozwodu. 17 grudnia 1983 ożenił się z Sarah Lomax, z którą miał dwóch synów: Freddiego i Toma^[8]. W 1989 roku rozwiódł się.

Zmarł nagle na atak serca w wieku 45 lat^[9]. W swoim testamencie napisał, aby jego przyjaciele uczcili jego zgon „huczną imprezą”. Wola Hunta została spełniona.

We wrześniu 2013 odbyła się premiera Wyścigu, filmu opowiadającego historię rywalizacji pomiędzy nim a Nikim Laudą, w reżyserii Rona Howarda. W rolę Nikiego Laudy wcielił się Daniel Brühl, natomiast Jamesa Hunta zagrał Chris Hemsworth^[10].

• James Hunt w bazie IMDb (ang.)