Kontrasygnata
Kontrasygnata (łac. contra 'przeciw', signum 'znak; sygnał')[1] – wymóg podpisania dokumentu, np. aktów prawnych jak ustawy bądź rozporządzenia przez drugą osobę, potwierdzające jego ważność.
W systemie rządów parlamentarno-gabinetowych oznacza najczęściej podpisanie aktu urzędowego wydanego przez głowę państwa – monarchę lub prezydenta – dodatkowo przez premiera lub ministra odpowiedniego resortu.
W polskim systemie prawnym
Zgodnie z art. 144 ust. 2 Konstytucji RP[2] akty urzędowe Prezydenta wymagają dla swej ważności podpisu Prezesa Rady Ministrów, który przez podpisanie aktu ponosi odpowiedzialność przed Sejmem.Zasada ta nie obejmuje tzw. prerogatyw Prezydenta, do których należą uprawnienia w zakresie:
- zarządzania wyborów do Sejmu i Senatu,
- zwoływania pierwszego posiedzenia nowo wybranych Sejmu i Senatu,
- skracania kadencji Sejmu w przypadkach określonych w Konstytucji,
- inicjatywy ustawodawczej,
- zarządzania referendum ogólnokrajowego,
- podpisywania albo odmowy podpisania ustawy,
- zarządzania ogłoszenia ustawy oraz umowy międzynarodowej w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej,
- zwracania się z orędziem do Sejmu, do Senatu lub do Zgromadzenia Narodowego,
- wniosku do Trybunału Konstytucyjnego,
- wniosku o przeprowadzenie kontroli przez Najwyższą Izbę Kontroli,
- desygnowania i powoływania Prezesa Rady Ministrów,
- przyjmowania dymisji Rady Ministrów i powierzania jej tymczasowego pełnienia obowiązków,
- wniosku do Sejmu o pociągnięcie do odpowiedzialności przed Trybunałem Stanu członka Rady Ministrów,
- odwoływania ministra, któremu Sejm wyraził wotum nieufności,
- zwoływania Rady Gabinetowej,
- nadawania orderów i odznaczeń,
- powoływania sędziów,
- stosowania prawa łaski,
- nadawania obywatelstwa polskiego i wyrażania zgody na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego,
- powoływania Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego,
- powoływania Prezesa i Wiceprezesa Trybunału Konstytucyjnego,
- powoływania Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego,
- powoływania prezesów Sądu Najwyższego oraz wiceprezesów Naczelnego Sądu Administracyjnego,
- wniosku do Sejmu o powołanie Prezesa Narodowego Banku Polskiego,
- powoływania członków Rady Polityki Pieniężnej,
- powoływania i odwoływania członków Rady Bezpieczeństwa Narodowego,
- powoływania członków Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji,
- nadawania statutu Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej oraz powoływania i odwoływania Szefa Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej,
- wydawania zarządzeń na zasadach określonych w art. 93,
- zrzeczenia się urzędu Prezydenta Rzeczypospolitej.
Wśród teoretyków prawa konstytucyjnego istnieje spór co do skutków, jakie wywołuje odmowa kontrasygnaty. Zdaniem części odmowa kontrasygnaty winna wiązać się z dymisją rządu[potrzebny przypis].