Recife
Recife je grad i općina od 1,661,020[1] i aglomeracija od 3,783,639 stanovnika.[2], na sjeveroistoku Brazila u Saveznoj državi Pernambuko u kojoj je administrativni centar.
Recife | |
|---|---|
.jpg) | |
| Koordinate: 8°3′S 34°54′W / 8.050°S 34.900°W | |
| Država |  Brazil |
| Savezna država | Pernambuko |
| Osnovan | 1537. [1] |
| Vlast | |
| - Prefeito | João Campos |
| Površina | |
| - Urbano područje | 218.5 km²[1] |
| - Područje utjecaja | 3,032 km²[2] |
| Visina | 10[1] |
| Stanovništvo (2022.) | |
| - Urbano područje | 1,661,020[1] |
| - Urbana gustoća | 7,602 stan/km²[2] |
| - Područje utjecaja | 3,783,639[2] |
| - Gustoća područja utjecaja | 1,248 stan/km²[2] |
| Vremenska zona | VST (UTC-4:30) |
| Poštanski broj | 50000-000[1] |
| Pozivni broj | 81[1] |
| Karta | |
  Recife Pozicija Recifea u Brazilu | |
Geografske karakteristike
Recife je velika atlanska luka na ušću rijeka Capibaribe i Beberibe.[3] Od glavnog grada Brasilie na jugozapadu je udaljen 2,107 km
Centar je 5 po veličini aglomeracije u zemlji u kojoj je nekoliko snažnih industrijskih gradova.Zbog brojnih rijeka, potoka i kanala, kojima je ispresjecan i mostova preko njih, znan je kao brazilska Venecija.[3]
Historija
Iako je osnovan još 1537.[1], na startu je živio u sjeni par kilometara udaljene Olinde na sjeveru koja je tad bila prijestolnica Kapetanije Pernambuco.Krajem 16. vijeka bogati trgovci iz Olinde koristili su ga kao sidrište za brodove kojima su transportrali šećer za Evropu.[3]
Napali su ga i orobili 1561. francuski, a nakon tog i engleski gusari 1595. Nizozemci su ga zauzeli 1630. i vladali njime 24 godina. Recife je prosprirao za njihove vladavine, naročito kad je guverner bio Johan Maurits od Nassaua.Nakon povratka pod Portugalsko kolonijalno carstvo, ponovno se našao u podređenom položaju na račun trgovaca iz Olinde. Zbog tog su se stanovnici 1710. pobunili jer im nije dozvoljeno da osnuju vlastitu općinu. Ta se pobuna danas u historiografiji zove Rat Mascatea (trgovac) jer su upravo mali trgovci iz Recifea bili kolovođe te pobune.[3]
Pobuna je urodila plodom tek 1827. kad je Recife postao službeno administrativni centar Provincije Pernambuco.[3]
Recife je eksplozivni ekonomski i demografski doživio kad je brazilska vlada 1960. osnovala agenciju Sudene (Superintendência para o Desenvolvimento do Nordeste), za razvoj sjeveroistočnog dijela zemlje. Ubrzo je postao financijski centar u kom filijale imaju sve velike banke iz Rio de Janeira, São Paula i Minas Geraisa, to je privuklo i brojne američke, francuske i talijanske kompanije.[3]
Znamenitosti, kultura i obrazovanje
Najpoznatije znamenitosti grada su Guvernerova palača]] i Teatar Santa Isabel, atrakcije su i 3 nogometna stadiona i plaže u kvartu Boa Viagem, na jugu grada.[3]
Recife ima simfonijski orkestar, konzervatorij i nekoliko teatara, među njima i poznati Amaterski teatar Pernambuco i Narodni teatar sjeveroistoka. I Recife je poput Ria grad brojnih festivala na kojima se pleše. Xangô je tipično afrički, dok se za karnevala pleše forróa.[3]
Pored muzeja Države Pernambuco, ima muzeje Šećerne trske i Narodne umjetnosti.[3]
Od institucija visokog obrazovanja Recife ima; Federalni univerzitet Pernambuco (osnovan 1946.), Agronomski univerzitet Pernambuco (1954.) i Katolički univerzitet Pernambuco (1951.). Pored tog ima i brojne istraživačke institute koji djeluju uz univerzitete. Poznat je po Nezavisnom institutu za društvena istraživanja Joaquim Nabuco, koji se ističe antropološkim studijama. [3]
Privreda i transport
Recife je grad financijske industrije i velika luka.Odlično povezana sa drugim brazilskim gradovima, željeznicom, autoputevima, brodskim i avionskim linijama.[3]
Internacionalni aerodrom Guararapes–Gilberto Freyre (IATA: REC, ICAO: SBRF) ima brojne dnevne linije prema brojnim gradovima u zemlji i inozemstvu. Gradski transport odvija se autobusima, trolejbusima i metroom.[3]
