Banda Mustafaj
Banda Mustafaj ishte një grup i katër shqiptarëve mërgimtarë të cilët dëshiruan ta vrasin Enver Hoxhën në vitin 1982. Por plani i tyre dështoi dhe dy anëtar të grupit janë vrarë dhe një anëtarë u arrestua.[1][2]
Anëtarët
- Sabaudin Hasnedar - udhëheqës i grupit. Lindi më 1925, komunist dhe shoku i Halitit. Ai iku në Greqi bashkë me të në vitin 1950. Pas largimit nga Greqia, ai u ndalua nga Shtetet e Bashkuara për disa vjet për arsye politike, dhe u bë pronar i një lavanderi komerciale në Romë.
- Xhevdet Mustafa - lindi më 1940. Ai u largua nga Shqipëria dhe shkoi në Staten Island, New York. Xhevdeti bashkëpunoi me shefin e mafisë shqiptare Xhevdet Lika dhe u financua nga Leka Zogu I. Në moshë 42 vjeçare, ai e morri një mision së bashku me Sabaudinin.
- Halit Bajrami - lindi më 1925. Ai ishte shok i Sabaudinit dhe shkoi në Greqi së bashku me të. Haliti ishte agjent i policisë sekrete shqiptare Sigurimi.
- Fadil Kaceli - ishte vëllau i Sadik Kaceli. Fadili u kthye në Zelandën e Re pasi misioni i tyre dështoi.
Operacioni
Edhe pse motivet personale për infiltrim janë të pa qarta, objektivi i tyre ishte vrasja e Enverit dhe ky ide u bë në vitin 1950, në dasmën e Leka Zogu I.[3] Operacioni është menduar si mbështetje nga Jugosllavia si hakmarrje kundër demonstratat e 81-së.
Të gjithë të katërtit u mblodhën në Itali në vitin 1982. Haliti planifikoi se do t'i sigurojë kapjen e grupit duke dërguar detajet e operacionit në zyrën e agjencisë nëpërmjet kontaktave në Romë dhe Paris. Grupi u pajis me armë, radio dhe pare.
Në agim, Xhevdeti dhe Sabaudini shkuan për të kërkuar, por ata i vranë dy persona pasi që u zbuluan. 30 minuta më vonë erdhi një anije duke i thënë të dyve që të dorëzohen. Natën vonë, ata shkuan tek një urë e vogël në verilindje të Divjakut dhe pushuan.
Nesër në mëngjes, civilët i drejtuan tre anëtarët bandita në qytetin e Rrogozhinës, ku gjetën stacionin e trenit. Haliti bleu biletat për trenin e pasditës për në Tiranë. Pas një pritje të gjatë, disa policë i'u afruan atyreve dhe e pyetën Sabaudinin për indentifikim e tij. Haliti i'u tha policëve se nuk kishin asnjë letër.[4]
Policët e morrën Halitin në kujdestari. Xhevdeti u largua me një makinën Zuk, poashtu edhe Sabaudini u largua duke kërcyer në një bunkier. Sabaudin u përpoq për të mbledhur forcat e për t'u bashkuar atij në marshimin në Tiranë, por ai u qëllua butë nga pushkatari në përleshje me armë dhe vetëvrasje.[5] Ndërkohë Xhevdeti voziti deri në juglindje dhe ndaloi tek një veturë i cili e dërgoi në Lushnjë. Ai u fsheh dhe i mbajti një familje peng për dy orë. Xhevdeti e qëlloi veten pasi që një veturë e blinduar u rrëzua në një nga muret.[3]
Haliti u mbajt në kujdestari për t'u marrë në pyetje dhe për të dëshmuar kundër ish-ministrit të mbrojtjes Kadri Hazbiu, i cili u largua nga posti më 10 tetor 1982, dhe ishte i dyshuar për bashkëpunim me Jugosllavinë dhe CIA-në dhe për siguriminë që bëri ndaj grupit në mënyrë që ata të fshihen.[6] Haliti u lirua dhe u kthye në vendin e tij në Zelandën e Re.
Leka Zogu I nuk e pranoi se ai ka autorizuar operacionin duke thënë se operacioni u bë pa dijeninë e tij.