Manastiri i Bodbes
Manastiri i Shën Ninos në Bodbe, vendodhë 2 km nga qyteti i Sighnaghi, Kakheti, Gjeorgji, është një kompleks manastiri ortodoks gjeorgjian dhe selia e peshkopëve të Bodbe. Kjo vije ndërtuar për herë të parë në shekullin e 9-të, por u rimodelua ndjeshëm në shekullin e 17-të.Sot, manastiri funksionon si një manastir dhe është një nga vendet kryesore të pelegrinazhit në Gjeorgji, për shkak të lidhjes së tij me Shën Ninon, ungjilltarja femër e Gjeorgjianëve të shekullit të IV-të. Reliket e së cilës janë të shenjtëruara atje, duke bërë që kjo vije të jetë një destinacion popullor për besimtarët dhe pelegrinët.
Peizazhi dhe arkitektura
Manastiri i Bodbe, vendosur në një kodër të pjerrët, shtrihet mes të larta e larta, duke ofrojnë pamje të shikueshme nga Lugina e Alazanit dhe duke zgjershë pamjen nga malet e Kaukazit të Madh.
Kisha ekzistuese, një bazilikë trenefëshe me tre absida të spikatura, u ndërtua fillimisht midis shekujve 9 dhe 11, por u modifikua ndjeshëm që atëherë. Muret e jashtme dhe të brendshme janë suvatuar dhe mbajnë gjurmët e rregullimeve të kryera në shekujt XVII dhe XIX. Kjo kishë përbëhet nga një kishë sallë e vogël me një absidë të ndërtuar mbi varrin e Shën Ninos, e cila është e integruar në një bazilikë më të madhe me anijate. Kulla këmbanore trekatëshe e lirë u ngrit midis viteve 1862 dhe 1885. Pas rregullimit të pjesës së murit të shekullit të 17-të që rrethonte bazilikën, origjinali i mëparshëm u restaurua në vitin 2003.
Rreth 3 kilometra nga Manastiri i Bodbe, në vitet 1990, u ndërtua një kapelë e vogël e Shën Zabulonit dhe e Shën Sosanës, për të strehuar burimin e Shën Ninos, i cili, sipas një legjende lokale, doli përmes lutjeve të Ninos dhe besohet se ka pushtet shërim.
Historia
Sipas traditës gjeorgjiane, Shën Nino, pasi ishte dëshmitare e konvertimit të gjeorgjianëve në besimin e krishterë, u tërhoq në grykën e Bodbe, në Kakheti, ku vdiq rreth shekujve 338-340. Pas vdekjes së Ninos, mbreti Mirian III (r. 284-361) urdhëroi krijimin dhe ndrertimin e një manastiri vogël në vendin ku u varros ai. Manastiri i Bodbe fitoi rëndësi të veçantë në mesjetën e vonë dhe u favorizua veçanërisht nga mbretërit e Kakhetit, të cilët zgjodhën manastirin si vendin e kurorëzimit të tyre. Në 1615, manastiri i Bodbe u plaçkitur nga trupat e Shah Abbas I të Persisë, por u rregullua nga mbreti Teimuraz I i Kakheti (r. 1605-1648). Me ringjalljen e jetës monastike në Bodbe u hap shkolla teologjike dhe manastiri funksiononte si një nga depozituesit më të mëdhenj të librave fetarë në Gjeorgji, duke qenë shtëpia e disa shkrimtarëve,autoreve dhe skribëve fetarë.
Pas ndarjes së Gjeorgjisë nga Perandoria Ruse në vitin 1801, manastiri i Bodbe nuk vetëm që vazhdoi të qëndronte një qendër e shenjtë për besimtarët, por edhe përjetoi një periudhë të rinovimeve dhe restaurimeve. Nën kujdesin e Mitropolitit Gjon Maqashvili dhe patronazhin e Carit Aleksandër I të Rusisë, manastiri u bë një qendër e jetës fetare dhe kulturore në rajon. Pas një periudhe që përshkoi vitet 1823, ku manastiri u përmirësua dhe u zbukurua me murale të reja, përjetoi një kohë turbullire pas vdekjes së Mitropolitit Gjon në vitin 1837. Në atë kohë, ekzarkati ortodoks rus që kishte vepruar në Gjeorgji prej vitit 1810, ndryshoi statusin e manastirit, duke e shndërruar atë në një kishë paraparimore.Megjithatë, në vitet që pasuan, manastiri pësoi shkatërrime të mëdha, derisa në vitet 1860, një nismë restaurimi u drejtua nga Arkimandriti Macarius (Batatashvili). Ai jo vetëm që e rindërtoi manastirin, por themeloi edhe një shkollë të specializuar për studimin e këngës kishtare. Në këtë kohë, kapela që mbante reliket e Shën Ninos u rinovua nga Mikhail Sabinin në vitet 1880.Në vitin 1889, manastiri i Bodbe u nderua me vizitën e Car Aleksandër III të Rusisë, i cili vendosi për hapjen e një manasure aty. Manastiri i rindërtuar jo vetëm që shërbente si qendër fetare, por gjithashtu kishte një rol të rëndësishëm në arsimin e artizanatit, duke ofruar mësim në punimet me gjilpërë dhe artin e pikturës.
Në vitin 1924, regjimi sovjetik vendosi të mbyllte manastirin e Bodbes dhe ta transformonte atë në një qendër shëndetësore. Kjo periudhë e ndalimit të praktikimit të besimit dhe shndërrimi i objekteve fetare në institucione sekulare ishte e zakonshme nën sundimin sovjetik.Për fat të mirë, pas shpërbërjes së Bashkimit Sovjetik në vitin 1991, manastiri i Bodbes u rihap si qendër fetare. Në këtë kohë, filluan punimet restauruese për të rikthyer manastirin në gjendjen e tij të mëparshme. Këto përpjekje restauruese u kryen ndër vite midis viteve 1990 dhe 2000, me një fokus të veçantë që filloi në vitin 2003.Rikthimi i manastirit të Bodbes si një qendër e adhurimit dhe kulture në Gjeorgji është shenjë e rëndësishme e rilindjes së lirisë fetare pas periudhës së ndalimit nën regjimin sovjetik.