การสมรสเพศเดียวกันในสหรัฐ

เมื่อวันที่ 26 มิถุนายน ค.ศ. 2015 สหรัฐได้กลายเป็นประเทศที่ 21 และประเทศที่มีประชากรมากที่สุดของโลกที่การสมรสเพศเดียวกันชอบด้วยกฎหมาย[1] ภายหลังจากคดีระหว่างโอเบอร์กะเฟลกับฮ็อดจิสภายใต้ศาลสูงสุดสหรัฐ[2][3] ในคดีดังกล่าวศาลได้พิพากษาว่าการปฏิเสธการออกทะเบียนสมรสให้แก่คู่ครองเพศเดียวกันเป็นการขัดต่อหลักกระบวนการอันควรแห่งกฎหมายและหลักการคุ้มครองความเสมอภาคตามบทบัญญัติแก้ไขรัฐธรรมนูญครั้งที่ 14 ของรัฐธรรมนูญแห่งสหรัฐ คำพิพากษาดังกล่าวเป็นการกลับคำพิพากษาในคดีก่อน ซึ่งก็คือเบเคอร์ วี. เนลสัน

สถานภาพทางกฎหมายของ
ความสัมพันธ์เพศเดียวกัน
การสมรส
มีประกอบการสมรส
  1. เมื่อได้ประกอบการสมรสในรัฐของเม็กซิโกที่อนุญาตการสมรสเพศเดียวกัน
  2. อาจจดทะเบียนในอารูบา กือราเซา และซินต์มาร์เติน
  3. ไม่ถูกกฎหมายในนีอูเอ โตเกเลา และหมู่เกาะคุก
  4. ไม่ถูกกฎหมายในดินแดนโพ้นทะเลบางดินแดน
  5. ไม่ถูกฎหมายในอเมริกันซามัวและเขตสงวนอินเดียนบางเขต

*ยังไม่มีผลใช้บังคับ

ตั้งแต่ปี ค.ศ. 2003 เป็นต้นมา การสมรสเพศเดียวกันนั้นชอบด้วยกฎหมายด้วยคำพิพากษาของศาลล่าง การออกกฎหมายโดยรัฐ และการออกเสียงประชามติในระดับที่แตกต่างกันไปในรัฐกว่า 37 รัฐจากทั้งหมด 50 รัฐของสหรัฐ รวมทั้งดินแดนอีกหนึ่งแห่งและเขตปกครองพิเศษโคลัมเบีย ส่วนสิทธิประโยชน์ในระดับสหพันธรัฐก็ได้ขยายออกครอบคลุมคู่ครองเพศเดียวกันที่ได้สมรสแล้วด้วยผลของคดียูไนเต็ดสเตท วี. วินด์เซอร์ เมื่อเดือนมิถุนายน ค.ศ. 2013 ที่ผ่านมา

ประวัติ

การเคลื่อนไหวเพื่อให้ได้มาซึ่งสิทธิในการสมรสของพลเมืองและสิทธิประโยชน์ของคู่ครองเพศเดียวกันในสหรัฐเริ่มต้นขึ้นในช่วงคริสต์ทศวรรษที่ 1970[4] แต่ในคดีเบเคอร์ วี. เนลสัน เมื่อปี ค.ศ. 1971 ศาลสูงสุดรัฐมินนิโซตาได้ปฏิเสธสิทธิดังกล่าวด้วยเหตุผลที่ว่าการกำเนิดและการเลี้ยงดูเป็นสาระสำคัญของสถาบันการแต่งงาน และต่อมาศาลสูงสุดแห่งสหรัฐก็ได้ปฏิเสธคำขออุทธรณ์ในคดีดังกล่าว ก่อให้เกิดเป็นหลักกฎหมายจากคำพิพากษาของศาลในเวลาต่อมา ประเด็นดังกล่าวไม่ได้เป็นประเด็นที่กล่าวถึงในการเมืองของสหรัฐจนกระทั่งปี ค.ศ. 1993 เมื่อศาลสูงสุดรัฐฮาวายได้มีคำวินิจฉัยว่าการที่รัฐห้ามสิทธิในการสมรสของบุคคลเพศเดียวกันเป็นการขัดต่อรัฐธรรมนูญรัฐฮาวายในคดีเบร์ วี. เลวิน เมื่อโลกได้ก้าวเข้าสู่คริสต์ศตวรรษที่ 21 จำนวนผู้คนที่สนับสนุนการสมรสเพศเดียวกันได้เพิ่มขึ้นเป็นอย่างมาก และผลสำรวจในปี ค.ศ. 2011 พบว่าชาวอเมริกันเกินกว่าครึ่งสนับสนุนให้การสมรสเพศเดียวกันเป็นสิทธิที่ชอบด้วยกฎหมาย เมื่อวันที่ 17 พฤษภาคม ค.ศ. 2004 รัฐแมสซาชูเซตส์ได้กลายเป็นรัฐแรกของสหรัฐและเขตอำนาจศาลที่ 6 ของโลกที่สิทธิในการสมรสเพศเดียวกันชอบด้วยกฎหมาย ภายหลังจากคำวินิจฉัยของศาลสูงสุดรัฐแมสซาชูเซตส์ในคดีกูดริดจ์ วี. ดีพาร์ทเมนท์ออฟพับลิกเฮลธ์เมื่อหกเดือนก่อนหน้า ต่อมาเมื่อวันที่ 9 พฤษภาคม ค.ศ. 2012 บารัค โอบามาได้กลายเป็นประธานาธิบดีคนแรกระหว่างดำรงตำแหน่งที่ประกาศตนสนับสนุนให้การสมรสเพศเดียวกันนั้นชอบด้วยกฎหมาย และต่อมาในวันที่ 6 พฤศจิกายน ค.ศ. 2012 รัฐเมน แมรีแลนด์ และวอชิงตันได้กลายเป็นรัฐแรกของสหรัฐที่ได้อนุญาตการสมรสเพศเดียวกันผ่านการลงคะแนนเสียงโดยประชาชน

ก่อนคดีโอเบอร์เกอเฟล

ประเด็นทางกฎหมาย

การอภิปรายโต้แย้ง

หลังกรณีคำตัดสินของศาลในคดีที่ให้มีการยอมรับการแต่งงานของคนเพศเดียวกันครอบคลุมทุกรัฐของสหรัฐ (คดีระหว่างโอเบอร์กะเฟลกับฮ็อดจิส) เมื่อวันที่ 29 มิถุนายน ค.ศ. 2015

เคน แพกดัน อัยการสูงสุดของรัฐเท็กซัส และ แดน แพทริก รองผู้ว่าการรัฐเท็กซัส ได้เขียนในจดหมายระบุว่าคำตัดสินของศาลขัดกับ "สิทธิในการนับถือศาสนา" ทำให้พนักงานของรัฐสามารถปฏิเสธการออกใบทะเบียนสมรสหรือปฏิสิธการจัดพิธีแต่งงานกับคนรักเพศเดียวกันได้หากขัดต่อหลักศาสนา โดยแพกตันยังกล่าวเสริมว่าหากนักบวชหรือเจ้าหน้าที่เองเต็มใจให้จัดพิธีสมรสหรือบริการพวกเขาก็ย่อมได้

สื่ออลาบามาพับลิกเรดิโอระบุว่า กลุ่มผู้ต่อต้านการแต่งงาของคนรักเพศเดียวกันมีแผนการผลักดันผ่านสภาของรัฐให้ออกกฎหมายคุ้มครองผู้ประกอบการธุรกิจให้พวกเขามีสิทธิปฏิเสธจะบริการแก่คู่รักเพศเดียวกัน ทั้งนี้ยังมีการตีความคำตัดสินของศาลโดย มาร์ซี ฮามิลตัน นักกฎหมายจากมหาวิทยาลัยเยชีวา ซึ่งเธออ้างว่าคำตัดสินของศาลสูงสุดงดเว้นโบสถ์และนักบวชให้ไม่จำเป็นต้องปฏิบัติตามหากไม่ต้องการบริการคู่รักเพศเดียวกัน

ทางด้านแอนโธนี เคนเนดี หนึ่งในผู้พิพากษาคดี Obergefell v. Hodges ระบุไว้ในคำตัดสินว่า กลุ่มศาสนายังคงมีสิทธิตามรัฐธรรมนูญในการแสดงความไม่เห็นด้วยต่อการแต่งงานของคนรักเพศเดียวกันได้ตามบทบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมรัฐธรรมนูญมาตรา 1[5]

ความเห็นสาธารณะ

ผลของการสมรสเพศเดียวกัน

บรรทัดฐานคำพิพากษาของศาล

คดีความในศาล

ดูเพิ่ม

อ้างอิง

บรรณานุกรม

  • Chauncey, George (2004). Why Marriage? The History Shaping Today's Debate over Gay Equality. New York: Basic Books. ISBN 0-465-00957-3.
  • Corvino, John, and Maggie Gallagher (2012). Debating Same-Sex Marriage. New York: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-975631-5.
  • Dobson, James C. (2004). Marriage under Fire: Why We Must Win This War. Sisters, Ore.: Multnomah. ISBN 1-59052-431-4.
  • Murdoch, Joyce, and Deb Price (2001). Courting Justice: Gay Men and Lesbians v. the Supreme Court. New York: Basic Books. ISBN 0-465-01513-1.
  • NeJaime, Douglas (October 2012). "Marriage Inequality: Same-Sex Relationships, Religious Exemptions, and the Production of Sexual Orientation Discrimination". California Law Review. 100 (5): 1169–1238.
  • Rauch, Jonathan (2004). Gay Marriage: Why It Is Good for Gays, Good for Straights, and Good for America. New York: Times Books. ISBN 0805076336
  • Sullivan, Andrew (1989) "Here Comes the Groom: A (Conservative) Case for Gay Marriage," The New Republic, reprinted in Slate, November 9, 2012.
  • Sullivan, Andrew, editor (1997, 2004). Same-Sex Marriage Pro & Con: A Reader. Vintage. ISBN 1-4000-7866-0. Second edition.
  • Wolfson, Evan (2004). Why Marriage Matters: America, Equality, and Gay People's Right to Marry. New York: Simon & Schuster. ISBN 0-7432-6459-2.

แหล่งข้อมูลอื่น

🔥 Top keywords: วชิรวิชญ์ ไพศาลกุลวงศ์หน้าหลักองค์การกระจายเสียงและแพร่ภาพสาธารณะแห่งประเทศไทยยูฟ่าแชมเปียนส์ลีกชนกันต์ อาพรสุทธินันธ์สโมสรฟุตบอลแมนเชสเตอร์ซิตีพิเศษ:ค้นหาดวงใจเทวพรหม (ละครโทรทัศน์)กรงกรรมอสมทลิซ่า (แร็ปเปอร์)จีรนันท์ มะโนแจ่มสโมสรฟุตบอลอาร์เซนอลสโมสรฟุตบอลเรอัลมาดริดธี่หยดฟุตซอลชิงแชมป์เอเชีย 2024เฟซบุ๊กสโมสรฟุตบอลบาร์เซโลนาประเทศไทยเอเชียนคัพ รุ่นอายุไม่เกิน 23 ปี 2024วิทยุเสียงอเมริกาสโมสรฟุตบอลลิเวอร์พูลพระราชวัชรธรรมโสภณ (ศิลา สิริจนฺโท)พระบาทสมเด็จพระวชิรเกล้าเจ้าอยู่หัวรักวุ่น วัยรุ่นแสบวันไหลนริลญา กุลมงคลเพชรสโมสรฟุตบอลเชลซีสมเด็จพระกนิษฐาธิราชเจ้า กรมสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารีหลานม่าสุภาพบุรุษจุฑาเทพ (ละครโทรทัศน์)สโมสรฟุตบอลไบเอิร์นมิวนิกกรุงเทพมหานครสโมสรฟุตบอลแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดคิม ซู-ฮย็อนภาวะโลกร้อนสาธุ (ละครโทรทัศน์)รายชื่ออักษรย่อของจังหวัดในประเทศไทยสโมสรฟุตบอลปารีแซ็ง-แฌร์แม็ง