โรงพยาบาลเซนต์เจมส์

ต้นกำเนิดของโรงพยาบาลนี้อยู่ในสถานสงเคราะห์คนจนที่ได้รับการริเริ่มเมื่อดับลินคอร์ปอเรชันจ่ายเงิน 300 ปอนด์เพื่อเข้าถือสิทธิ์สถานที่ตั้งดังกล่าวใน ค.ศ. 1603^[3] ครั้นสงครามระหว่างพระเจ้าวิลเลียมที่ 3 และพระเจ้าเจมส์ที่ 2 เข้ามาแทรกแซง และโครงการนี้ก็ถูกยกเลิกไปจนกระทั่งแมรี ดัชเชสแห่งออร์มอนด์ ผู้เป็นภริยาของเจมส์ บัตเลอร์ ดยุกแห่งออร์มอนด์ที่ 2 ได้วางศิลาฤกษ์ใน ค.ศ. 1703^[3] ส่วนโจนาธาน สวิฟท์ ซึ่งเป็นผู้แจกจ่ายจุลสาร ได้กล่อมให้สร้างสิ่งอำนวยความสะดวกสำหรับเด็กอ่อนที่ถูกทิ้ง และใน ค.ศ. 1727 สถานสงเคราะห์คนจนดังกล่าวก็ได้รับการขยายออกไปด้วยการเพิ่มโรงพยาบาลเด็กกำพร้า^[4] โดยอาร์เธอร์ กินเนสส์ ซึ่งเป็นผู้ผลิตเบียร์ ได้ดำรงตำแหน่งคณะกรรมการบริหารในช่วงปีแรก ๆ^[5]

โรงพยาบาลเด็กกำพร้านี้ได้ปิดตัวลงใน ค.ศ. 1829 และอาคารต่าง ๆ ถูกดูดกลืนโดยสถานกักกันเซาท์ดับลิน^[3] ครั้นในช่วงการลุกฮืออีสเตอร์เมื่อ ค.ศ. 1916 สถานกักกันเซาท์ดับลินได้ถูกกองกำลังกบฏยึดครอง^[3] ต่อมา สถานสงเคราะห์คนจนดังกล่าวได้รับการพัฒนาจนกลายเป็นโรงพยาบาลเทศบาลที่รู้จักกันในชื่อโรงพยาบาลเซนต์เควิน หลังจากการได้รับเอกราชของไอร์แลนด์ใน ค.ศ. 1921 และเปลี่ยนชื่อเป็นโรงพยาบาลเซนต์เจมส์ใน ค.ศ. 1971^[3]

ส่วนทรินิตีเซ็นเตอร์ ซึ่งรวมแผนกคลินิกโรงเรียนแพทย์ของวิทยาลัยทรินิตีและห้องสมุดทางการแพทย์ของวิทยาลัย เปิดให้บริการใน ค.ศ. 1994^[6]

กระทั่งมีการก่อตั้งหน่วยรังสีบำบัดรักษามะเร็งแห่งใหม่ขึ้นที่โรงพยาบาลนี้ใน ค.ศ. 2012^[7]

วิทยาเขตของเซนต์เจมส์ได้รับเลือกใน ค.ศ. 2012 ให้เป็นสถานที่สำหรับโรงพยาบาลเด็กแห่งชาติ ซึ่งอนุญาตให้ใช้ทำเลร่วมกับโรงพยาบาลผู้ใหญ่ และอาจเป็น "ทำเลร่วมไตรภาคี" กับโรงพยาบาลคลอดบุตรในอนาคตบนสถานที่ตั้งเดียวกัน^[8]

ใน ค.ศ. 2015 โรงพยาบาลนี้กลายเป็นโรงพยาบาลแห่งแรกในประเทศไอร์แลนด์ที่มีบริการตรวจเอชไอวีและตับอักเสบเป็นประจำสำหรับผู้ป่วยทุกรายที่มาถึงโรงพยาบาล^[9]

โรงพยาบาลนี้ ซึ่งเป็นโรงพยาบาลเพื่อการเรียนการสอนหลักของวิทยาลัยทรินิตี ดับลิน มีเตียง 1,010 เตียง^[10]

• แอนน์ ยัง ผู้ก่อตั้งโรงเรียนการพยาบาลทั่วไปแห่งแรกของประเทศไอร์แลนด์^[11]

• Coakley, Davis (2017). The History and Heritage of St. James's Hospital Dublin. Four Courts Press. ISBN 978-1846826078.

• เว็บไซต์ทางการ