ჯვ. წ. 100

წანა

ჯვ. წ. 100 — წანეფიშ მუდანობა ქირსეშ ბადებაშახ.

მოსოფელი ჯვ. წ. 100 წანას

მოლინეფი

რომიშ რეზპუბლიკა

  • კონსულეფი: გაიუს მაროუსი (6-აშა, პლებეი) დო ლუციუს ვალერიუს ფლაკუსი (პატრიცი); პრეტორი: გაიუს სერვილიუს გლავციუსი; პროპრეტორი: ტიტუს დიდიუსი (მაკედონიას); ოკათე ტრიბუნი: ლუციუს აპულუს სატურნინუსი; მონეტარული ტრიუმვირატეფი: ავლუს მანლიუს სერგიანუსი[1], გაიუს ფუნდანიუსი[2][3], მარკუს პორციუსი, მარკუს სერვილიუსი დო პუბლიუს სერვილიუს რულუსი.
  • სიცილიაშ პროკონსული მანიუს აკვილიუსი საბოლათ ენაშქვიდუაბს ჭკორეფიშ აშონთაფას. სენატი თის გინმოჩანს ოვაციას.

მეხოლაფირი თარიღეფი

  • დოხოლ. 100 — კელტეფქ ქჷდიხორეს კოკი ანგლსის, ნამუქჷთ დრუიდიზმიშ ცენტრო გინირთჷ.
  • დოხოლ. 100 — ევდოქს კიზიკალიშ ნჩურუა. თინა გითმირკვიენდჷ არაბეთიშ ზუღას დო აფრიკაშ წყარპიჯის.
  • სიმა ძიანქ გაჭყჷ მუში ნახანდი ში ძი, ნამუთ ჩინეთიშ ისტორიას ოწაწჷ.

დუნაბადი

  • 13 კვირკვე — გაიუს იულიუს კეისარი, გენერალი, დიქტატორი (შხვა მუნაჩემეფით, დ. ჯვ. წ. 102 წანას);
  • ტიტუს ლაბიენუსი — გალიაშ ლჷმაშ უწოხიანი ლეგატი;
  • კორნელიუს ნეპოსი — რომაალი ისტორიკოსი;
  • 100, დოხოლ.[4]. — ლუციუს პინარიუს ნატისი (ღ. ჯვ. წ. 56 წანას[5].), პანთიპიკოსი ჯვ. წ. 58—56 წანეფს, ნამუთ კლოდიშ მოთხირით არსულენდჷ დედიკაციას ციცერონიშ ჸუდეს[6].

ნაღურა

სქოლიო