Diosdado Cabello

Ingresó na Academia Militar de Venezuela, llogrando'l grau de subteniente, yá xubíu como teniente participó, xunto al teniente coronel Hugo Chávez, nel intentu de [[Golpe d'Estáu de febreru de 1992en Venezuela]] contra l'entós presidente Carlos Andrés Pérez. Fracasada la rebelión y dempués del encarcelamientu de Chávez y otros militares golpistes,^[1] Cabello solicitó'l so pase a la reserva.

Dempués de salida en llibertá de Chávez sofitar na campaña eleutoral que la llevó a la presidencia nes eleiciones de 1998, siendo un destacáu dirixente del Movimientu V República (MVR). Chávez designar en 2001 Vicepresidente de la República, sustituyendo a Adina Bastidas. Na primer metá de 2002, la so incorporación a la cúpula del gobiernu foi entendida pola oposición antichavista como una "militarización del gabinete".

Mientres el golpe d'Estáu del 11 d'abril de 2002, que derrocó al gobiernu mientres dos díes, y nel que l'empresariu Pedro Carmona xunto a un grupu de militares y civiles establecieron pola fuercia un gobiernu de facto, Cabello pasa a la clandestinidá, hasta'l 13 d'abril cuando una vegada restituyíu l'orde constitucional torna xunto col gabinete de Ministros, y al ser el vicepresidente executivu nesi momentu y d'alcuerdu a lo establecío nel artículu 234 de la Constitución de 1999, tien d'asumir de forma temporal el cargu de Presidente, al atopase'l presidente Hugo Chávez secuestráu na isla venezolana de La Orchila, polo que ye juramentado de manera provisional ante'l Presidente de l'Asamblea Nacional William Lara, y el Fiscal Xeneral de la Nación Isaías Rodríguez. La so primer orde como presidente temporal foi unviar a un grupu d'élite de l'Armada de Venezuela pa rescatar a Chávez. El 14 d'abril, una vegada restablecíu l'orde, trespása-y el poder a Hugo Chávez.

Al poco tiempu dexó la vicepresidencia pa ocupar el Ministeriu d'Interior y Xusticia (2002-2003), tamién dirixó la Comisión Nacional de Telecomunicaciones (CONATEL), en dichu cargo gobernara dicha entidá dende 1995, mientres la so estadía en CONATEL realizóse una fonda remodelación de la llexislación sobre les telecomunicaciones, finalmente en 2004, nes eleiciones rexonales de Venezuela d'esi mesmu añu, Cabello llogra la victoria anque a escasu puntos del so contendor pola oposición y dirixente del partíu Copei, Enrique Mendoza.

Darréu foi escoyíu pol MVR candidatu oficialista a la gobernación del Estáu Miranda en 2004, que tuvo como principal contrincante al democratacristiano Enrique Mendoza.

En 2007 aceptó la decisión del gobiernu de Chávez d'eslleir el MVR y conformar el Partíu Socialista Xuníu de Venezuela (PSUV), onde se fundieron otros partíos d'esquierda que sofiten al procesu políticu que lidera Chávez. Cabello ye unu de los más destacaos dirixentes del nuevu partíu, y de que la so comisión promotora formó parte, la organización socialista nunes eleiciones internes celebraes n'agostu de 2008 escoyer candidatu a la reelección a la gobernación de Miranda nes eleiciones rexonales de payares siguiente.

Nes eleiciones rexonales d'avientu de 2008 Cabello pierde la gobernación de Miranda frente al ex alcalde de Baruta Henrique Capriles Radonski.^[2] Darréu n'avientu, ye escoyíu por Chávez pa exercer la cartera d'Obres Públiques.

Nes eleiciones parllamentaries de 2010 foi electu diputáu pol Estáu Monagas, asumiendo'l so cargu en xineru de 2011. Un añu dempués en xineru de 2012 foi designáu, pola Asamblea Nacional de Venezuela, como presidente d'esi cuerpu llexislativu unicameral pal periodu 2012-2013.^[3]

El 30 de xunetu de 2017 ye electu constituyente a l'Asamblea Nacional Constituyente de Venezuela de 2017, darréu en xunu de 2018 ye designáu presidente de dicha instancia.

Acusaciones de corrupción y narcotráficu

Diosdado Cabello foi denunciáu por supuesos actos de corrupción y malversación de fondos utilizando presuntamente a Pedro Torres Ciliberto y Arné Chacón como testaferros.^[4][5][6][7] Cabello refugó toes estes acusaciones y en sesión de l'Asamblea Nacional en xineru de 2011, ante repitíes acusaciones del diputáu Julio Borges, Cabello propón-y presentar pruebes de corrupción ante los tribunales y desaposiase de la so inmunidá parllamentaria.^[8] Acúsase-y de tener supuestamente'l control de la empresa motos BERA, la firma de zapatos y llinia deportiva RS21, la cadena FarmAhorro y les industries pesqueres EVEBA en Cumaná y Atún Margarita.^[9] amás de 43 propiedaes inmobiliaries.^[10] Un bancu alemán informaría a una comisión del Bancu Central de Venezuela que Cabello tendría una cuenta de 21,5 millones de dólares. N'avientu de 2008 presentáronse ante la contraloría documentos sobre'l supuestu usu indebíu d'unos $230 millones.^[11] Inclusive dientro de movimientos d'esquierda hai crítiques contra Diosdado Cabello pol so manexu alministrativu.^[12][13]

Nuna denuncia presentada na corte de Miami pol activista Thor Halvorssen Mendoza contra la empresa enerxética Derwick Associates, los sos dueños y el so filial n'Estaos Xuníos, aliégase que supuestamente millones de dólares fueron pagaos «per debaxo de la mesa» a funcionarios del gobiernu venezolanu; na demanda afírmase que Diosdado recibiría 50 millones de dólares d'Estaos Xuníos en sobornos.^[14][15]

Les actividaes ilícites de los acusaos fueron personalmente confirmaes por unu o más ex emplegaos de Derwick (...) Esta nun ye la primer vegada que Cabello ye implicáu n'operaciones d'arriquecimientu ilícitu. Según documentos del Departamentu d'Estáu [d'Estaos Xuníos] y de la firma de servicios d'intelixencia privada Stratfor peneraos por WikiLeaks, el presidente de l'Asamblea Nacional encabeza unu de los grandes polos de corrupción en Venezuela.^[15]

Adicionalmente a les acusaciones de monopoliu, Diosdado Cabello tien diecisiete denuncies ante la Fiscalía Xeneral de la República dende l'añu 2009, que atópense abiertes entá y ensin respuesta xudicial per parte del diputáu;^[16] sicasí'l TSJ refugó la segunda.^[17] Cabello recibió tamién acusaciones pol Presidente de la organización Human Rights Foundation, sobre supuestos actos de corrupción y narcotráficu.^[18]

Les denuncies de corrupción, onde Cabello se ve presuntamente arreyáu, inclúin ser el supuestu xefe d'una organización internacional de tráficu de drogues,^[19][20] aceptar sobornos de Derwick Associates pa proyeutos d'obres públiques en Venezuela,^[21] usu de nepotismu pa favorecer a amigos y miembros de la so familia^[22][23][24] y lideranza de coleutivos armaos pagos con fondos de Petróleos de Venezuela.^[25]

Respuesta de l'Asamblea Nacional

Pela so parte, l'anterior Asamblea Nacional de Venezuela escoyida en 2011, refugó estes acusaciones calificándoles de campaña mediática,^[26] y aprobó un alcuerdu de desgraviu, la segunda vicepresidenta de l'Asamblea Nacional, Tania Díaz, señaló que les supuestes denuncies tán basaes en "rumores y non nuna investigación en dalgún xulgáu".^[27][28]

Caso de los sobrinos Flores

El 11 de payares de 2015,^{[29][30][31][32]} un afiáu y sobrín de Cilia Flores, la primer dama, Efraín Antonio Campo Flores y Francisco Flores de Freitas respeutivamente,^{[29][30][31][32]} serín'arrestaos n'Haití^[33] por supuesta combalechadura^[34] pa introducir 800 kg de cocaína^[34] a los Estaos Xuníos.^{[29][30][32][31]} Dambos declararon actuar so ordenar de Diosdado Cabello.^[35]

Acusaciones d'enguizamientu del odiu

En 2014, Diosdado Cabello fundó'l so programa Con El Mazu Dando el cual ye tresmitíu anguaño pola canal Venezolana de Televisión (VTV).^[36] Cabello ye acusáu per parte de la sociedá venezolana d'afalar l'odiu contra opositores al traviés de dichu programa, yá que frecuentemente vése-y acusando y acusando a activistes venezolanos d'oposición y ciudadanos civiles, según a personalidaes internacionales, con supuestos planes golpistes y/o terroristes en contra del gobiernu de Nicolás Maduro.^{[37][38][39][40][41]}Desque'l discutiniu Llei Contra l'Odiu foi sancionada pola Asamblea Nacional Constituyente de 2017, dellos sectores de la sociedá venezolana cuestionaron si dicha llei sería aplicada a Cabello por afalar al odiu nel so programa,^[42][43][44] sicasí, hasta la fecha los procesaos fueron namái opositores.^[45][46]

• Vicepresidente Executivu de Venezuela
• Sanciones mientres la crisis en Venezuela

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Diosdado Cabello.
• Páxina oficial de Diosdado Cabello nel PSUV
• Triangulación mediática contra'l diputáu Diosdado Cabello Asamblea Nacional