Gualba

Apaez citáu en documentos de 1053 como Aqua Alba. Nel añu 1083 pasó a formar parte de les posesiones del monesteriu de Sant Cugat. Parte de la xurisdicción quedó en manes de la familia Gualba.

La ilesia parroquial ta dedicada a San Llorienzo. Consagrada en 1099, entá caltién el ábside y la fachada románicos. Nel sieglu XV realizóse una ampliación, añader unes capiyes llaterales, d'estilu góticu, según la torre del campanariu. Nel so interior caltiénense diverses llábanes sepulcrales según un retablu del sieglu XVI con escenes de la vida de san Vicente. Tamién se caltienen delles pieces d'orfebrería de los sieglu XVI y XVIII.

Gualba celebra la so fiesta mayor nel mes d'Agostu.

Tradicionalmente, la principal actividá yera l'agricultura, destacando los cultivos de ceberes, pataques y llegumes. Sicasí, la so proximidá con San Celoni provocó que munchos de los sos habitantes mover hasta esta llocalidá pa trabayar.

Gualba vio aumentar tamién l'actividá turística y les viviendes utilizaes como segundes residencies gracies al so allugamientu bien cercanu al Montseny. Esiste tamién una zona d'acampada xestionada pol Real Automóvil Club de Cataluña.

Nes eleiciones del 24 de mayu, CiU llogró 6 conceyales (1 más qu'en 2011) revalidando la so mayoría absoluta y ERC llogró 3 conceyales. El PSC nun allegó a les eleiciones yá que los sos conceyales y militantes pasaron a ERC. El PP, que presentó llista, tan solo llogró 10 votos.

• Tomàs Bonell, Jordi; Descobrir Catalunya, poble a poble, Prensa Catalana, Barcelona, 1994
• Artículu respeutivu na Enciclopedia Catalana (en catalán)
• Gent de Gualba (en catalán) de Jesús Caudevilla Pastor. Publicar nel 2012 y amás de una descripción del conceyu hai una parte de la so historia. Recueye dende fechos importantes hasta otros más cotidianos. Nel so spáginas apaecen persones que viven o vivieron nel pueblu. Ensin escaecer anécdotes, fechos o tradiciones d'ayeri o de güei.

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Gualba .
• Datos xenerales