Matalebreras

conceyu de la provincia de Soria (España)

Matalebreras ye una llocalidá y tamién un conceyu de la provincia de Soria, partíu xudicial de Soria, Comunidá Autónoma de Castiella y Llión, España. Pueblu de la Contorna del Moncayo.

Matalebreras
Alministración
País España
Autonomía Castiella y Lleón
Provincia provincia de Soria
Tipu d'entidáconceyu d'España
Cabezaleru/a del gobiernuPedro Maria Moreno Valer
Nome oficialMatalebreras (es)[1]
Códigu postal42113
Xeografía
Coordenaes41°50′26″N 2°02′48″W / 41.840555555556°N 2.0466666666667°O / 41.840555555556; -2.0466666666667
Matalebreras alcuéntrase n'España
Matalebreras
Matalebreras
Matalebreras (España)
Superficie41.63 km²
Altitú995 m
Llenda conPozalmuro, Villar del Campo, Trévago, Fuentestrún, Castilruiz y Ólvega
Demografía
Población75 hab. (2023)
- 40 homes (2019)

- 26 muyeres (2019)
Porcentaxe0.08% de provincia de Soria
0% de Castiella y Lleón
0% de España
Densidá1,8 hab/km²
Más información
Estaya horariaUTC+01:00
Cambiar los datos en Wikidata

Dende'l puntu de vista xerárquicu de la Ilesia Católica forma parte de la Diócesis d'Osma la cual, de la mesma, pertenez a l'Archidiócesis de Burgos.

Situación

Términu municipal de Matalebreras.

Asitiada xunto a la Sierra del Maderu, el so términu llenda con Muriu de Ágreda, Olvega, Montenegro de Ágreda, Castilruiz y Fuentestrún.[2]

Comunicaciones

Crucie de caminos na N-122 (Zaragoza-Soria). De Matalebreras parten les siguientes carreteres: SO-692; SO-380; SO-P-1052-

Historia

A la cayida del Antiguu Réxime la llocalidá constituyir en conceyu constitucional, conocíu entós como Matalebrera, na rexón de Castiella la Vieya,[3] partíu de Ágreda y que nel censu de 1842 cuntaba con 90 llares y 369 vecinos.

A mediaos del sieglu XIX[4] crez el términu del conceyu porque incorpora a Montenegro de Ágreda.

Demografía

En 2010 la población xubía a 99 habitantes, 53 homes y 46 muyeres.[5]

Gráfica d'evolución demográfica de Matalebreras ente 1900 y 2010

     Población de derechu (1900-1991) o población residente (2001) según los censos de población del INE.      Población según el padrón municipal de 2010 del INE.

Población por nucleu

NucleosHabitantes (2000)Habitantes (2010)[6]
Matalebreras11292
Montenegro de Ágreda97

Mediu ambiente

Nel so términu ya incluyíos na Rede Natura 2000 los siguientes llugares:

  • Llugar d'Interés Comuñal conocíu como Quejigares y encinares de Sierra del Maderu, ocupando 432 hectárees, el 10 % del so términu.[7]

Vexetación, flora, y fauna

Nel términu atopen estensiones d'encines, carrasca, sabina, carbayu y enebro. Otres especies son , árgoma (Genista scorpius), gayuba, estepa (Cistus), manzanilla y tomillu.

Les especies qu'habiten na zona son venaos, gatu montés (Felis silvestris), corzos y xabalinos, xunto con llebres, coneyos, perdices y codorniz.

Sectores económicos

L'agricultura dedícase principalmente a la cebera, xunto col llinu. La ganadería ye lanar, combinada cola cría industrial de porcín. Esisten truébanos trashumantes. Les manufactures, el comerciu, la construcción y los servicios sobremanera, tienen tamién importancia en Matalebreras.

Arte

Ilesia parroquial de San Pedro Apóstol.
Torre mozárabe.

La ilesia parroquial católica de San Pedro Apóstol ye de fábrica gótica, conserva del sieglu XVI una capiya y la nave, mientres el restu del edificiu ye del sieglu XVIII. Gabriel de Pinedo realizó l'Altar Mayor de la ilesia.

Matalebreras tien una torre mozárabe anguaño en ruines. Son dignes de mención tres cases blasonadas del XVII-XVIII, una d'elles del marqués de Velamazán, nes que puede contemplase l'arquiteutura señorial de la zona.

Destaquen la Ilesia de San Pedro Apóstol, Cases Blasonadas, Torre Mozárabe, Castru Celtíberu, Ponte Romana y la Muralla Mora (medieval).

Tamién destaca la casa del guardés, edificiu de 200 años d'una gran cencellez.

Fiestes y tradiciones

Les fiestes principales son n'agostu n'honor de la Virxe del Rosario y de San Roque (15 y 16 d'agostu).

Personalidaes

Naturales de la llocalidá de Matalebreras:

  • Gaspar Antonio Martínez, bachiller n'Artes (1794) y Teoloxía pola Universidá d'Alcalá (1795)
  • Emeterio Soria, bachiller en Cánones (1831), llicenciáu en Teoloxía (1833) y doctor en Teoloxía pola Universidá d'Alcalá (1834)

Ver tamién

Referencies

Bibliografía

  • SAENZ RIDRUEJO, Clemente; LÁZARO CARRASCOSA, Santiago. "La muralla mora de Matalebreras". En: Celtiberia, XLI, nᵘ81-82 (1991), páxs. 207-208.

Enllaces esternos