Vicente de Lerins

Vicente de Lerins, Lérins o Leríns (†450). Monxu galorromano, santu y Padre de la Ilesia. Desconozse'l so llugar de nacencia, y les noticies sobre la so vida resumir en que, tres una esistencia mundana, ingresó nel monesteriu de Lerins, cerca de Marsella, onde morrió enantes de 450. El so escritu más famosu ye la Commonitorium (434), tratáu teolóxicu robláu col seudónimu de Peregrinus. Nesti tratáu desenvuelve les regles principales qu'hai de siguir un cristianu pa estremar el conteníu doctrinal del cristianismu orixinal del plantegáu poles herejíes. Utiliza un llinguaxe bien paecíu al del semipelagianismo, y enfréntase a les formulaciones básiques de la teoloxía de san Agustín d'Hipona, considerándoles novedoses y contraries a la que considera primer norma de la fe: creer quod semper, quod allugue, quod ab ómnibus ('solo y tou cuanto foi creíu siempres, por toos y perdayuri').

Vicente de Lerins
Vida
Nacimientu	Toul, sieglu de V
Nacionalidá	Imperiu romanu d'Occidente
Muerte	Islas Lérins (es) , 445[1]
Familia
Hermanos/es	Lupo de Troyes (es)
Estudios
Llingües falaes	llatín
Oficiu	monxu, escritor, sacerdote
Trabayos destacaos	Commonitory (en)
Seudónimos	Peregrinus[2]
Santoral
24 de mayu
Creencies
Relixón	Ilesia Católica

En delles ocasiones esti santu foi identificáu con Mario Mercátor, pol conteníu semipelagiano de la so teoloxía. Ello ye que considérase que Vicente ye l'autor contra'l que Prósperu, amigu de san Agustín, dirixó los sos Responsiones ad capitula objectionum Vincentianarum.

El so fiesta celebra'l 24 de mayu.