Гуадалетэ
Гуадалетэ (ісп.: Guadalete) — рака ў Іспаніі ў правінцыях Кадыс і Севілья. Выток ракі знаходзіцца ў гарах Сьера-дэ-Грасалема, рака ўпадае ў Кадыскі заліў каля Эль-Пуэрта-дэ-Санта-Марыя. Даўжыня — 159 км, плошча басейна — 3360 км². Расход вады 10 м³/с.[2]
| Гуадалетэ | |
|---|---|
 | |
| Характарыстыка | |
| Даўжыня |
|
| Басейн | 3 360 км²[1] |
| Вадацёк | |
| Выток | |
| • Каардынаты | 36°45′21″ пн. ш. 5°23′42″ з. д.HGЯO |
| Вусце | Кадыская бухта[d] |
| • Каардынаты | 36°34′44″ пн. ш. 6°14′30″ з. д.HGЯO |
| Размяшчэнне | |
| Водная сістэма | Кадыская бухта[d] |
| Краіна | |
 | |
   | |
| — выток, — вусце | |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Найбуйнейшымі прытокамі з’яўляюцца Гуадальпаркун (правы) і Махасеітэ (левы). На рацэ тры вадасховішчы — Аркос, Борнас і Саара-эль-Гастар; гарады — Херэс-дэ-ла-Франтэра, Эль-Пуэрта-дэ-Санта-Марыя і Аркас-дэ-ла-Франтэра.
Пасля ліўневых дажджоў Гаўдалетэ выходзіць з берагоў. Моцныя паводкі назіраліся ў 1881, 1917, 1930, 1963, 1996 гадах. У час паводкі 1963 года расход вады ў рацэ дасягаў 1400 м³/с.
У ліпені 711 года ў бітве каля ракі вестготы пад камандаваннем караля Родэрыха пацярпелі паражэнне ад войск Тарыка ібн Зіяда, што было пачаткам арабскай заваёвы Пірэнейскага паўвострава.[3]