Рычард III (герцаг Нармандыі)
Рычард III (фр.: Richard III de Normandie, каля 997, Нармандыя — 6 жніўня 1027, Нармандыя) — герцаг Нармандыі з 1026 года. Сын Рычарда II Добрага і Юдыт Брэтонскай[2].
| Рычард III | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| фр.: Richard III de Normandie | |||||||
 Рычард III (адна са статуй помніка 6 герцагам Нармандыі ў скверы ў Фалезе). | |||||||
| |||||||
| Папярэднік | Рычард II Добры | ||||||
| Пераемнік | Роберт II Д'ябал | ||||||
| Нараджэнне | каля 1001 | ||||||
| Смерць | 6 жніўня 1027 | ||||||
| Месца пахавання | |||||||
| Род | Нармандская дынастыя | ||||||
| Бацька | Рычард II | ||||||
| Маці | Юдыт Брэтонская[d] | ||||||
| Жонка | Адэла Французская[d][1] | ||||||
| Дзеці | Nicolas of Normandy[d] і Alix de Normandie[d] | ||||||
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |||||||
Біяграфія
Кіраванне
Калі герцагам Нармандыі быў яшчэ яго бацька, Рычард удзельнічаў разам з ім у вайне супраць графа Шалона Гуга I. У 1026 годзе Гуга выступіў супраць сына памерлага графа Бургундыі Ота Гільёма, Рэно I, які ўварваўся ў Шарале. У выніку Рэно быў разбіты і патрапіў у палон. Аднак у абарону Рэно выступіў яго цесць, герцаг Нармандыі Рычард II Добры, які разам з сынамі, Рычардам і Робертам, у тым жа годзе на чале шматлікай арміі спустошыў графства Шалон. Гуга не змог супрацьстаяць пагрозе і быў вымушаны заключыць мір з герцагам Нармандыі, пры гэтым прайшоў зневажальную цырымонію. Палонены Рэно быў адпушчаны на свабоду.
Рычард II Добры памёр 28 жніўня 1026 года. Пасля яго герцагам Нармандыі стаў яго сын Рычард III. Пра яго кіраванне вядома вельмі мала. Дзякуючы Гіёму Жум’ежскаму, аўтару «Дзеянняў герцагаў Нармандыі» (лац.: Gesta Normannorum Ducum), вядома, што Рычард III сустрэў твар у твар мяцеж свайго малодшага брата, Роберта, графа Гімуа. Роберт быў абложаны арміяй герцага ў Фалезе, і яму прыйшлося падпарадкавацца.
Суджанай Рычарда была Адэла Французская, графіня Карбі, другая дачка караля Францыі Роберта II Набожнага і Канстанцыі Арльскай. У 1027 годзе Рычард ва ўзросце 30 гадоў ажаніўся з 18-гадовай Адэлай, пацвердзіўшы саюз з дынастыяй Капетынгаў. Аднак з-за заўчаснай смерці Рычарда шлюб застаўся без нашчадства. Адэла пазней выйшла замуж за Бадуэна (Балдуіна) V Набожнага, графа Фландрыі.
Рычард III нечакана памёр 6 жніўня 1027 года, у той час калі яму было каля трыццаці гадоў. Гіём Жум’ежскі лічыў, што прычынай гэтай ранняй смерці быў яд. Рабер дэ Тарыньі, які пісаў амаль на сто гадоў пазней, у 1125 годзе, лічыць атручальнікам брата герцага, Роберта[3]. Гэта немагчыма праверыць. Можна з упэўненасцю сцвярджаць толькі тое, што Роберт — чалавек, які атрымаў найбольшую выгаду ад знікнення свайго старэйшага брата, таму што ён стаў у выніку герцагам Нармандыі.
Сям’я і нашчадства
- жонка: з 1027 года — Адэла Французская (1009—8 студзеня 1079), графіня Карбі, другая дачка караля Францыі Роберта II Набожнага і Канстанцыі Арльскай. У 1028 годзе выйшла замуж за Бадуэна (Балдуіна) V Набожнага, графа Фландрыі.
- Ад сувязі з невядомымі жанчынамі ў яго было двое дзяцей:
- Адэліза (Алікс) Нармандская — муж: Ранульф, віконт Баё.
- Нікалас (пам. 27 лютага 1092), абат Руана. Ён дапамог свайму кузену, герцагу Нармандыі Вільгельму Заваёўніку з унёскам у 15 суднаў і 100 салдат для ўварвання ў Англію ў 1066 годзе. Ён, верагодна, рушыў бы ўслед за герцагам у Англію, калі б не быў «неадкладна паніжаны спачатку ў манастыр Фекан, а затым у абацтва Святога Куана ў Руане.»