Katedrala

Katedrala u kršćanskoj terminologiji je crkva u kojoj biskup, odnosno nadbiskup ima svoju stolicu, odnosno sjedište (grč. καθέδρα; lat. kathedra) i obavlja vjerske obrede.

Katedrala je crkva koja sadrži cathedru biskupa,^[1] čime služi kao središnja crkva biskupije, konferencije ili episkopata.^[2] Crkve sa funkcijom "katedrale" obično su specifične za one kršćanske denominacije s biskupskom hijerarhijom, kao što su katolička, pravoslavna, anglikanska i neke luteranske crkve.^[2] Crkvene građevine koje utjelovljuju funkcije katedrale prvi put su se pojavile u Italiji, Galiji, Španiji i sjevernoj Africi u 4. stoljeću, ali katedrale nisu postale univerzalne unutar Zapadne katoličke crkve sve do 12. stoljeća, do kada su razvile arhitektonske forme, institucionalne strukture i pravni identiteti različiti od parohijskih crkava, monaških crkava i biskupskih rezidencija. Katedrala je važnija u hijerarhiji od crkve jer iz katedrale biskup upravlja područjem pod svojom administrativnom vlašću.^{[3] [4] [5]}