Mikroekonomija

Mikroekonomija potiče od grčkih riječi micros (mali) i oikonomia (privreda), ona proučava pojedinačne privredne subjekte kao što su domaćinstva, preduzeća i tržišta, kao i odnose među njima.

Znači mikroekonomija proučava pojedinačne subjekte sa stanovišta troškova proizvodnje, formiranja i raspodjele profita, formiranja cijena, proizvodnje i distribucije roba i usluga, pojedinačna tržišta, individualnu štednju i akumulaciju, životni standard i ličnu potrošnju, itd.

Mikroekonomija izučava i donošenje odluka o upotrebi određenih proizvodnih resursa. Proučava se zašto pojednici daju prednost jednom tipu robe ili usluge u odnosu na drugi. Naprimjer zašto pojedinci više vole automobile od motora, te kako na kraju proizvođači odlučuju da li će proizvoditi automobile ili motore. U tom slučaju se istražuju tržišta (automobila i motora) i prilikom njihove usporedbe i usporedbe odnosa ulaganja i profita odlučuje o tome šta će se proizvoditi.

Dakle mikroekonomija proučava svako tržište za svaku robu i pruža šansu za razumijevanje cjelokupnog repro ciklusa proizvodnje, raspodjele i potrošnje u pojedinoj privredi u određenom momentu.

Ekonomisti se obično smatraju mikroekonomistima ili makroekonomistima. Razlika između mikroekonomije i makroekonomije vjerovatno je uvedena 1933. godine od strane norveškog ekonomista Ragnara Frischa, koji je bio ko-dobitnik prvog Nobelove memorijalne nagrade u ekonomskim naukama 1969. godine.^[1] Međutim, Frisch zapravo nije koristio izraz "mikroekonomija", već je pravio razlike između "mikro-dinamičke" i "makro-dinamičke" analize na način sličan kako se danas koriste izrazi "mikroekonomija" i "makroekonomija".^[2] Prvi poznati slučaj upotrebe izraza "mikroekonomija" u objavljenom članku potiče od Pietera de Wolffa iz 1941. godine, koji je proširio izraz "mikro-dinamika" na "mikroekonomiju".^[3]

Ekonomisti se često identificiraju kao mikroekonomisti ili makroekonomisti. Razlika između mikroekonomije i makroekonomije vjerojatno je prvi put uvedena 1933. godine od strane norveškog ekonomiste Ragnara Frischa, su-primaoca prve Nobelove nagrade za ekonomske nauke 1969. godine.^[4] Međutim, Frisch nije koristio riječ "mikroekonomija", već je pravio razliku između "mikro-dinamičke" i "makro-dinamičke" analize na način sličan onome kako se danas koriste riječi "mikroekonomija" i "makroekonomija". Prva poznata upotreba termina "mikroekonomija" u objavljenom radu potječe od Pietera de Wolffa 1941. godine, koji je proširio termin "mikro-dinamika" u "mikroekonomiju".^[5]