Ιδεολογία του Σι Τζινπίνγκ

Η πρώτη επίσημη αναφορά του όρου έγινε στο 19ο Εθνικό Συνέδριο του Κινέζικου Κομμουνιστικού Κόμματος και αναπτύχθηκε σταδιακά από το 2012 αφότου ο Σι έγινε ο Γενικός Γραμματέας του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος (υπέρτατος ηγέτης της Κίνας). ^[3] Ορισμένες ειδήσεις ανέφεραν ότι ο Σι βοήθησε στη δημιουργία αυτής της ιδεολογίας μαζί με τον στενό σύμβουλό του, τον Γουάνγκ Χουνίνγκ. ^{[4] [5]}

Το 19ο Συνέδριο επιβεβαίωσε την ιδεολογία ως καθοδηγητική πολιτική και στρατιωτική ιδεολογία του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος (ΚΚΚ) και ενέκρινε την ενσωμάτωση της ιδεολογίας στο Σύνταγμα του Κινέζικου Κομμουνιστικού Κόμματος. Η επιβεβαίωση έλαβε ομόφωνη υποστήριξη καθώς κάθε εκπρόσωπος ψήφισε υπέρ, υψώνοντας τα χέρια όταν ο Σι ζήτησε τις απόψεις του για το Κογκρέσο. Η ένταξη έκανε τον Σι τον τρίτο ηγέτη της Κίνας μετά τον Μάο Τζεντόνγκ και τον Ντένγκ Σιαοπίνγκ, των οποίων τα ονόματα εμφανίστηκαν στον κατάλογο των θεμελιωδών δογμάτων του Κ.Κ.Κ. Στην έκθεσή του, ο Σι υποσχέθηκε να κάνει την Κίνα ισχυρή, ωθώντας τη χώρα σε μια «νέα εποχή».

Οι ιδέες πίσω από τη σκέψη του Σι Τζινπίνγκ περιγράφονται στη σειρά βιβλίων του Σι The Governance of China (Η διακυβέρνηση της Κίνας), που εκδόθηκε από τη Foreign Languages Press για διεθνές κοινό. Ο πρώτος τόμος δημοσιεύθηκε τον Σεπτέμβριο του 2014, ακολουθούμενος από τον δεύτερο τόμο τον Νοέμβριο του 2017. ^[6]

Η αναπαραγωγή του μαρξισμού είναι βασικό στοιχείο στην ιδεολογία του Σι Τζινπίνγκ. Με τα λόγια του Σι, «Τιμάμε τη μνήμη του Μαρξ για να αποτίσουμε φόρο τιμής στον μεγαλύτερο στοχαστή στην ιστορία της ανθρωπότητας, και επίσης να δηλώσουμε τη σταθερή μας πίστη στην επιστημονική αλήθεια του μαρξισμού». ^[7]

Η ιδεολογία του Σι Τζινπίνγκ αποτελείται από μια βασική πολιτική 14 σημείων ως εξής: ^{[8] [9]}

1. Διασφάλιση της ηγεσίας του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος σε όλες τις μορφές εργασίας στην Κίνα.
2. Το Κινέζικο Κομμουνιστικό Κόμμα πρέπει να ακολουθήσει μια λαϊκή-κεντρική προσέγγιση για το δημόσιο συμφέρον.
3. Συνέχιση της «συνολικής εμβάθυνσης των μεταρρυθμίσεων».
4. Υιοθέτηση νέων επιστημονικών ιδεών για «καινοτόμες, συντονισμένες, ''πράσινες'', ανοιχτές και κοινές εξελίξεις».
5. Ακολουθία του «σοσιαλισμού με κινέζικα χαρακτηριστικά» με «τους ανθρώπους ως αφέντες της χώρας».
6. Κυβέρνηση της Κίνας με Κανόνας Δικαίου.
7. "Πρακτική των σοσιαλιστικών βασικών αξιών", συμπεριλαμβανόμενου του μαρξισμού, του κομμουνισμού και του σοσιαλισμού με κινέζικα χαρακτηριστικά.
8. ''Η βελτίωση της διαβίωσης και της ευημερίας των ανθρώπων είναι ο πρωταρχικός στόχος της ανάπτυξης".
9. Αρμονική συνύπαρξη με τη φύση με πολιτικές «εξοικονόμησης ενέργειας και προστασίας του περιβάλλοντος» και «συμβολή στην παγκόσμια οικολογική ασφάλεια».
10. Ενίσχυση της εθνικής ασφάλειας της Κίνας.
11. Το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα θα πρέπει να έχει "απόλυτη ηγεσία'' έναντι του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού της Κίνας.
12. Προώθηση μιας χώρας, δύο συστημάτων για το Χονγκ Κονγκ και το Μακάο με το μέλλον «πλήρους εθνικής επανένωσης» και να ακολουθία της πολιτικής της Ενιαίας Κίνας και τη συναίνεση του 1992 για την Ταϊβάν.
13. Δημιουργία ενός κοινού πεπρωμένου μεταξύ των Κινέζων και των άλλων ανθρώπων στον κόσμο με ένα "ειρηνικό διεθνές περιβάλλον".
14. Βελτίωση της κομματικής πειθαρχίας στο Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα.