| Καρμάιν Κόπολα | |
|---|---|
| Γέννηση | 11 Ιουνίου 1910[1] Μανχάταν[2] |
| Θάνατος | 26 Απριλίου 1991[3][4] Northridge |
| Αιτία θανάτου | καρδιακή ανεπάρκεια |
| Τόπος ταφής | San Fernando Mission Cemetery |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
| Σπουδές | Σχολή Μουσικής του Μανχάταν και Σχολή Τζούλιαρντ[5] |
| Ιδιότητα | συνθέτης, διευθυντής ορχήστρας, συνθέτης μουσικών θεμάτων για κινηματογραφικές ταινίες, ηθοποιός ταινιών και πιανίστας[6] |
| Σύζυγος | Ιτάλια Κόπολα (έως 1991) |
| Τέκνα | Φράνσις Φορντ Κόπολα, Όγκαστ Κόπολα και Τάλια Σάιρ |
| Γονείς | Augusto Coppola[7] και Maria Coppola[7] |
| Αδέλφια | Anton Coppola |
| Όργανα | φλάουτο και πιάνο[6] |
| Βραβεύσεις | Όσκαρ Καλύτερης πρωτότυπης μουσικής επένδυσης (1973) |
| δεδομένα (π • σ • ε) | |
Ο Καρμάιν Βαλεντίνο Κόπολα (αγγλικά: Carmine Valentino Coppola 11 Ιουνίου 1910 – 26 Απριλίου 1991) ήταν Αμερικανός συνθέτης, φλαουτίστας, πιανίστας και τραγουδοποιός που συνέβαλε με πρωτότυπη μουσική στα Ο νονός, Ο νονός ΙΙ, Αποκάλυψη, τώρα!, Επαναστάτες χωρίς αύριο, και Ο νονός III, όλα σε σκηνοθεσία του γιου του, Φράνσις Φορντ Κόπολα. [8] Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, κέρδισε Όσκαρ Καλύτερης Πρωτότυπης Μουσικής και τη Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Πρωτότυπης Μουσικής ενώ ήταν υποψήφιος για BAFTA και Γκράμι.
Ο Κόπολα γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη. Ήταν γιος της Μαρίας (το γένος Ζάσα) και του Αγκοστίνο Κόπολα, που μετανάστευσαν στις Ηνωμένες Πολιτείες από την Μπερνάλντα της Μπαζιλικάτα. [9] Ο αδελφός του ήταν ο μαέστρος όπερας και συνθέτης Αντόν Κόπολα. Ήταν ο πατέρας των Όγκαστ Κόπολα, Φράνσις Φορντ Κόπολα [8] και Τάλια Σάιρ, και παππούς των Νίκολας Κέιτζ, Σοφία Κόπολα, Ρόμαν Κόπολα, Τζέισον Σουόρτσμαν, Ρόμπερτ Σουόρτσμαν και του Τζιανκάρλο Κόπολα.
Η σύζυγός του, Ιτάλια, πέθανε το 2004 στο Λος Άντζελες. Ο Κόπολα πέθανε στο Νόρθριτζ της Καλιφόρνιας σε ηλικία 80 ετών το 1991. Τόσο ο Κόπολα όσο και η σύζυγός του είναι θαμμένοι στο νεκροταφείο του Σαν Φερνάντο. [10]
Ο Κόπολα έπαιζε φλάουτο. Σπούδασε στη Σχολή Τζούλιαρντ και αργότερα στο Manhattan School of Music. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1940, ο Κόπολα εργάστηκε υπό τον Αρτούρο Τοσκανίνι με τη Συμφωνική Ορχήστρα του NBC. Στη συνέχεια, το 1951, ο Κόπολα άφησε την Ορχήστρα για να πραγματοποιήσει το όνειρό του και να συνθέσει μουσική. Εκείνη την περίοδο εργάστηκε κυρίως ως διευθυντής ορχήστρας στο Μπρόντγουεϊ και αλλού, δουλεύοντας με τον γιο του, τον σκηνοθέτη Φράνσις Φορντ Κόπολα, σε πρόσθετη μουσική για το Κάτω απ' το ουράνιο τόξο. [11]
Ο Καρμάιν συνέβαλε στη μουσική που ερμηνεύτηκε στη σκηνή του γάμου στην ταινία Ο νονός (1972). Αργότερα, ο γιος του τον κάλεσε να συνθέσει επιπλέον μουσική για τη μουσική του Ο νονός ΙΙ (1974), στην οποία αυτός και ο πατέρας του μνημονεύτηκαν στην ταινία με τους χαρακτήρες Αγκοστίνο και Καρμάιν Κόπολα, οι οποίοι εμφανίζονται σε μια διαγραμμένη σκηνή στην αναδρομή των νεανικών χρόνων του Βίτο Κορλεόνε. Ο συνθέτης της κύριας μουσικής Νίνο Ρότα και ο Καρμάιν κέρδισαν μαζί Όσκαρ Καλύτερης Πρωτότυπης Μουσικής για την ταινία. [8] [12] Ο Καρμάιν συνέθεσε επίσης το μεγαλύτερο μέρος της μουσικής για Ο νονός III (1990). [8] Συμμετείχε ως μαέστρος και στις τρεις ταινίες της σειράς Ο νονός.
Η Καρμάιν και ο Φράνσις έγραψαν μαζί μουσική για το Αποκάλυψη, τώρα! (1979), για το οποίο κέρδισαν Χρυσή Σφαίρα για την καλύτερη πρωτότυπη μουσική. [12] [13] Συνέθεσε επίσης ένα σάουντρακ διάρκειας τρεισήμισι ωρών για την προβολή στις ΗΠΑ της ανακατασκευής του επικού Ναπολέοντα του 1927 του Αμπέλ Γκανς από τον Κέβιν Μπράουνλοου. [14] [15] Ο Καρμάιν συνέθεσε τη μουσική για Το μαύρο άλογο (1979), στην οποία ο Φράνσις ήταν παραγωγός, και για τέσσερις άλλες ταινίες που σκηνοθέτησε ο γιος του τη δεκαετία του 1980. Πέθανε μέσα σε λιγότερο από τέσσερις μήνες μετά την πρεμιέρα του Ο Νονός III, [16] από εγκεφαλικό επεισόδιο. [17]
| Έτος | Πρωτοτυπος τίτλος | Ελληνική μετάφραση |
|---|---|---|
| 1959 | Nebo zovyot | Το κάλεσμα του ουρανού |
| 1962 | Tonight for Sure | |
| 1974 | The Godfather | Ο νονός ΙΙ |
| 1979 | Apocalypse Now | Αποκάλυψη, τώρα! |
| 1980 | Napoléon vu par Abel Gance | Ναπολέων |
| 1983 | The Outsiders | Επαναστάτες χωρίς αύριο |
| 1987 | Gardens of Stone | Πέτρινοι κήποι |
| 1988 | Tucker: The Man and His Dream | Τάκερ: Ο άνθρωπος και το όνειρό του |
| 1989 | New York Stories | Ιστορίες της Νέας Υόρκης |
| 1990 | The Godfather Part III | Ο Νονός III |
|