Ντένις Λόου
Ο Ντένις Λόου (αγγλικά: Denis Law CBE, γεννήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 1940) είναι Σκωτσέζος πρώην ποδοσφαιριστής που αγωνιζόταν ως κεντρικός επιθετικός. Ένας από τους καλύτερους στη θέση του όλων των εποχών, κατέρριψε το ρεκόρ μεταγραφής στο αγγλικό ποδόσφαιρο τρεις φορές, έκανε σπουδαία καριέρα στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και ψηφίστηκε 50ός καλύτερος ποδοσφαιριστής του 20ού αιώνα στις εκλογές της IFFHS και κορυφαίος της χώρας του.[1][2]
 2011 | |||
| Προσωπικές πληροφορίες | |||
|---|---|---|---|
| Ημερ. γέννησης | 24 Φεβρουαρίου 1940 | ||
| Τόπος γέννησης | Αμπερντήν, Σκωτία | ||
| Ύψος | 1,75 μ. | ||
| Θέση | Επιθετικός | ||
| Επαγγελματική καριέρα* | |||
| Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
| 1956–1960 | Χάντερσφιλντ Τάουν ΑΦΚ | 81 | (16) |
| 1960–1961 | Μάντσεστερ Σίτι | 44 | (21) |
| 1961–1962 | Τορίνο ΦΚ | 102 | (90) |
| 1962–1973 | Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ | 309 | (171) |
| 1973–1974 | Μάντσεστερ Σίτι | 24 | (9) |
| Σύνολο | 485 | (227) | |
| Εθνική ομάδα | |||
| Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
| 1959–1961 | Σκωτία U23 | 3 | (1) |
| 1958–1974 | Σκωτία | 55 | (30) |
| * Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ). | |||
Βιογραφία
Ο Λόου γεννήθηκε στο Αμπερντίν από πτωχή οικογένεια που δεν είχε δυνατότητα να του αγοράσει ούτε ποδοσφαιρικά παπούτσια.[3] Ως 15χρονος εγκατέλειψε την πατρίδα του (Σκωτία) και πήγε στην Αγγλία και εντάχθηκε στο σύλλογο της δεύτερης κατηγορίας Χάντερσφιλντ Τάουν. Εκεί έκανε το ντεμπούτο του στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο στις 24 Δεκεμβρίου 1956, σε ηλικία μόλις 16 ετών, με νίκη 2–1 επί της Νοτς Κάουντι. Τον επόμενο χρόνο υπέγραψε το πρώτο συμβόλαιο με την ομάδα, και εξελίχθηκε σε κεντρικός επιθετικός. Ήδη στον πρώτο του διεθνή αγώνα στις 18 Οκτωβρίου 1958 (σε ηλικία 18 ετών), ο Λόου τράβηξε την προσοχή ως σκόρερ στη νίκη 3–0 επί της Ουαλίας.[4] Το 1960 άφησε το Χάντερσφιλντ και μετακόμισε στη Μάντσεστερ Σίτι σημειώνοντας ρεκόρ μεταγραφής στην Αγγλία. Μόλις ένα χρόνο αργότερα, ο Σκωτσέζος, ο οποίος θεωρούταν εξαιρετικά ταλαντούχος, εγκατέλειψε τη Μεγάλη Βρετανία και εντάχθηκε στην Τορίνο. Ωστόσο, δεν έμεινε πολύ εκεί δυσκολευόμενος να προσαρμοστεί στον αμυντικό τρόπο ποδοσφαίρου και επέστρεψε στην Αγγλία, στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ τον επόμενο χρόνο με νέο ρεκόρ μεταγραφής.[5]
Εδώ ξεκινά η μεγάλη καριέρα του. Στο τέλος της πρώτης αγωνιστικής περιόδου του, κατέκτησε το Αγγλικό Κύπελλο έχοντας σημειώσει το αποφασιστικό γκολ στον τελικό εναντίον της Λέστερ Σίτι (3–1).[6] Στη Γιουνάιτεντ δημιουργήθηκε μια ισχυρότατη τριάδα μαζί με τους Μπόμπι Τσάρλτον και τον Τζορτζ Μπεστ, από τις καλύτερες στην ιστορία του ποδοσφαίρου.[7][8][9] Στο αποκορύφωμα της καριέρας του, ο Λόου θεωρήθηκε ως ο επιθετικός που εκμεταλλευόταν καλύτερα από οποιοδήποτε άλλο κάθε λάθος που έκαναν οι αντίπαλοί του. Την αγωνιστική περίοδο 1963–64 σημείωσε 46 τέρματα σε 42 επίσημους αγώνες[10] (ρεκόρ για τη Γιουνάιτεντ που παραμένει) και το 1964 ψηφίστηκε Ευρωπαίος ποδοσφαιριστής της χρονιάς από το France Football (Χρυσή Μπάλα),[11] ενώ την επόμενη χρονιά κατέκτησε το αγγλικό πρωτάθλημα. Η ομάδα από το Ολντ Τράφορντ ήταν και πάλι στην κορυφή του πρωταθλήματος δύο χρόνια αργότερα και το 1968 ήταν στην κορυφή της Ευρώπης κατακτώντας το Κύπελλο Πρωταθλητριών,[12] χωρίς όμως ο Λόου να μπορέσει να αγωνιστεί στον τελικό λόγω τραυματισμού. Ο Σκωτσέζος παρέμεινε στο σύλλογο μέχρι το 1973 έχοντας σημειώσει 237 τέρματα σε 404 επίσημες εμφανίσεις πριν μετακομίσει στην τοπική αντίπαλο Μάντσεστερ Σίτι.[3][13] Κατά ειρωνικό τρόπο, ένα γκολ του το 1974, στις 27 Απριλίου στην έδρα της Γιουνάιτεντ (αποτέλεσμα 0–1) καταδίκασε τη μεγάλη ομάδα του Μάντσεστερ σε υποβιβασμό στη δεύτερη κατηγορία. Ήταν το τελευταίο του τέρμα σε συλλογικό επίπεδο.[14][15]
Σε εθνικό επίπεδο αγωνίστηκε με την εθνική του ομάδα 55 φορές και σημείωσε 30 τέρματα.[16] Η Σκωτία προκρίθηκε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1974 και παρά την αποχώρησή του από τη διεθνή σταδιοδρομία ένα χρόνο νωρίτερα, επανήλθε για να αγωνιστεί στον κρίσιμο προκριματικό απέναντι στην Τσεχοσλοβακία για την κορυφαία διοργάνωση σημειώνοντας το χρυσό γκολ της πρόκρισης. Στην τελική φάση στη Γερμανία, ο βετεράνος παίκτης φόρεσε την εθνική φανέλα στο παιχνίδι εναντίον του Ζαΐρ (2–0 για τη Σκωτία) για την 55η και τελευταία φορά. Είναι ο κορυφαίος σκόρερ της χώρας του με 30 γκολ.[17]Σημαντική στιγμή στη διεθνή του καταξίωση ήταν η συμμετοχή του το 1963 στην πρώτη ομάδα της Μικτής Κόσμου που συγκροτήθηκε το 1963 μαζί με κορυφαίους παίκτες, όπως οι Αλφρέδο Ντι Στέφανο, Φέρεντς Πούσκας, Ρεϊμόν Κοπά, Εουσέμπιο, Λεβ Γιασίν, Ντζάλμα Σάντος, Ούβε Ζέελερ, Γιόζεφ Μάζοπουστ στον αγώνα για τα 100 χρόνια της βρετανικής ποδοσφαιρικής ιστορίας με αντίπαλο την Αγγλία. Ο αγώνας διεξήχθη στο Στάδιο Γουέμπλεϊ και ο Λόου ήταν ο σκόρερ της Μικτής στη νίκη των Άγγλων με 2–1.[14][18][19]
Ο Λόου εργάστηκε ως συν-σχολιαστής για την τηλεόραση και το ραδιόφωνο. Το 2003 επιλέχθηκε ως ο χρυσός παίκτης της Σκωτίας για τον εορτασμό των 50 χρόνων της ΟΥΕΦΑ.[20] Στην τελετή της Πρωτοχρονιάς του 2016, διορίστηκε Διοικητής της Βρετανικής Αυτοκρατορίας (CBE) από τη Βασίλισσα Ελισάβετ Β'.[21]
Τίτλοι και διακρίσεις
Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ
- Πρωτάθλημα Αγγλίας (2) : 1964–65 , 1966–67
- Κύπελλο FA : 1962–63
- Charity Shield (2) : 1965 , 1967
- Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης : 1967–68
Ατομικές διακρίσεις
- Χρυσή Μπάλα (Ballon d'Or) : 1964
- World Soccer World XI: 1964
- Κορυφαίος σκόρερ Ευρωπαϊκού Κυπέλλου Πρωταθλητριών : 1968–69
- Football League 100 Legends : 1998
- Βραβείο αξιολόγησης PFA : 1975
- FWA Tribute Award : 1994
- Χρυσός παίκτης της Σκωτίας : Ο καλύτερος παίκτης των τελευταίων 50 χρόνων της Σκωτίας (UEFA Jubilee) : 2003
- Ομάδα PFA του αιώνα (1907–1976) : 2007
- IFFHS : 50ος καλύτερος ποδοσφαιριστής του 20ού αιώνα και κορυφαίος της χώρας του
- Hall of Fame της ποδοσφαίρου της Σκωτίας : 2004
Παραπομπές
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
- Ντένις Λόου στη FIFA (αρχειοθετημένος) (Αγγλικά)
- Ντένις Λόου στην UEFA (Αγγλικά)
- Ντένις Λόου's προφίλ παίκτη στο National-Football-Teams.com
- Ντένις Λόου στην IMDb (Αγγλικά)
