15°44′0″E / 17.06667°S 15.73333°E / -17.06667; 15.73333
| Οντζίβα | |
|---|---|
  Οντζίβα | |
| Χώρα | Ανγκόλα |
| Διοικητική υπαγωγή | Κουνένε |
| Έκταση | 2.100 km² |
| Υψόμετρο | 1.098 μέτρα |
| Πληθυσμός | 121.537 (2014) |
| Ζώνη ώρας | UTC+01:00 |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα (π • σ • ε) | |
Η Οντζίβα (πορτογαλικά: Ondjiva), πρώην Βίλα Περέιρα ντ'Εσά (πορτογαλικά: Vila Pereira d'Eça), είναι πόλη με πληθυσμό 121.537 κατοίκους (2014)[1], και κοινότητα στον δήμο Κουανιάμα της επαρχίας Κουνένε στην Ανγκόλα. Είναι επίσης η διοικητική πρωτεύουσα της επαρχίας Κουνένε και βρίσκεται στο νότιο άκρο της χώρας. Η πόλη βρίσκεται 42 χιλιόμετρα από τα σύνορα με τη Ναμίμπια. Ήταν παραδοσιακά η έδρα του βασιλιά των Οβάμπο της φυλής Ουκγουανιάμα. Η Οντζίβα χτυπήθηκε σημαντικά από τον εμφύλιο πόλεμο της Ανγκόλας (1975-2002).
Ο σταθμός ιεραποστολής της Οντζίβα ιδρύθηκε το 1891 από τους Φρίντριχ Μάιζενχολ και Άουγκουστ Βούλφχορστ από την Ιεραποστολική Εταιρεία της Ρηνανίας με τη βοήθεια του Φρίντριχ Μπέρνσμαν και με την άδεια του βασιλιά Γουεγιούλου Χεντίμπι. Θεώρησαν πως η Οντζίβα θα ήταν έδαφος της Γερμανικής Νοτιοδυτικής Αφρικής, κάτι που αργότερα αποδείχθηκε εσφαλμένο. Τον επόμενο χρόνο ίδρυσαν τον σταθμό ιεραποστολής της Ομουπάντα.[2]
Ο Μάιζενχολ έμεινε στην Οντζίβα για περίπου τέσσερα χρόνια, προτού αποχωρήσει λόγω σοβαρής ασθένειας. Ο Βίλχελμ Στάλουτ ήρθε για να τον αντικαταστήσει στα μέσα της δεκαετίας του 1890. Τα τρία παιδιά του Στάλουτ πέθαναν στην Αφρική και τελικά ο ίδιος ασθένησε και πέθανε στο Ούτγιο την 1η Μαΐου 1900. Η χήρα του έμεινε για πολλά χρόνια, πρώτα στο Ουκγουανιάμα και μετά στο Χερέρολαντ.[3]
Τον Αύγουστο του 1915, ο Βασιλιάς Μαντούμ κατέκαψε τον σταθμό της ιεραποστολής και οι Γερμανοί αναγκάστηκαν να διαφύγουν προς την Οντόνγκα στη Νοτιοδυτική Αφρική.[4]
Η Οντζίβα αργότερα απέκτησε καθολική ιεραποστολή και έγινε έδρα του επισκόπου της Οντζίβα.[5]
Η Οντζίβα καταστράφηκε σε μεγάλο βαθμό κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου της Ανγκόλας. Η διοίκηση της πόλης γινόταν από την επαρχία Ουίλα, και θεωρητικά διοικούσε την επαρχία εξόριστα. Το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού εγκατέλειψε την πόλη μέχρι το 1989 και το 1999 φιλοξενούσε λιγότερους από 5.000 κατοίκους. Οι προσπάθειες ανοικοδόμησης ξεκίνησαν μετά την επικράτηση της ειρήνης το 2002. Η Οντζίβα παρουσίασε αρχικά αργή αύξηση του πληθυσμού, αντιμετώπισε σημαντική επιστροφή των κατοίκων της και τη νέα μετανάστευση από άλλες περιοχές της Ανγκόλας, ιδίως από την επαρχία Ουίλα από το 1998 και το 2000.[6]
Η Οντζίβα υπήρξε παραδοσιακά κέντρο της διαλέκτου Κουανιάμα, με την Οσικουανιάμα να είναι μια τυποποιημένη διάλεκτος της γλώσσας Οσιβάμπο. Η επιστροφή των κατοίκων στην πόλης μετά τον εμφύλιο πόλεμο της Ανγκόλας σήμαινε και την εισροή ατόμων από άλλες περιοχές της χώρας, ιδίως την επαρχία Ουίλα. Το 30,4 % των κατοίκων της πόλης μιλούν πορτογαλικά, σημαντικά χαμηλότερα από το ποσοστό στην πρωτεύουσα, Λουάντα. 28,2 % του πληθυσμού μιλούν Κουανάμα.[6]
Η Οντζίβα εξυπηρετείται από το αεροδρόμιο Περέιρα της Οντζίβα, επίσης γνωστό ως Aeroporto 11 de Novembro. Το αεροδρόμιο βρίσκεται βορειοδυτικά του κέντρου της πόλης. Εξυπηρετείται από την TAAG Angola Airlines με συνδέσεις προς Λουάντα, Κατουμπέλα, και Κουίτο.[7]
Μια σχεδιασμένη σιδηροδρομική σύνδεση με τη Ναμίμπια στον Σιδηρόδρομο του Μοσαμέντες παραμένει μη ολοκληρωμένη.
Στην Οντζίβα διοργανώνεται ετήσια εμπορική έκθεση διάρκειας 15 ημερών τον Ιούλιο. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου εταιρείες σε μια συγκεκριμένη βιομηχανία μπορούν να παρουσιάζουν και να επιδεικνύουν τα πιο πρόσφατα προϊόντα και υπηρεσίες τους.