Παγκόσμιο πρωτάθλημα Φόρμουλα 1 (1957)

Ο Χουάν Μανουέλ Φάντζιο και ο Στέρλινγκ Μος συναγωνίστηκαν και αυτή τη χρονιά για τον τίτλο του πρωταθλητή. Και οι δύο βρίσκονταν σε νέες ομάδες σε σχέση με τη προηγούμενη χρονιά. Ο Φάντζιο μετακινήθηκε από την ομάδα της Φερράρι σε αυτή της Μαζεράτι, ενώ ο Μος από την Μαζεράτι στη αγγλική Βάνγουολ.

Ο Φάντζιο ξεκίνησε δυνατά, νικώντας στα Γκραν Πρι της Αργεντινής, του Μονακό και της Γαλλίας. Ο Μος κατάφερε να νικήσει στη Βρετανία. Ο πιο συγκλονιστικός αγώνας της χρονιάς έγινε στη Γερμανία, στη πίστα του Νίρμπουργκρινγκ. Ο Φάντζιο, γνωρίζοντας πως οι Φερράρι θα προσπαθούσαν να τρέξουν τον αγώνα χωρίς να κάνουν pit stop, αποφάσισε να ξεκινήσει με μαλακά ελαστικά και με μισογεμάτο ρεζερβουάρ. Η απόφαση αυτή αρχικά αποδείχθηκε σωστή, αφού ο Φάντζιο βρέθηκε πολύ μπροστά από τους αντιπάλους του. Στον 13o γύρο, ενώ βρισκόταν 1ος με 30 δευτερόλεπτα διαφορά από τους Πήτερ Κόλλινς και Μάικ Χόθορν, αποφάσισε να πραγματοποιήσει το pit stop του. Όμως αυτό αποδείχθηκε καταστροφικό, καθώς υπήρχε κάποιο πρόβλημα με την αφαίρεση ενός από τα λάστιχα. Ο Φάντζιο μπήκε ξανά στον αγώνα, στη τρίτη θέση, 48 δευτερόλεπτα πίσω από το δεύτερο Κόλλινς. Στους επόμενους γύρους, ο Φάντζιο, σπάζοντας το ρεκόρ του ταχύτερου γύρου σε κάθε πέρασμα, έφτασε στον 21ο από τους 22 συνολικά γύρους, πίσω ακριβώς από τον Κόλλινς και τον Χόθορν. Σε αυτόν κατάφερε να περάσει και τους δύο αντιπάλους του και να κατακτήσει την πρώτη θέση, που του εξασφάλιζε και το πρωτάθλημα.

Ο Μος κατάφερε να νικήσει στα εναπομείναντα δύο Γκραν Πρι σε Ιταλικό έδαφος. Νικητής στο Indianapolis 500 ήταν ο Σαμ Χανκς.

Διοργανώθηκαν 8 επίσημα Γκραν Πρι (και κάποια ανεπίσημα, όπως κάθε χρονιά μέχρι τότε). Την χρονιά αυτή, σε σχέση με το προηγούμενο πρωτάθλημα, δεν διοργανώθηκε το Γκραν Πρι του Βελγίου. Νέος αγώνας αυτή τη χρονιά ήταν ένα δεύτερο Γκραν Πρι στην Ιταλία, στη περιοχή της Πεσκάρα. Επίσης, υπήρχαν αλλαγές στις πίστες. Το Γκραν Πρι της Γαλλίας δεν διοργανώθηκε στη Ρενς, αλλά στη Ρουέν, ενώ το Βρετανικό Γκραν Πρι, στο Aintree από το Σίλβερστόουν που γινόταν μέχρι τότε.

Οι νικητές του κάθε αγώνα:

	Αγώνας	Πίστα	Ημερομηνία	Ταχύτερος Γύρος	Νικητής	Ομάδα
1	Γκραν Πρι Αργεντινής	Autódromo Juan y Óscar Gálvez	13 Ιανουαρίου	Στέρλινγκ Μος	Χουάν Μανουέλ Φάντζιο	Maserati
2	Γκραν Πρι Μονακό	Circuit de Monaco	19 Μαΐου	Χουάν Μανουέλ Φάντζιο	Χουάν Μανουέλ Φάντζιο	Maserati
3	Indianapolis 500	Indianapolis Motor Speedway	30 Μαΐου	Τζιμ Ράθμαν	Σαμ Χανκς	Epperly-Offenhauser
4	Γκραν Πρι Γαλλίας	Rouen-Les Essarts	7 Ιουλίου	Λουίτζι Μούσσο	Χουάν Μανουέλ Φάντζιο	Maserati
5	Γκραν Πρι Βρετανίας	Aintree Motor Racing Circuit	20 Ιουλίου	Στέρλινγκ Μος	Στέρλινγκ Μος	Vanwall
6	Γκραν Πρι Γερμανίας	Nürburgring	4 Αυγούστου	Χουάν Μανουέλ Φάντζιο	Χουάν Μανουέλ Φάντζιο	Maserati
7	Γκραν Πρι Πεσκάρας	Pescara Circuit	18 Αυγούστου	Στέρλινγκ Μος	Στέρλινγκ Μος	Vanwall
8	Γκραν Πρι Ιταλίας	Autodromo Nazionale Monza	8 Σεπτεμβρίου	Τόνι Μπρουκς	Στέρλινγκ Μος	Vanwall

Οι 5 πρώτες θέσεις βαθμολογούνταν με 8, 6, 4, 3 και 2, ενώ 1 επιπλέον βαθμό έπαιρνε ο οδηγός με τον ταχύτερο γύρο. Σε περίπτωση αντικατάστασης του οδηγού με άλλον, ή όταν δύο ή περισσότεροι οδηγοί έκαναν τον ταχύτερο γύρο στον αγώνα, μοιράζονταν τους βαθμούς. Αυτή ήταν και η τελευταία χρονιά που ίσχυε κάτι τέτοιο. Μόνο τα καλύτερα 5 αποτελέσματα μετρούσαν στη τελική βαθμολογία κάθε οδηγού. Από τους 69 οδηγούς που πήραν μέρος, οι παρακάτω 22 κατάφεραν να πάρουν βαθμούς, ενώ συνολικά 47 κατάφεραν να τερματίσουν σε κάποιο από τους αγώνες.

	Οδηγός	Ομάδα	Βαθμοί
1	Χουάν Μανουέλ Φάντζιο	Maserati	40 (46)
2	Στέρλινγκ Μoς	Vanwall	25
3	Λουίτζι Μούσσο	Ferrari	16
4	Μάικ Χόθορν	Ferrari	13
5	Τόνι Μπρουκς	Ferrari	11
6	Μάστεν Γκρέγκορι	Maserati	10
7	Χάρυ Σχελ	Maserati	10
8	Σαμ Χανκς	Epperly-Offenhauser	8
9	Πήτερ Κόλλινς	Ferrari	8
10	Τζιμ Ράθμαν	Epperly-Offenhauser	7
11	Ζαν Μπεχρά	Maserati	6
12	Στιούαρτ Λιούις-Έβανς	Vanwall/Connaught-Alta	5
13	Μορίς Τριντινιάν	Ferrari	5
14	Βολφγκανγκ φον Τριπς	Ferrari	4
15	Κάρλος Μεντιτεγούι	Maserati	4
16	Τζιμι Μπράιαν	Kuzma-Offenhauser	4
17	Πωλ Ρούσσο	Kurtis-Novi	3
18	Ρόι Σαλβαντόρι	Cooper-Climax	2
19	Άντι Λίντεν	Kurtis-Offenhauser	2
20	Τζόρτζιο Σκαρλάτι	Maserati	1
21	Αλφόνσο Ντε Πορτάγο	Ferrari	1
22	Χοσέ Φροϊλάν Γκονσάλες	Ferrari	1