Πανεπιστήμιο της Άγκυρας

To Πανεπιστήμιο της Άγκυρας (τουρκ. Ankara Üniversitesi) είναι δημόσιο πανεπιστήμιο στην Άγκυρα, την πρωτεύουσα της Τουρκίας. Το πανεπιστήμιο αυτό ήταν το πρώτο ίδρυμα ανώτατης εκπαιδεύσεως που ιδρύθηκε στην Τουρκία μετά τη δημιουργία το 1923 της Τουρκικής Δημοκρατίας[1].

Πανεπιστήμιο της Άγκυρας
Ankara Üniversitesi
ΡητόCumhuriyetin Bilim Güneşi
Ρητό στα ελληνικά«Ο ήλιος της επιστήμης της Τουρκικής Δημοκρατίας»
ΤύποςΔημόσιο πανεπιστήμιο
Ίδρυση1946
ΣυνεργασίαEUA
ΠρύτανηςNecdet Ünüvar
Ακαδημαϊκό προσωπικό1.639
Διοικητικό προσωπικό5.527
Φοιτητές66.800
ΤοποθεσίαΆγκυρα
Ιστότοποςwww.ankara.edu.tr

Σήμερα το Πανεπιστήμιο της Άγκυρας έχει 40 προγράμματα επαγγελματικής εκπαιδεύσεως, 120 προπτυχιακά προγράμματα και 110 μεταπτυχιακά.[2]

Ιστορία και σχολές

Η πανεπιστημιόπολη του ιδρύματος τη δεκαετία του 1940
Η Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου τη δεκαετία του 1940
Ανδριάντας στην πανεπιστημιόπολη

Οι βάσεις για την ίδρυση του Πανεπιστημίου της Άγκυρας τέθηκαν από τον πρώτο Προεδρο της Τουρκικής Δημοκρατίας Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, με την ίδρυση της εμβληματικής Νομικής Σχολής και άλλων σχολών του. Ωστόσο επισήμως το Πανεπιστήμιο ιδρύθηκε στις 13 Ιουνίου 1946, οκτώ έτη μετά τον θάνατο του Κεμάλ, με την ενοποίηση των μέχρι τότε ανεξάρτητων σχολών. Αργότερα προστέθηκαν και άλλες σχολές. Συνολικά οι σχολές σήμερα με τη χρονολογία ιδρύσεως της καθεμιάς είναι οι εξής:

  • Σχολή Πολιτικών Επιστημών (ιδρ. 1859).[3] Ιδρύθηκε ως δημοτικό κολέγιο στην Κωνσταντινούπολη και υπέστη πολλές μεταβολές από τότε. Αρχικώς ονομαζόταν Mekteb-i Mulkiye-i Sahane και υπαγόταν στο Υπουργείο Εσωτερικών, αλλά το 1918 η ονομασία συντομεύθηκε σε Mekteb-i Mulkiye και υπάχθηκε στο Υπουργείο Παιδείας. Μετά την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας, ύστερα από αίτημα του Ατατούρκ, η Σχολή μεταφέρθηκε στην Άγκυρα και έλαβε τη σημερινή της ονομασία. Στις 23 Μαρτίου 1950 η Σχολή εντάχθηκε πλήρως στο Πανεπιστήμιο της Άγκυρας.
  • Νομική Σχολή (1925)[4]
  • Σχολή Γλωσσών, Ιστορίας και Γεωγραφίας (1935)[5]
  • Σχολή Θετικών Επιστημών (1943)[6]
  • Ιατρική Σχολή (1945)[7]
  • Κτηνιατρική Σχολή (1842).[8] Ιδρύθηκε στην Κωνσταντινούπολη ως «Στρατιωτική Κτηνιατρική Σχολή». Το 1889 ιδρύθηκε και η «Πολιτική Κτηνιατρική Σχολή», και οι δύο σχολές συγχωνεύθηκαν στην «Ανώτατη Κτηνιατρική Σχολή» το 1921.
  • Θεολογική Σχολή (1949)
  • Φαρμακευτική Σχολή (1960)
  • Οδοντιατρική Σχολή (1977). Είχε δημιουργηθεί ως Τμήμα το 1963.[9]
  • Σχολή Παιδαγωγικών Επιστημών (1965)
  • Σχολή Επικοινωνίας (İLEF, ιδρύθηκε το 1965)
  • Σχολή Δασοκομίας (1996)
  • Σχολή Αγωγής Υγείας (1996)
  • Σχολή Καλών Τεχνών (2015)
  • Σχολή Εφαρμοσμένων Επιστημών (2015)[10]
  • Σχολή Ανοικτής και εξ αποστάσεως Εκπαιδεύσεως (2020)[11]
  • Ινστιτούτο Γεωργικής Τεχνολογίας (1933)
  • Σχολή Δημόσιας Διοικήσεως, Οικονομικών της εργασίας, Διοικήσεως Επιχειρήσεων και Διεθνών σχέσεων.

Ερευνητικά και εκπαιδευτικά κέντρα

Σήμερα υπάρχουν 41 κέντρα ερευνών, εφαρμογών και εκπαιδεύσεως στο Πανεπιστήμιο της Άγκυρας[12], μεταξύ των οποίων ξεχωρίζουν τα εξής:

  • Κέντρο Ερευνών και Εφαρμογών της Τουρκικής και των Ξένων Γλωσσών (TÖMER), που ιδρύθηκε το 1984. Το 2014 είχε φθάσει τα 11 παραρτήματα σε όλη την Τουρκία, με τα κεντρικά γραφεία στην Άγκυρα. Γλώσσες που διδάσκονται στο TÖMER είναι μεταξύ άλλων η αγγλική, η γερμανική, η γαλλική, η ισπανική, η ιταλική, η ρωσική, η ιαπωνική, η νέα ελληνική, η ολλανδική, η βουλγαρική, η κινεζική, η αραβική, η οθωμανική τουρκική γλώσσα και οι τουρανικές γλώσσες της Κεντρικής Ασίας, αλλά αυτός ο κατάλογος μεταβάλλεται συνεχώς.[13]
  • Πανεπιστημιακό Αστεροσκοπείο της Άγκυρας (AUG), που άρχισε να οικοδομείται το 1959 και εγκαινιάσθηκε το 1963.[14]
  • Κέντρο Ερευνών Γυναικείων Θεμάτων (KASAUM)[15]
  • Κέντρο Ερευνών και Εφαρμογών Μικρής Επιχειρηματικότητας (KIGAUM)[16]
  • Κέντρο Αριστείας στην Έρευνα της Υπεραγωγιμότητας (CESUR)[17]
  • Κέντρο Ευρωπαϊκών Ερευνών (ATAUM), ένα διεπιστημονικό κέντρο έρευνας και εκπαιδεύσεως που ιδρύθηκε το 1987 για την προαγωγή των γνώσεων και της κατανοήσεως για την Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.), τα κράτη-μέλη της και τις σχέσεις Τουρκίας-Ε.Ε..[18]
  • Κέντρο Σεισμικών Ερευνών (ADAUM)[19]
  • Κέντρο Ερευνών Ψυχιατρικών Κρίσεων (PKUAM), ιδρύθηκε το 1987.[20]
  • Κέντρο Ερευνών Εγκεφάλου (AU-BRC, ιδρύθηκε το 2009).[21]
  • Κέντρο Ερευνών και Εφαρμογών για τη Λατινική Αμερική (LAMER, ιδρύθηκε το 2009)[22]
  • Κέντρο Ερευνών Παιδικής Κουλτούρας (ÇOKAUM). Ιδρύθηκε το 1994 από τον καθηγητή Μπεκίρ Ονούρ. Σε αυτό συνεργάζονται ψυχολόγοι, κοινωνιολόγοι, ανθρωπολόγοι, ειδικοί της επικοινωνίας, παιδίατροι και άλλοι.[23]
  • Κέντρο Ερευνών Νοτιοανατολικής Ευρώπης (GAMER). Ιδρύθηκε το 2009 και εκδίδει ένα επιστημονικό περιοδικό.[24]
  • Κέντρο Ερευνών Τουρκικής Γεωγραφίας (TÜCAUM, ιδρύθηκε το 1990)[25]
  • Κέντρο Ερευνών και Εφαρμογών Πολιτικής Ψυχολογίας (POLPAUM).[26]
  • Κέντρο Περιβαλλοντικών επιστημών.[27]
  • Κέντρο Ερευνών και Εφαρμογών Γεροντολογίας (YASAM).[28]

Αξιοσημείωτοι απόφοιτοι

(με ελληνική αλφαβητική σειρά)

  • Ανταλέτ Αγάογλου, μυθιστοριογράφος και θεατρική συγγραφέας (πτυχιούχος γαλλικής φιλολογίας)
  • Ενγκίν Ακγιουρέκ, ηθοποιός
  • Τσετίν Αλτάν, συγγραφέας, δημοσιογράφος και βουλευτής
  • Μπουλέντ Αρίντς, πολιτικός, πρόεδρος της Τουρκικής Βουλής και μετέπειτα αντιπρόεδρος της Κυβερνήσεως
  • Αχμέντ Αρίφ, ποιητής κουρδικής καταγωγής
  • Γκαζί Γιασαργκίλ, πρωτοπόρος νευροχειρουργός
  • Μεσούτ Γιλμάζ, πρωθυπουργός της Τουρκίας
  • Μελίχ Γκιοκτσέκ, δήμαρχος της Άγκυρας επί 23 χρόνια
  • Χαλίλ Εργκιούν, ηθοποιός
  • Χαλίλ Ιναλτσίκ, ιστορικός
  • Ερντάλ Ινονού, θεωρητικός φυσικός και πολιτικός, αντιπρόεδρος της Κυβερνήσεως και μεταβατικός πρωθυπουργός της Τουρκίας
  • Εκμελεντίν Ισάνογλου, γεν. γραμματέας του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης
  • Σελμά Αλιγιέ Καβάφ, τουρκολόγος και υπουργός Γυναικείων και οικογενειακών υποθέσεων
  • Μουσταφά Καλεμλί, ιατρός (ουρολόγος), υπουργός και πρόεδρος της Τουρκικής Βουλής
  • Μουράτ Καραγιαλτσίν, δήμαρχος της Άγκυρας και υπουργός Εξωτερικών
  • Σεζάι Καρακότς, συγγραφέας και ποιητής
  • Αχμέτ Τανέρ Κισλαλί, πολιτικός επιστήμονας και διανοούμενος που δολοφονήθηκε
  • Φερίτ Μελέν, πρωθυπουργός της Τουρκίας
  • Αντνάν Μεντερές, πρωθυπουργός της Τουρκίας
  • Μουρατχάν Μουνγκάν, λογοτέχνης
  • Ντενίζ Μπαϊκάλ, πολιτικός, ηγέτης κόμματος
  • Σέλντα Μπάτζαν, τραγουδίστρια και τραγουδοποιός
  • Αταόλ Μπεχράμογλου, ποιητής και μεταφραστής από τη ρωσική
  • Σελαχατίν Ντεμιρτάς, πολιτικός κουρδικής καταγωγής
  • Ιχσάν Ντογραματσί, παιδίατρος και ευεργέτης
  • Τζαν Ντουντάρ, δημοσιογράφος
  • Ταχσίν Οζγκούτς, αρχαιολόγος
  • Σιρί Σουρέγια Οντέρ, σκηνοθέτης του κινηματογράφου, σεναριογράφος και ηθοποιός
  • Ιλμπέρ Ορταϊλί, ιστορικός, πανεπιστημιακός
  • Αμπντουλάχ Οτζαλάν, Κούρδος επαναστάτης, ιδρυτής του PKK
  • Σεμά Ραμαζάνογλου, υπουργός Οικογένειας και Κοινωνικής Πολιτικής
  • Αχμέτ Νετζντέτ Σεζέρ, Πρόεδρος της Τουρκίας
  • Μεχμέτ Σιμσέκ, υπουργός Οικονομικών της Τουρκίας
  • Τζεμάλ Σουρεγιά, ποιητής και συγγραφέας κουρδικής καταγωγής
  • Ετσέλ Τεμελκουράν, δημοσιογράφος και συγγραφέας
  • Καρτάλ Τιμπέτ, ηθοποιός και σκηνοθέτης του κινηματογράφου
  • Μεβλούτ Τσαβούσογλου, διπλωμάτης και υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας
  • Ντενίζ Τσακίρ, ηθοποιός
  • Χικμέτ Τσετίν, πολιτικός κουρδικής καταγωγής, πρώην πρόεδρος της Τουρκικής Βουλής
  • Μουσταφά Τσετσελί, τραγουδιστής


Παραπομπές

Εξωτερικοί σύνδεσμοι