Σκόπελος

• Στα αρχαία χρόνια η Σκόπελος ονομαζόταν Πεπάρηθος. Στον οικισμό Στάφυλο υπάρχει μυκηναϊκός τάφος, ενώ στην ανατολική πλευρά της Χώρας υπάρχει το Ασκληπιείο, σε μικρή απόσταση από τη θάλασσα (περίπου 15-30 μέτρα). Κατά την αρχαιότητα φημιζόταν για το κρασί της (Πεπαρήθιος οίνος). Αναφέρεται ότι κατοικήθηκε από Κρήτες, αρχηγός των οποίων ήταν ο Στάφυλος, γιος της Αριάδνης.^[8]
• Η μετονομασία του νησιού στο σημερινό της όνομα, Σκόπελος, έγινε κατά τους ελληνιστικούς χρόνους και αναφέρεται από τον Πτολεμαίο και τον Ιεροκλή.^[1]
• Τον 4ο αιώνα επίσκοπος Σκοπέλου ήταν ο Άγιος Ρηγίνος, ο οποίος σήμερα είναι ο προστάτης και πολιούχος άγιος της Σκοπέλου.^[9]
• Το 1207, κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας, το νησί κατακτήθηκε από τον Σταυροφόρο Ιερεμία Γκίζι.^[1]
• Το 1538, μετά τη λεηλασία της Σκοπέλου από τον Μπαρμπαρόσα, το νησί υποδουλώθηκε στους Τούρκους, στην κυριαρχία των οποίων έμεινε μέχρι το 1830, οπότε ενώθηκε με την Ελλάδα, που μόλις είχε ιδρυθεί.^[10]
• Έγινε μέρος της Α' Ελληνικής Δημοκρατίας βάσει του Πρωτοκόλλου του Λονδίνου που επιβεβαίωνε την κυριαρχία της (3 Φεβρουαρίου 1830).
• Κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, έπεσε στην κατοχή του Άξονα. Στην αρχή καταλήφθηκε από το Βασίλειο της Ιταλίας (Ιούνιος 1941 – Σεπτέμβριος 1943) και στη συνέχεια από τη Ναζιστική Γερμανία (Σεπτέμβριος 1943 – Οκτώβριος 1944).

Χώρα της Σκοπέλου

Η πρωτεύουσα του νησιού είναι μια παραδοσιακή νησιώτικη πόλη με χαρακτηριστική αρχιτεκτονική και όμορφα καλντερίμια. Έχει κηρυχθεί παραδοσιακός οικισμός.^[11] Η Χώρα αλλά και ολόκληρο το νησί είναι γεμάτο από παλιές παραδοσιακές εκκλησίες, ξωκλήσια και μοναστήρια. Η Σκόπελος είναι καταπράσινο νησί και μάλιστα το πιο πράσινο νησί των Σποράδων. Αναφέρονται 24 μοναστήρια^[12].

Παραλίες

Στη βόρεια και ανατολική πλευρά της Σκοπέλου οι ακτές είναι βραχώδεις, ενώ στα νότια και δυτικά οι πλαγιές δημιουργούν τις υπέροχες καταπράσινες παραλίες του νησιού. Στη νότια πλευρά βρίσκονται οι περισσότερες παραλίες: ο Στάφυλος, το Βελανιό, ο Αγνώντας, το Λιμνονάρι, το Γλυστέρι, ο Πάνορμος, τα Λιναράκια, οι Αντρίνες, η Μηλιά, το Καστάνι, το Χόβολο, το Έλιος, η Αρμενόπετρα, η Κατακαλού στη Γλώσσα και πολλές άλλες, «πνιγμένες» στο πράσινο του πευκοδάσους.^[13]

Το νησί είναι περίπου 15 χλμ. στην κατεύθυνση νοτιοανατολικά προς βορειοδυτικά, ενώ μόνο 6 χλμ. περίπου από τη νοτιοδυτική προς τη βορειοανατολική πλευρά. Βρίσκεται σε μικρή απόσταση από την Αλόννησο (περίπου 3-4 χλμ. ανατολικά στο κοντινότερο σημείο) και από τη Σκιάθο (6-7 χλμ. δυτικά).^[14] Στην ανατολική πλευρά της Σκοπέλου, στον δίαυλο μεταξύ Σκοπέλου και Αλοννήσου υπάρχουν δύο νησίδες:

1. Άγιος Γεώργιος 39°08′06.16″N 23°48′05.81″E / 39.1350444°N 23.8016139°E / 39.1350444; 23.8016139 (Νησίδα)
2. Μικρό 39°08′28.83″N 23°48′35.37″E / 39.1413417°N 23.8098250°E / 39.1413417; 23.8098250 (Νησίδα)

ενώ στη νοτιοδυτική πλευρά της Σκοπέλου υπάρχουν έξι νησίδες:

1. Δασιά (ή Δέσα ή Ντέσα) 39°07′00.30″N 23°38′15.03″E / 39.1167500°N 23.6375083°E / 39.1167500; 23.6375083 (Νησίδα)
2. Κασίδα ή Κασίδης 39°07′47.55″N 23°36′51.59″E / 39.1298750°N 23.6143306°E / 39.1298750; 23.6143306 (Νησίδα)
3. Παξιμάδα 39°08′50.82″N 23°35′30.68″E / 39.1474500°N 23.5918556°E / 39.1474500; 23.5918556 (Νησίδα)
4. Πλευρό 39°08′08.67″N 23°37′10.05″E / 39.1357417°N 23.6194583°E / 39.1357417; 23.6194583 (Νησίδα)
5. Πόρτες, δύο νησίδες 39°12′14.38″N 23°35′20.18″E / 39.2039944°N 23.5889389°E / 39.2039944; 23.5889389 (Νησίδα)
6. Στρογγυλό, 39°06′49.94″N 23°37′33.84″E / 39.1138722°N 23.6260667°E / 39.1138722; 23.6260667 (Νησίδα)

Η ταξινόμηση των ονομάτων του καταλόγου είναι κατ' αύξουσα χρονολογική σειρά και περιλαμβάνει:

α) Πρόσωπα με καταγωγή από τη Σκόπελο.

β) Πρόσωπα που έζησαν στη Σκόπελο και αξίζει να καταγραφούν, μιας κι έχουν αφήσει το «αποτύπωμά» τους στο νησί.

• Περιοδικό Γεωτρόπιο, Οκτώβριος 2000. «Σκόπελος: Το νησί των θρύλων». Ειδικό αφιέρωμα. Τεύχος 26, Σελίδες: 90-95

• Ιστοσελίδα Δήμου Σκοπέλου