Σωτάδης ο Κρης (ποιητής)

Ο Σωτάδης ήταν Αρχαίος Έλληνας λογοτέχνης από την Μαρώνεια Ροδόπης ή την Κρήτη που έζησε τον 3ο αιώνα π.Χ.^[2] Την εποχή που ήταν βασιλιάς της Αιγύπτου ο Πτολεμαίος Β΄ Φιλάδελφος (285 π.Χ. - 246 π.Χ.) έζησε στην Αλεξάνδρεια που ήταν διάσημη ως κέντρο λογοτεχνίας, επιστημών και πολιτισμού με την Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας. Από το έργο του σώθηκαν μόνο μερικά αποσπάσματα τα οποία ο Ιωάννης Στοβαίος θεωρεί πλαστά. Ο Έννιος μετέφρασε μερικά από τα ποιήματα που ανήκαν στο είδος του, είχε έναν γιο τον Απολλόδωρο για τον οποίο χρεώνεται ότι ανακάλυψε την Καρκινική γραφή.^[3] Ο Σωτάδης ήταν ο βασικός εκπρόσωπος στην Ποιητική Σάτιρα που ασχολήθηκε με την Παιδεραστία, έγραψε στην Ιωνική διάλεκτο, τα έργα του αποτελούσαν μυθολογικές παρωδίες όπως η "Εις Άδου κατάβασις", ο "Πρίηπος", η "Αμαζών" κ.ά. Οι κωμωδίες του, των οποίων μόνο οι τίτλοι έχουν διασωθεί, ονομάζονταν "Φλύακες" και "Κίναιδοι". Και όμως η ποίηση αυτή του Σωτάδη επαινείται γενικά από τους παλαιούς ως ευφυής και «χαρίεσσα». Σε ένα από τα ποιήματα του σατύρισε με βαρύτατους χαρακτηρισμούς τον ίδιο τον βασιλιά Πτολεμαίο Β΄ για τον γάμο του με την αδελφή του Αρσινόη Β΄ της Αιγύπτου με την φράση "ρίχνει το καβλί σου σε μιά ανίερη τρύπα".^[4] Θ Σωτάδης φυλακίστηκε αλλά κατόπιν δραπέτευσε στην νήσο του Καύνου, τον συνέλαβε ο Πάτροκλος, (ο στρατηγός του Πτολεμαίου), αφού τον έκλεισε σε μολύβδινο κιβώτιο τον πόντισε στο πέλαγος. Ο Βρετανός εξερευνητής Σερ Ρίτσαρντ Φράνσις Μπάρτον (1821–1890), μια γεωγραφική περιοχή που επιτρεπόταν η παιδεραστία στους γηγενείς κατοίκους, πήρε το όνομα της από τον Σωτάδη.^[5]