Τζόρτζε Ενέσκου

Ο Τζόρτζε Ενέσκου (ρουμανικά: George Enescu, προφορά: ˈd͡ʒe̯ord͡ʒe eˈnesku], 19 Αυγούστου 1881 - 4 Μαΐου 1955), γνωστός στη Γαλλία και ως Ζορζ Ενεσκό (Georges Enesco), ήταν Ρουμάνος συνθέτης, βιολονίστας, πιανίστας, μαέστρος και καθηγητής. Θεωρείται, από πολλούς, ως ο σπουδαιότερος Ρουμάνος μουσικός όλων των εποχών.^[6] Κατά τη διάρκεια του βίου του έγραψε ορχηστρική μουσική, μουσική δωματίου, μουσική για πιάνο, τραγούδια, καθώς και μία όπερα, την Œdipe.

Τζόρτζε Ενέσκου
Ο Ενέσκου, το 1930
Πληροφορίες
Γέννηση	19  Αυγούστου 1881[1][2][3] George Enescu
Θάνατος	4  Μαΐου 1955[2][3][4] 8ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού[5]
Καταγωγή	Λιβάνι, Ρουμανία
Eίδος	Κλασική μουσική
Ιδιότητες	Συνθέτης - μαέστρος - καθηγητής
Μουσικά όργανα	Βιολί - πιάνο
wikidata (π)

Ο Ενέσκου, γεννήθηκε στο Λιβάνι, της περιφέρειας Μποτοσάνι, το οποίο αργότερα, μετονομάστηκε προς τιμήν του Τζόρτζε Ενέσκου. Από νεαρή ακόμα ηλικία ξεκίνησε τις μουσικές του σπουδές, ενώ θεωρούνταν "παιδί-θαύμα". Ο Πάου Καζάλζ, ανέφερε χαρακτηριστικά ότι ο Ενέσκου, ήταν το "σπουδαιότερα μουσικό φαινόμενο" μετά τον Μότσαρτ,^[7] καθώς και μία από τις "μεγαλύτερες ιδιοφυΐες της μοντέρνας μουσικής".^[8] Σε ηλικία 10 ετών έπαιξε μπροστά στον αυτοκράτορα Φραγκίσκο Ιωσήφ.^[9] Τον Φεβρουάριο του 1895, ο Ενέσκου, παρουσίασε την πρώτη του ώριμη δουλειά, σε ηλικία 16 ετών, στο Παρίσι, το Poema Română.^[10]

Μερικές από τις συνθέσεις του επηρεάστηκαν από τη ρουμανική παραδοσιακή μουσική, όπως το Romanian Rhapsodies, το οποίο είναι και μία από τις διασημότερες συνθέσεις του. Στις 8 Ιανουαρίου του 1923, έπαιξε για πρώτη φορά στις Ηνωμένες Πολιτείες, στο Carnegie Hall. Το 1932, έγινε επίτιμος καθηγητής της Ρουμανικής Ακαδημίας.^[11] Ο Ενέσκου, έζησε τόσο στη Ρουμανία όσο και στη Γαλλία, στην οποία παρέμεινε μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Πέθανε, το 1955, στο Παρίσι, και ενταφιάστηκε στο Κοιμητήριο του Περ-Λασαίζ. Το ρουμανικό χαρτονόμισμα των 5 λέι τον απεικονίζει.