Annalen der Physik

Επί ενάμισυ αιώνα τα περιεχόμενα του Annalen der Physik ήταν στη γερμανική γλώσσα. Από τη δεκαετία του 1950 έως τη δεκαετία του 1980 ήταν δίγλωσσο, στη γερμανική και την αγγλική. Αρχικώς μόνο ξένοι συγγραφείς συνεισέφεραν εργασίες στην αγγλική, αλλά μετά το 1970 και γερμανοφωνοι συγγραφείς άρχισαν να γράφουν στην αγγλική προκειμένου να προσεγγίσουν ευρύτερο διεθνές αναγνωστικό κοινό. Μετά την επανένωση της Γερμανίας το 1990, η αγγλική έγινε η μόνη γλώσσα του περιοδικού.

Η κορυφαία στιγμή στη μακρά ιστορία του Annalen der Physik υπήρξε αναμφίβολα το 1905, όταν ο Άλμπερτ Αϊνστάιν δημοσίευσε σε αυτό τις 4 θεμελιώδους σημασίας εργασίες του, μεταξυ των οποίων αυτή για την ειδική θεωρία της σχετικότητας. Ωστόσο, κατά τη δεκαετία του 1920 το έντυπο έχασε έδαφος προς όφελος του Zeitschrift für Physik, που ιδρύθηκε το 1920. Με το κύμα μεταναστεύσεως του 1933 τα γερμανόφωνα επιστημονικά περιοδικά έχασαν κάποιους από τους καλύτερους συγγραφείς τους. Κατά τη διάρκεια του ναζιστικού καθεστώτος, το Annalen der Physik θεωρείτο ότι αντιπροσώπευε «τα πιο συντηρητικά στοιχεία μέσα στη γερμανική κοινότητα των φυσικών», μαζί με το Physikalische Zeitschrift.^[5] Από το 1944 ως το 1946 η έκδοση του περιοδικού διακόπηκε εξαιτίας των συνεπειών του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, αλλά επαναλήφθηκε το 1947. Ενώ το Zeitschrift für Physik μετέφερε την έδρα του στη Δυτική Γερμανία, το Annalen der Physik παρέμεινε στην Ανατολική Γερμανία. Μετά την επανένωση της Γερμανίας το περιοδικό εξαγοράσθηκε από τον ιδιωτικό εκδοτικό οίκο Wiley-VCH.

Μια ανανέωση του περιοδικού, με νέο αρχισυντάκτη, επιμελητές και περιεχόμενο έγινε το 2012.^[6]

Αρχισυνταξία και τίτλοι

Οι ιστορικοί αρχισυντάκτες του περιοδικού και οι αντίστοιχοι τίτλοι ήταν οι:

• Λούντβιχ Βίλχελμ Γκίλμπερτ, από το 1799 έως το 1824 (ως Annalen der Physik και Annalen der Physik und der physikalischen Chemie)
• Γιόχαν Κρίστιαν Πόγκεντορφ, από το 1824 έως το 1876 (ως Annalen der Physik und Chemie)
• Γκούσταφ Χάινριχ Βήντεμαν, από το 1877 έως το 1899 (ως Annalen der Physik und Chemie)
• Πάουλ Ντρούντε, από το 1900 έως το 1906 (ως Annalen der Physik)

Δυστυχώς με κάθε αρχισυντάκτη και αλλαγή τίτλου η αρίθμηση των τόμων ξανάρχιζε από το 1 ενώ ταυτοχρόνως υπάρχει και μία συνεχής αρίθμηση, κάτι που αποτελεί μία αιώνια πηγή συγχύσεως.^[4] Συχνά το περιοδικό αναφερόταν συχνά και με το επώνυμο του αρχισυντάκτη του: Gilberts Annalen, Poggendorfs Annalen, Wiedemann's Annalen και συντομογραφικά Pogg. Ann., Wied. Ann..

Μετά τον Ντρούντε η εργασία μοιράσθηκε σε δύο αρχισυντάκτες, έναν για τις πειραματικές εργασίες και έναν για τις θεωρητικές. Τη θέση του πρώτου κατείχαν διαδοχικώς οι Βίλχελμ Βιν (από το 1907 έως το 1928) και Έντουαρντ Γκρύναϊζεν (από το 1929 έως το 1949), ενώ του δεύτερου ο Μαξ Πλανκ (από το 1907 έως το 1943, αλλά ήταν συντάκτης ήδη από το 1895).

Εκείνη την εποχή η αξιολόγηση από ανεξάρτητους κριτές δεν ήταν ακόμα η συνήθης πρακτική. Π.χ. ο Αϊνστάιν απλώς ταχυδρόμησε τα χειρόγραφά του στον Πλανκ, ο οποίος τα έστειλε για δημοσίευση στο Annalen der Physik.

Κορυφαίες εργασίες που δημοσιεύθηκαν

Μερικές εργασίες πραγματικά σημαδιακές για την επιστήμη της φυσικής δημοσιεύθηκαν στο Annalen der Physik, όπως οι παρακάτω:

• για το φωτοηλεκτρικό φαινόμενο από τον Χάινριχ Χερτζ^[7] (1887)
• για τη ακτινοβολία μέλανος σώματος από τον Μαξ Πλανκ^[8] (1901)
• για το τριχοειδές φαινόμενο από τον Άλμπερτ Αϊνστάιν^[9] (1901)
• οι 4 εργασίες του «θαυμασίου έτους» («Annus Mirabilis») του Αϊνστάιν: για τα φωτόνια^[10], για την κίνηση Μπράουν^[11], για την ειδική θεωρία της σχετικότητας^[12] και για την ισοδυναμία μάζας-ενέργειας (απόρροια της ειδικής σχετικότητας)^[13] (1905)
• για τις θερμοχωρητικότητες των στερεών με κβαντωμένα ενεργειακά επίπεδα από τον Αϊνστάιν^[14] (1907)
• για τη μοριακή κίνηση κοντά στο απόλυτο μηδέν από τον Όττο Στερν και τον Αϊνστάιν^[15](1913)
• για τη γενική θεωρία της σχετικότητας από τον Αϊνστάιν^[16] (1916)

• Επίσημος ιστότοπος
• Παλαιά τεύχη από τον 19ο αιώνα ψηφιοποιημένα από την Gallica
• Annalen der Physik, ιστορικά δεδομένα