Daihatsu

Η Daihatsu Motor Co., Ltd. (ダイハツ工業株式会社, Daihatsu Kōgyō Kabushiki-gaisha), γνωστή με το εμπορικό σήμα Daihatsu, είναι Ιαπωνική εταιρεία παραγωγής κινητήρων και αυτοκινήτων, γνωστή αργότερα για την κατηγορία μικρότερων μοντέλων και και οχημάτων εκτός δρόμου. Τα κεντρικά γραφεία βρίσκονται στην Ικέντα του νομού Οσάκα.[1] Η εταιρεία ανήκει εξ ολοκλήρου στην Toyota Motor Corporation από τον Αύγουστο του 2016.

Daihatsu
Νομική μορφήκαμπουσίκι γκαΐσα
Κλάδοςβιομηχανία αυτοκίνησης
Ίδρυση1  Μαρτίου 1907
ΈδραΟσάκα, Ιαπωνία
ΠροϊόνταΦορτηγό και Κεϊ-Καρ
ΙδιοκτήτηςToyota
Υπάλληλοι13.033 (1  Απριλίου 2020)
ΜητρικήToyota
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Σελίδα στο Facebook
Commons page Πολυμέσα

Όνομα

Το όνομα "Daihatsu" είναι ένας συνδυασμός του πρώτου κάντζι για την Οσάκα (大) και της πρώτης λέξης του κατασκευαστή αυτοκινήτων (動機製造, hatsudōki seizō). Στον νέο συνδυασμό η ανάγνωση του "大" αλλάζει από "ō" σε "dai", δίνοντας το "dai hatsu".[2]

Ιστορία

Η Daihatsu ιδρύθηκε το 1951 ως διάδοχος της Hatsudoki Seizo Co. Ltd, η οποία ιδρύθηκε το 1907, στο πλαίσιο της μεγάλης αναδιάρθρωσης της Hatsudoki. Ο σχηματισμός της Hatsudoki επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό από την σχολή του Τμήματος Μηχανικών του Πανεπιστημίου της Οσάκα για την ανάπτυξη ενός κινητήρα με βενζίνη για μικρούς σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής. Από την αρχή της επιχείρησης έως το 1930, όταν εξετάστηκε και προτάθηκε ένα πρωτότυπο τρίκυκλο φορτηγό, η εστίαση της Hatsudoki ήταν σε μεγάλο βαθμό η παραγωγή ατμομηχανών για τους Ιαπωνικούς Εθνικούς Σιδηρόδρομους και περιελάμβανε σιδηροδρομικά βαγόνια μεταφοράς επιβατών. Στη συνέχεια, η εταιρεία επικεντρώθηκε σε κινητήρες ντίζελ για τα τραίνα, σε συνεργασία με τις Niigata Engineering και Shinko Engineering Co., Ltd. Πριν από την έναρξη της κατασκευής αυτοκινήτων, ο πρωταρχικός ανταγωνιστής της Hatsudoki στην Ιαπωνία ήταν η Yanmar.

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960, η Daihatsu άρχισε να εξάγει την παλέτα της στην Ευρώπη, όπου δεν είχε σημαντική επιτυχία μέχρι και τη δεκαετία του 1980. Στην Ιαπωνία, πολλά από τα μοντέλα της Daihatsu είναι επίσης γνωστά ως κέι τζιντόσα (ή αυτοκίνητα κέι).

Daihatsu was an independent auto maker until Toyota became a major shareholder in 1967 as the Japanese government intended to open up the domestic market.[3] According to Toyota, it was first approached by Sanwa Bank, banker of Daihatsu.[2] In 1995, Toyota increased its shareholding in the Company from 16.8 percent to 33.4 percent by acquiring shares from other shareholders: banks and insurance companies.[3] At the time, the Company was producing mini-vehicles and some small cars under contract for Toyota.[3] Toyota, by owning more than a one-third stake, would be able to veto shareholder resolutions at the annual meeting.[3] In 1998, Toyota increase its holding in the Company to 51.2 percent by purchasing shares from its major shareholders including financial institutions.[4]

In January 2011, Daihatsu announced that it would pull out of Europe by 2013, citing the persistently strong yen, which makes it difficult for the company to make a profit from its export business.[5] Following the financial crisis Daihatsu's sales in Europe plummeted, from 58,000 in 2007 to 12,000 in 2011.[6] In August 2016, Daihatsu became a wholly owned subsidiary of Toyota Motor Corporation.

Οχήματα

Επιβατικά οχήματα

Daihatsu Copen.
Daihatsu Sigra.
Daihatsu Terios.
  • Altis (αλλαγή σήματος του Toyota Camry)
  • Atrai
  • Ayla (δίδυμα με το Toyota Agya / Wigo)
  • Boon (δίδυμα με το Toyota Passo)
  • Cast (δίδυμα με το Toyota Pixis Joy)
  • Copen
  • Gran Max Van (δίδυμα με το Toyota LiteAce / TownAce)
  • Luxio
  • Mebius (αλλαγή σήματος του Toyota Prius V)
  • Mira e:S (δίδυμα με το Toyota Pixis Epoch και Subaru Pleo Plus)
  • Mira Tocot
  • Move
  • Sigra (δίδυμα με το Toyota Calya)
  • Sirion (αλλαγή σήματος του Perodua Myvi)
  • Tanto
  • Terios (δίδυμα με το Toyota Rush)
  • Thor (δίδυμα με το Toyota Tank / Roomy και Subaru Justy)
  • Wake (δίδυμα με το Toyota Pixis Mega)
  • Xenia (δίδυμα με το Toyota Avanza)

Πρώην εμπορικά αυτοκίνητα

Daihatsu Mira Cocoa.
  • Applause
  • Bee
  • Ceria
  • Charade /Toyota Starlet / Toyota Vitz
  • Charmant / Toyota Corolla
  • Compagno
  • Consorte
  • Cuore
  • Domino
  • Esse
  • Fellow
  • Fellow Max
  • Fourtrak / Toyota Blizzard
  • Grand Move/Pyzar
  • Leeza
  • Daihatsu Light Bus
  • Materia/Coo / Toyota bB
  • Max
  • Mira
  • Mira Cocoa
  • Mira Gino
  • Naked
  • Opti
  • Rocky / Feroza
  • Sirion/Storia / ντουέτο με Toyota
  • Sonica
  • Sportrak
  • Taft
  • Valera
  • YRV

Τρέχοντα εμπορικά αυτοκίνητα

  • D150/F175 (φορτηγό)
  • Gran Max Pickup
  • Hi-Line
  • Hijet
  • Hi-Max
  • V100
  • V200

Πρώην εμπορικά αυτοκίνητα

  • Delta (Delta 750, Delta Wide)
  • Midget II (1996–2001)
  • Daihatsu New Line
  • Vesta (Νοέμβριος 1958 – 19??)

Τρίκυκλα

  • CF (1962) 1¼-ton
  • CM (1962) 1½-ton
  • CO (1963) 2-ton
  • PL (1962) 1-ton
  • SCB (1955), SDB
  • SKC ¾-ton
  • SDF (1956) 1-ton, SSDF 1½-ton
  • RKO (1956) 2-ton
  • RKM (1957)
  • PM, PO (1958)
  • BO (1962)
  • Midget (1957–72)
  • V300 (1966)

Αγωνιστικά

  • P3
  • P5

Πρωτότυπα

  • Sport (1963)
  • DBC-1 (1970)
  • Fellow Max EV (1970)
  • Fellow Max Hybrid (1970)
  • BCX (1971)
  • BCX-II (1972)
  • BCX-III (1973)
  • EV1 (1973)
  • Charmant Hi-Custom (1975)
  • Consorte Coupe TL (1975)
  • Okinawa EXPO'70 Electric Pavilion Car (1975)
  • Charmant Hybrid (1975)
  • BCX-5 (1985)
  • Trek (1985)
  • TA-X80 (1987)
  • Urban Buggy (1987)
  • BC7 (1989)
  • Fellow 90 (1989)
  • Hijet Dumbo (1989)
  • Sneaker (1989)
  • Marienkafer (1990)
  • FX-228 (1991)
  • Mira Milano (1991)
  • X-021 (1991)
  • Dash 21/EV Sedan (1993)
  • Midget II (1993)
  • MP-4 (1993)

Εργοστάσια

Ιαπωνία

  • Ικέντα (νομός Οσάκα), επίσης έδρα
  • Ριούο (νομός Σίγκα)
  • Τάντα (νομός Χιόγκο)
  • Ογιαμαζάκι (νομός Κιότο)

Ινδονησία

Παραπομπές

Εξωτερικοί σύνδεσμοι