La peau douce

Pierre Lacheney, fama verkisto kaj redaktoro de literatura gazeto, edzo de Franca kaj patro de Sabine, preskaŭ malfruas al flugo al Lisbono. Li koincidas kun Nicole, ĉarma flugservistino, kun kiu li pozas por foto malsuprenirinte el la aviadilo. Pierre enhoteliĝas kaj iras prelegi pri lia libro, Balzac et l'argent: survoje, li rimarkas Nicole en la akceptejo de la hotelo. Revenante li koincidas en la lifto kun Nicole kaj retenas ŝian ĉambronumeron. Li invitas ŝin iom trinke, sed ŝi malakceptas pro la malfrua horo, sed finfine Nicole akceptas la inviton. Kaj la sekvan tagon ili tranoktas kune. La sekvan tagon en la aviadilo Nicole donas al li sian telefonnumeron. Revene en Parizo, Pierre kaj Nicole pasigas tempon kune.

Poste, Pierre kaj Nicole renkontiĝas en Reims kie Pierre devas prezenti la dokumentan filmon Avec André Gide de 1952 de Marc Allégret pri André Gide. Pierre estas retenita de konatoj kaj Nicole en la hotelo ploras, sentante sin humiligita kaj forgesita. Tiukadre li senkulpigas kaj proponas du tagojn en la kamparo. Pierre kaj Nicole promenas tra arbaro, kaj Pierre faras fotojn de ambaŭ, sed ĉefe de Nicole. Malfacilas kiam Pierre devas telefoni sian edzinon, kiu kolere komprenas, ke li mensogas. Kiam Pierre revenas hejmen, ŝi akuzas lin havi amaferon: Pierre dormas en laborĉambro kaj pensas lui apartamenton por Nicole kaj li.

Sekvamatene Franca informas al li, ke ŝi neniam pardonos lin kaj ke li ricevos kontakton de advokato por divorco. Pierre kaj Franca renkontiĝas, Franca altiras lin, sed Pierre diras, ke ili ne povos refari vivon kune. Ŝi oscilas inter histerio, deprimo, ĵaluzo kaj bedaŭro (pento). Poste Pierre kaj Nicole kune vespermanĝas, Pierre priokupita, Nicole senproblema. La sekvan matenon, li proponas viziton al konstruata apartemento, Nicole konfesas bedaŭri la amaferon, ne voli plue vivi kun li nek edziniĝi kaj rompas la rilaton.

Franca trafas hazarde la fotojn kiujn Pierre faris de Nicole. Reveninte hejme, ŝi prenas ĉaspafilon, iras al restoracio kie Pierre ofte manĝas, ĵetas al li la fotojn al vizaĝo kaj pafas al li.

• Jean Desailly : Pierre Lachenay
• Françoise Dorléac : Nicole Chomette
• Nelly Benedetti : Franca Lachenay
• Daniel Ceccaldi : Clément
• Laurence Badie : Ingrid
• Philippe Dumat : M. Bertrand
• Paule Emmanuèle : Odile
• Maurice Garrel : M. Bontemps
• Sabine Haudepin : Sabine Lachenay
• Dominique Lacarrière : Dominique
• Jean Lanier : Michel
• Pierre Risch : pastro Cottet

• Baecque, Antoine de; Toubiana, Serge (1999). Truffaut: A Biography. New York: Knopf. ISBN 978-0375400896.
• Insdorf, Annette (1994). François Truffaut. New York: Cambridge University Press. ISBN 978-0521478083.
• Monaco, James (1976). The New Wave. New York: Oxford University Press. ISBN 978-0195019926.
• Wakeman, John (1988). World Film Directors, Volume 2. New York: The H. W. Wilson Company. ISBN 978-0824207571.

• Gilbert Salachas, «La Peau douce», Téléciné, no 116, Paris, Fédération des Loisirs et Culture Cinématographique (FLECC), majo-junio 1964, (ISSN 0049-3287)
• Claude Miller, «La Peau douce», Téléciné, no 117, Paris, Fédération des Loisirs et Culture Cinématographique (FLECC), oktobro-novembro 1964, no 437, (ISSN 0049-3287)

• en imdb

• En tiu ĉi artikolo estas uzita traduko de teksto el la artikolo La Peau douce en la franca Vikipedio.