احکام دینی (به انگلیسی: Religious law) آن دسته از تعالیم دینی است که دستورها و مسائل عملیِ فردی و اجتماعی شامل عبادات و تعاملات اجتماعی (مقررات دینی) را دربرمی‌گیرد. به احکام دینی گاه «قوانین شرعی» نیز گفته می‌شود که این عبارت می‌تواند با حقوق مذهبی نیز برابر باشد.
همهٔ تعالیم و آموزه‌های دینی ــ به‌ویژه در اسلام ــ خود به سه دستهٔ کلی تقسیم می‌شوند که احکام جزء اخیر آن است:
احکام، خود به شیوه‌های مختلف تقسیم‌بندی می‌شود. در یک تقسیم‌بندی، باتوجه‌به مخاطبان، می‌توان به احکام فردی، خانوادگی و اجتماعی اشاره کرد.
احکام غیرفردی و اجتماعیِ دین شکل حقوقی به خود می‌گیرد و آن را حقوق دینی می‌توان نامید.
در اسلام، به‌صورت تخصصی بر روی احکام دینی کار می‌شود که به علم فقه مربوط می‌شود.
در اسلام، احکام دینیِ فردی و اجتماعی در کتب فقهی خود به چند قسم هستند.
۱-طهارت
۲-نماز (صلاة)
۳-روزه (صوم)
۴-اعتکاف
۵-زکات
۶-خمس
۷-حج
۸-عمره
۹-جهاد
معینهغیرمعینه
به‌جز قسم عبادات، مابقی بیشتر جنبهٔ حقوق اجتماعی به خود می‌گیرد.
| موضوعات اصلی |
|  |
|---|---|---|
| سایر موضوعات |
| |
| خاستگاه حقوق | ||
| وضع قانون |
| |
| نظام‌های حقوقی |
| |
| نظریه‌های حقوقی |
| |
| نظریه‌پردازی حقوق |
| |
| نهادهای قانونی | ||
| ||