Óboe

O óboe^[1] é un instrumento musical de vento madeira de lingüeta dobre que apareceu por primeira vez en Francia cara a 1660.

Óboe
Información
Clasificación	Vento-madeira
Tesitura
Instrumentos relacionados	Óboe piccolo Óboe de caza Óboe de amor Óboe barítono Heckelphone Óboe baixo Fagot
Músicos notables	Oboístas

Dende a súa invención apenas sufriu cambios. Evolucionou da chirimía tiple e inmediatamente foi aclamado pola súa variedade tonal calidade expresiva.

Os primeiros óboes posuían un ton estridente e desafinaban con facilidade, pero a pureza de ton do óboe moderno fixo que normalmente se use como referencia para afinar o resto dos instrumentos da orquestra.

A dificultade para soprar a través dunha boquilla de lingüeta dobre fai que as familias dos óboes e os fagots resulten difíciles de interpretar nos seus rexistros graves.