A Comarca

Tolkien foi moi minucioso no tocante aos detalles exactos da Comarca. O hobbit e O Señor dos Aneis conteñen pouca información sobre a súa elaborada^[6] xeografía ficticia, historia, calendario e constitución, se ben os apéndices de edicións posteriores recollen máis detalles. O académico especializado en Tolkien Tom Shippey comenta que, de todos os xeitos, espertan na mente do lector unha sensación de «profundidade», dun lugar complexo e real, unha cualidade que Tolkien consideraba esencial para o éxito dunha obra de fantasía.^[7]

Xeografía

Catro cadernas

Na ficción de Tolkien, descríbese a Comarca como unha terra pequena pero fermosa, idílica e próspera, adorada polos hobbits que a habitaban. Tiñan agricultura, pero non industrializada. A paisaxe estaba formada por outeiros de calcaria e fragas, como a campiña inglesa. A Comarca estaba situada no interior, e a maioría dos hobbits temía o Mar.^{[T 1]} A súa extensión era de 40 leguas (193 km ou 120 millas)^{[T 2]} de leste a oeste e 50 leguas (241 km ou 150 millas) de norte a sur, cunha área aproximada de 47 000 m² (18 000 millas cadradas):^{[T 1][T 3]} máis ou menos equivalente aos Midlands ingleses.A principal parte da Comarca, e a máis vella, estaba delimitada ao leste polo río Brandiviño, ao norte por terras altas que ascendían até os Outeiros de Tardefosca, ao oeste polas Lombas Distantes e ao sur por unhas brañas. Máis adiante expandiuse cara ao leste até Gamoedo entre o Brandiviño e o Bosque Vello, e (moito máis tarde) cara ao oeste, até a Marca Occidental entre as Lombas Distantes e os Outeiros das Torres.^{[T 1][T 4][6]}

A Comarca estaba dividida en catro cadernas (cuartas partes),^{[T 5]} ao igual que Islandia no pasado;^[8] de xeito similar, o condado de Yorkshire estivera dividido en tres distritos.^[9] A Pedra das Tres Cadernas marcaba aproximadamente o centro da Comarca.^{[T 6]} Estaba inspirada en Four Shire Stone (que significa «Pedra dos Catro Condados»), preto de Moreton-in-Marsh, onde outrora lindaban entre si catro condados, e dende 1931, fano tres.^[10][a] En Inglaterra hai varias «Pedras dos Tres Condados» (Three Shire Stones), como no Distrito dos Lagos,^[12] e antigamente había «Carballos dos Tres Condados» (Three Shire Oaks), como en Whitwell, Derbyshire, coa función de marcar o lugar no que confluían tres condados.^[13] Pipin naceu en Pozobranco (Whitwell no orixinal inglés), na Terra de Tuc.^{[T 7]}Dentro das cadernas están as terras natais dalgúns clans, non recoñecidas oficialmente: case todos os Tuc viven en Redobrada ou preto dela, no País do Outeiro Verde.^[6][b]

Gamoedo

Gamoedo, tamén coñecida como as «Marcas Leste», estaba xusto ao leste da Comarca, alén do río Brandiviño. Recibía o seu nome da familia Brandigamo, e fundárase «moito tempo antes» como «unha especie de colonia da Comarca»."^[15] O rei Elessar outorgou a Fronteira do Oeste, tamén chamada as «Marcas Oeste», á Comarca despois da Guerra do Anel.^{[T 5][T 8]}

Prebe

Ao leste da Comarca atopábase a illada vila de Prebe, que era única pola convivencia de hobbits e homes. Nela estaba a pousada chamada O Poni Rampante,^{[T 9]} célebre pola súa excelente cervexa, que os hobbits e mais o mago Gandalf tiveron ocasión de probar.^{[T 10]} Moitos dos habitantes de Prebe, incluído o pousadeiro Orxeiro Manteiga (Barliman Butterbur no orixinal inglés), tiñan apelidos de orixe vexetal. O termo inglés butterbur refírese a unha planta do xénero Petasites que Tolkien describía como «repoluda e grosa», elixida claramente porque resultaba axeitada para un home gordo.^{[T 11][16]} Tolkien suxería dúas orixes posíbeis para a xente de Prebe: unha alternativa era que fora fundada e poboada por homes dos Edain que non chegaron a Beleriand na Primeira Idade, ficando ao leste das montañas en Eriador; a outra era que os homes procedían dos brunos.^{[T 9][T 12]} O nome orixinal de Prebe, Bree, significa «outeiro»; Tolkien xustificou o topónimo situando a vila e a Terra de Prebe circundante en torno a un outeiro, chamado Momprebe. O nome da vila Brill, en Buckinghamshire, un lugar que Tolkien adoitaba visitar^{[T 13][17]} e que o inspirou na creación de Prebe,^{[T 13]} ten o mesmo significado: Brill é unha contracción moderna de Breʒ-hyll. Ambas as sílabas queren dicir «outeiro» –a primeira en céltico e a segunda en inglés antigo.^[18]

• 
  O nome orixinal «Bree» estaba inspirado no da vila de Brill, Buckinghamshire; contén a partícula do céltico Breʒ e a do inglés antigo hyll, ambas co significado de «outeiro».^[18]
• 
  A pousada The Bell Inn en Moreton-in-Marsh podería ter sido a inspiración de Tolkien para a creación d’O Poni Rampante en Prebe.^[19]

Historia

Os primeiros asentamentos de hobbits na Comarca datan do ano 1601 da Terceira Idade (ano 1 da Era da Comarca), e foron iniciativa dos irmáns Marcho e Blanco. Os hobbits do val do Anduin migraran ao oeste atravesando as perigosas Montañas Bretemosas, vivindo en zonas inhabitadas de Eriador antes de se trasladaren á Comarca.^[6]

Trala caída de Arnor, a Comarca mantívose como reino independente; a xente da Comarca elixía un Thain que asumía os poderes do rei. Os primeiros Thains eran os xefes do clan Gamovello. Cando os Gamovello se asentaron en Gamoedo, o cargo de Thain transferiuse pacificamente ao clan Tuc. Os Montesíos do Norte protexían en segredo a Comarca, vixiando as fronteiras e repelendo os intrusos. Polo xeral, os únicos estraños que entraban na Comarca eran ananos que viaxaban polo Gran Camiño dende as súas minas nas Montañas Azuis e, ás veces, elfos que se dirixían aos Portos Grises. En 1147 E.C., os hobbits impediron unha invasión de orcos na Batalla dos Campos Verdes. En 1158 E.C., milleiros de hobbits faleceron no Longo Inverno e na gran fame que o seguiu.^{[T 14]} No Inverno Cruel de 1311 C.E., lobos brancos procedentes de Forodwaith invadiron a Comarca cruzando o río Brandiviño conxelado.

Os protagonistas d’O hobbit e O Señor dos Aneis, Bilbo e Frodo Bulseiro, vivían en Vila Bulsa,^[c] un luxoso smial ou burato-hobbit escavado no Outeiro, na parte norte da vila de Hobbiton na Caderna Oeste.^[d] En 1341 E.C., Bilbo Bulseiro deixou a Comarca ao emprender a aventura que se relata n’O hobbit. Volveu o ano seguinte, traendo consigo un anel máxico que resultou ser o Anel Único. Catro Espectros do Anel invadiron a Comarca na procura do Anel.^{[T 15]} Mentres Frodo, Sam, Merri e Pipin estaban fóra na súa misión de destruír o Anel, Saruman apoderouse da Comarca a través do seu secuaz Loto Sacovila-Bulseiro. Xuntos gobernaron a Comarca como unha parodia de estado moderno, con rufíans armados, talla de árbores, destrución de fermosos edificios antigos e fea industrialización.^{[T 16]}

A Comarca foi liberada coa axuda de Frodo e os seus compañeiros ao volveren da Batalla de Ribadauga (a derradeira batalla da Guerra do Anel).^{[T 16]} A Comarca replantouse con terra do xardín de Galadriel en Lothlórien (un agasallo para Sam). Os habitantes da Comarca consideraron o ano 1420 E.C. como o máis produtivo e próspero da súa historia.^{[T 17]}

Lingua

Os hobbits da Comarca falaban a Oestron ou Lingua Común da Terra Media. Porén, Tolkien presentou o seu idioma como inglés moderno n’O hobbit e O Señor dos Aneis, igual que usara a lingua nórdica antiga para os nomes dos ananos. Para resolver este envurullo lingüístico, creou a ficción de que as linguas de certas partes da Terra Media foran «traducidas» a diversas linguas europeas, inventando o idioma dos Xinetes de Rohan, o rohírrico, que logo «traduciu» como o dialecto mercio do inglés antigo, que coñecía ben.^{[22][T 18]} Deste xeito estabeleceuse unha relación semellante a unha liñaxe entre Rohan e a Comarca.^[22]

Goberno

A Comarca tiña un goberno moi básico. O alcalde de Pedra Furada era o cargo de maior rango e, na práctica, equivalente ao alcalde da Comarca.^[23] Había un Servizo de Carteiros para o correo e 12 "oficiais" (tres por cada caderna) da Vixilancia para a policía; a súa función principal era reunir o gando extraviado. A xeito de reforzos había un número variábel de "Fronteirizos",^[e] un corpo non oficial que vixiaba as raias. No período d’O Señor dos Aneis, había moitos máis Fronteirizos do habitual, un dos poucos indicios que tiñan os hobbits sobre os turbulentos tempos que corrían. Os líderes das principais familias exercían autoridade sobre os seus territorios.^[6]

O Señor de Gamoedo, xefe hereditario do clan Brandigamo, gobernaba Gamoedo e tiña unha certa autoridade sobre o Estrago, xusto alén do río Brandiviño.^[6]

De maneira similar, o xefe do clan Tuc, a miúdo chamado «O Tuc», gobernaba a morada ancestral dos Grandes Smials dos Tuc, a vila de Redobrada e a zona da Terra de Tuc,^[6] e desempeñaba o cargo de Thain.^[23]

Un calco de Inglaterra

Shippey escribe que a Comarca non é simplemente evocadora de Inglaterra: Tolkien esmerouse en crear a Comarca como un calco de Inglaterra, elemento por elemento.^[25]

Análise de Tom Shippey da creación da Comarca de Tolkien como calco de Inglaterra^[25]

Elemento	A Comarca	Inglaterra
Orixe dos habitantes	O Ángulo entre os ríos Fontecinza (Mitheithel) e Altauga (Bruinen) dende o leste (a través de Eriador)	Angeln entre o Fiorde de Flensburgo e o Schlei, dende o leste (a través do Mar do Norte), de aí o nome «Inglaterra» (England en inglés)
Tres tribos orixinais	Rexos, Pepeludos e Nidios	Anglos, Saxóns e Xutos[f]
Fundadores lendarios chamados «cabalo»[g]	Marcho e Blanco	Hengest e Horsa
Período de paz civil	272 anos dende a Batalla dos Campos Verdes até a Batalla de Ribadauga	270 anos dende a Batalla de Sedgemoor até O Señor dos Aneis
Organización	Alcaldes, xuntas, oficiais	Como «unha Inglaterra anticuada e idealizada»
Apelidos	p. ex. Ribeira (Banks), Argalleiro (Boffin), Bocho (Bolger), Cinchapreta (Bracegirdle), Brandigamo (Brandybuck), Teixugo (Brockhouse), Cacho (Chubb), Cotón (Cotton), Belcativos (Fairbairns), Becho (Grubb), Gardafeo (Hayward), Birimbao (Hornblower), Nogueiras (Noakes), Patagrande (Proudfoot), Tuc (Took), Somonte (Underhill), Patabranca (Whitfoot)	Na versión orixinal en inglés, son todos apelidos ingleses. Tolkien comenta, por exemplo, que «Bracegirdle» (Cinchapreta en galego) «utilízase no texto, por suposto, en relación coa tendencia dos hobbits a ser repoludos e, polo tanto, a levar os cintos pretos».[T 19]
Topónimos	p. ex. «Nombote» (Nobottle en inglés) p. ex. «Gamoedo» (Buckland en inglés)	Nobottle, Northamptonshire Buckland, Oxfordshire

Existen outras conexións; Tolkien equiparaba a latitude de Hobbiton á de Oxford (é dicir, arredor dos 52° N).^{[T 20]} A Comarca correspóndese aproximadamente coa rexión dos Midlands do Oeste de Inglaterra nun pasado remoto, estendéndose a Worcestershire (onde medrou Tolkien), formando, en palabras de Shippey, «unha unidade cultural moi arraigada na historia».^[27] O nome da vila de Farthinghoe en Northamptonshire inspirou a idea de dividir a Comarca en catro cadernas (Farthings en inglés).^[11] Tolkien escribiu que a herba de pipa «só florece en lugares recollidos e cálidos, como Fondolongo»;"^{[T 1]} no século XVII, a zona de Evesham en Worcestershire era célebre polo seu tabaco.^[28]

Nomes enxebres

Tolkien deulle á Comarca un carácter enxebre e inglés de diversos xeitos, dende o uso de nomes como Travesa da Bulsada (Bagshot Row no orixinal inglés)^[h] e o Muíño até pubs rurais con nomes comúns como «O Dragón Verde» (The Green Dragon no orixinal inglés) en Ribadauga,^[i] «A Mata de Hedra» (The Ivy Bush no orixinal inglés), preto de Hobbiton no camiño de Ribadauga,^[j] e «A Perca de Ouro» (The Golden Perch no orixinal inglés) en Cepeira, soado pola súa excelente cervexa.^[31][32][33] Michael Stanton comenta en J.R.R. Tolkien Encyclopedia que a Comarca está baseada en parte na nenez de Tolkien en Sarehole e en parte na vida rural inglesa en xeral con, en palabras de Tolkien, «xardíns, árbores e agro sen mecanizar».^{[6][T 21]} A capital da Comarca, Pedra Furada (Michel Delving no orixinal inglés) é un calembur filolóxico: o nome en inglés soa moi semellante ao da vila Micheldever en Hampshire, pero significa «Moita Cavada» de buratos-hobbit, do inglés antigo micel, «gran» e delfan, «cavar».^[34]

Experiencia durante a nenez

A industrialización da Comarca estaba baseada na experiencia de Tolkien durante a súa nenez co estrago da paisaxe rural de Worcestershire pola difusión da industria pesada a medida que medraba a cidade de Birmingham.^{[T 22]} Unha interpretación posíbel é que o capítulo «Limpando a Comarca», que relata unha revolución dos hobbits e a restauración da Comarca preindustrial, contén un elemento de desexo cumprido por parte do autor, ao que se suma o corno máxico que Merri emprega para chamar os habitantes á acción.^[35]

Cine

A Comarca aparece no filmes de animación The Hobbit de 1977^[36] e The Lord of the Rings de 1978.^[37]

Na triloxía cinematográfica d’O Señor dos Aneis de Peter Jackson, a Comarca aparece en The Fellowship of the Ring e en The Return of the King. As escenas da Comarca rodáronse nunha localización preto de Matamata, en Nova Zelandia. Trala rodaxe, devolveuse a zona ao seu estado natural, pero mesmo sen o set do filme, converteuse nunha importante atracción turística. Por mor do mal tempo, non foi posíbel demoler inmediatamente 18 dos 37 buratos-hobbit; antes de que se puidesen retomar as obras, a afluencia de turistas superou as 12 000 visitas anuais á granxa de Ian Alexander, onde estiveran situadas Hobbiton e Vila Bulsa.^[38]

A versión de Prebe de Jackson presenta constantemente un aspecto desagradábel e ameazador, ao que se suman efectos especiais e o Ollo de Sauron cando Frodo pon o Anel.^[39] Na adaptación animada de Ralph Bakshi d’O Señor dos Aneis de 1978, Alan Tilvern puxo a voz de Orxeiro Manteiga (como «Pousadeiro»);^[40] David Weatherley interpretou a Manteiga na versión de Jackson,^[41] mentres que James Grout foi o actor elixido para o serial radiofónico d’O Señor dos Aneis producido por BBC Radio en 1981.^[42] Na adaptación rusa de baixo orzamento d’A Irmandade do Anel de 1991, titulada Khraniteli, Manteiga aparece como «Lavr Narkiss», interpretado por Nikolay Burov.^[43] Na miniserie televisiva de Yle de 1993 Hobitit, o papel de Manteiga («Viljami Voivalvatti» en finés, que significa «Guillerme Manteiga») recaeu en Mikko Kivinen.^[44]

Jackson volveu incluír a Comarca nos seus filmes The Hobbit: An Unexpected Journey e The Hobbit: The Battle of the Five Armies. As escenas da Comarca rodáronse na mesma localización.^[45]

Xogos

No videoxogo de estratexia en tempo real The Lord of the Rings: The Battle for Middle Earth II de 2006, a Comarca aparece como nivel na campaña da facción malvada, na que o xogador a invade comandando un exército de trasnos, e como mapa no modo multixogador de escaramuza.^[46]

No MMORPG The Lord of the Rings Online de 2007, a Comarca aparece case na súa totalidade como unha das principais rexións do xogo. A Comarca está habitada por centos de personaxes non xogadores, e o xogador pode participar en centos de misións. As únicas partes do mapa orixinal de Christopher Tolkien que non están incluídas no xogo son algunhas zonas da Caderna Oeste e a maioría da Caderna Sur. Amais, parte da Caderna Norte forma parte da rexión de Tardefosca, por motivos de xogabilidade.^[47]

No videoxogo de acción The Lord of the Rings: Conquest de 2009, a Comarca aparece como un dos campos de batalla durante a campaña da facción malvada, na que se ve arrasada polas forzas de Mordor.^[48]

Games Workshop tamén produciu en 2004 un suplemento titulado The Scouring of the Shire para o xogo de batallas estratéxicas The Lord of the Rings. Este suplemento contiña regras para un gran número de miniaturas que representaban o estado da Comarca trala conclusión da Guerra do Anel.^[49]

Primarias

Esta listaxe identifica a localización de cada elemento na obra escrita de Tolkien.

Secundarias

• Carpenter, Humphrey, ed. (1981). The Letters of J. R. R. Tolkien. Boston: Houghton Mifflin. ISBN 978-0-395-31555-2. 
• Shippey, Tom (2005) [1982]. The Road to Middle-Earth (Terceira ed.). HarperCollins. ISBN 978-0261102750. 
• Stanton, Michael N. (2013) [2007]. "Shire, The". En Drout, Michael D. C. The J. R. R. Tolkien Encyclopedia: Scholarship and Critical Assessment. Routledge. pp. 607–608. ISBN 978-0415865111. 
• Tolkien, J. R. R. (1975). Lobdell, Jared, ed. Guide to the Names in The Lord of the Rings. A Tolkien Compass (Open Court). ISBN 978-0875483030. 
• Tolkien, J. R. R. (1954a). The Fellowship of the Ring. The Lord of the Rings. Boston: Houghton Mifflin. OCLC 9552942. 
• Tolkien, J. R. R. (1955). The Return of the King. The Lord of the Rings. Boston: Houghton Mifflin. OCLC 519647821. 
• Tolkien, J. R. R. (1988). Christopher Tolkien, ed. The Return of the Shadow. Boston: Houghton Mifflin. ISBN 978-0-395-49863-7.