Cultura acheulense

A cultura acheulense^[1], ou acheuliano^[2], do francés acheuléen nomeado como o xacemento de Saint-Acheul, é un tipo de cultura arqueolóxica baseada na industria lítica de fabricación de ferramentas de pedra caracterizada polos distintivos bifaces ovalados e en forma de pera asociados ao Homo erectus e especies derivadas como o Homo heidelbergensis.

As ferramentas acheulenses producíronse durante o Paleolítico Inferior en África e en gran parte de Asia Occidental, Asia Meridional, Asia Oriental e Europa, e normalmente atópanse con restos de Homo erectus. Pénsase que as tecnoloxías acheulenses desenvolvéronse inicialmente hai uns 1,76 millóns de anos, derivadas da tecnoloxía Oldovaiense máis primitiva asociada ao Homo habilis.^[3] O acheuliano inclúe polo menos a primeira parte do Paleolítico Medio. O seu final non está ben definido, dependendo de se inclúe a tecnoloxía Sangoense, pódese considerar que dura ata hai 130.000 anos. En Europa e Asia Occidental, os primeiros neandertais adoptaron a tecnoloxía acheulense, facendo unha transición ao Musteriano hai uns 160.000 anos.