Andrea Palladio

arquitecto italiano

Andrea Palladio, nado como Andrea di Pietro della Gondola en Padua o 30 de novembro de 1508 e finado o 19 de agosto de 1580, foi un arquitecto véneto, amplamente considerado o máis influente na historia da arquitectura occidental[Cómpre referencia]. O apelido de "Palladio" é, en realidade, un alcume derivado da deusa grega Pallas Atenea que lle puxo o seu primeiro patrón, un humanista de Vicenza.[1]

Infotaula de personaAndrea Palladio

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento(it) Andrea di Pietro della Gondola Editar o valor em Wikidata
8 de novembro de 1508 ↔ 30 de novembro de 1508 Editar o valor em Wikidata
Padua (República de Venecia) Editar o valor em Wikidata
Mortec. 19 de agosto de 1580 Editar o valor em Wikidata (71 anos)
Vicenza (República de Venecia) Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeRepública de Venecia Editar o valor em Wikidata
Actividade
Campo de traballoArquitectura Editar o valor em Wikidata
Lugar de traballo Véneto
Venecia
Vicenza
Udine Editar o valor em Wikidata
Ocupaciónarquitecto , teórico da arte Editar o valor em Wikidata
Período de actividade1537 (Gregoriano) Editar o valor em Wikidata - 1580 (Gregoriano) Editar o valor em Wikidata
Membro de
ProfesoresBartolomeo Cavazza (pt) Traducir e Gian Giorgio Trissino Editar o valor em Wikidata
AlumnosVincenzo Scamozzi (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua italiana e Lingua véneta Editar o valor em Wikidata
Obra
Obras destacables
Familia
CónxuxeAllegradonna

WikiTree: Palladio-1 Find a Grave: 11394237 Editar o valor em Wikidata

Traxectoria

Palladio realizou a maioría da súa obra en Vicenza, estudou a arquitectura clásica romana, o que vai ser determinante para axeitar as súas construcións ó seu uso e o seu contorno, o gusto polos edificios civís, a valorización contrastada entre superficies pechadas e abertas mediante pórticos de columnas, dentro dunha racional simetría, vai ser a idea dominante da súa arquitectura, que é luminosa e cromática que establece unha clara relación entre paisaxe e arquitectura que se reforza pola prolongación dos eixos principais dos edificios que se introducen na natureza, conseguindo a súa unificación.

Notas

Véxase tamén

Bibliografía

  • Hartt, Frederick; McIntire, Paul Goodloe (1989). Arte. Historia de la pintura, escultura y arquitectura. Colección Arte y estética. Madrid: Akal. ISBN 84-7600-411-7. 

Outros artigos

🔥 Top keywords: