Xusto e Pastor
Os santos Xusto e Pastor, tamén coñecidos como os Santos Nenos, foron uns nenos mártires executados en 304 en Thermeda ou en Complutum (provincia romana de Cartaxinense, actual Alcalá de Henares), durante a persecución de Diocleciano aos cristiáns.[1]
_Santos_Ni%C3%B1os_Justo_y_Pastor.png)  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | Alcalá de Henares |
| Morte | 304 Alcalá de Henares |
| Causa da morte | Martirio (Martirio ) |
| Lugar de sepultura | Cathedral of los Santos Niños Justo y Pastor de Alcalá de Henares (en)  |
| Período de tempo | Imperio Romano |
| Enaltecemento | |
| Día de festividade relixiosa | 6 de agosto |
Historia
Segundo a tradición, eran fillos de San Vidal[2] e sobriños de Santa Marta de Astorga, aínda que as súas cronoloxías non coinciden.[1][3] Con todo, adoita sinalarse que naceron no seo dunha familia cristiá de Thermeda ou de Complutum (actual Alcalá de Henares), onde existía unha considerable comunidade cristiá.[1] Pastor era dous anos máis vello ca Xusto.[1]
En 304, Diocleciano promulgou un Edicto para a persecución dos cristiáns.[1] O pretor Daciano decidiu acudir, entre outro lugares, a Complutum para levar a cabo esta tarefa.[1] Os dous irmán Xusto e Pastor decidiron acudir voluntariamente diante do tirano e anunciar a súa fe.[1] Daciano, primeiro, escoitounos, pero, ao ver que eles non renunciaba, empregou tanto chantaxes como castigos físicos para convencelos.[1] Non conseguindo o seu obxectivo, decidiu mandar decapitalos, nun lugar chamado Campo Laudable.[1]
.jpg)
Foron enterrados preto do lugar, grazas a outros cristiáns piadosos. Alí levantouse logo unha capela para albergar os seus restos.[1] Conta a tradición que debido á devoción cara aos santos, foise despoboando aos poucos a antiga cidade romana Complutum (a antiga Alcalá de Henares, a dous quilómetros en dirección a Madrid), e que ao redor da súa tumba fóronse construíndo as primeiras casas de Alcalá de Henares, quen acolle aos Santos Xusto e Pastor como os seus fundadores e santos patróns.[4][5]
O seu culto comezou a espallarse moi pronto, sobre finais do século IV.[1] En Hispania, xunto con Santa Baia, son os santos con culto máis antigo.[6]
Galicia
En Cotobade, celébrase a romaría dos santos Xusto e Pastor na carballeira de San Xusto, na parroquia de San Xurxo de Sacos o 5 e 6 de agosto.[6] A súa orixe parece remontarse ao século XV. Esta carballeira está moi presente no cantigueiro popular galego[6]:
- Carballeira de San Xusto / carballeira derramada / naquela carballeiriña / perdín a miña navalla.
Ademais, na tradición oral tamén se documentan outros refráns e cantigas que aluden aos Santos Xusto e Pastor[6]:
- Por San Xusto e Pastor as noces collen sabor e as velliñas door.[6]
- San Xusto e Pastor / andan polos cotos / pra dar gracias ós forasteiros / e curar os coxos.[6]
- O castaño de San Xusto / ten a folla revirada / que lla revirou o vento / nunha noite de xiada.[6]
Adoita invocarse a San Xusto para facer o pan e contra as coxeiras.[6]
Galería de imaxes
Capela dos Santos Xusto e Pastor, San Xurxo de Sacos, Cerdedo-Cotobade.
Interior da capela dos Santos Xusto e Pastor, en San Xurxo de Sacos.
Inscrición na capela dos Santos Xusto e Pastor, en San Xurxo de Sacos.
Igrexa parroquial de Santos Xusto e Pastor de Entenza, Salceda de Caselas.
