Yago Lamela

O seu pai, finado en 2021^[2], era un enxeñeiro de Lira que, despois de traballar en Cee (onde naceron varios irmáns de Lamela), emigrara a Asturias a mediados da década dos setenta. A nai tamén era galega. O pai mudoulle o nome de Santiago a Yago sendo o atleta aínda un rapaz^[3]. Yago Lamela seguiu a manter o contacto con Lira en veráns e vacacións.^[2]

Empezou a competir en atletismo na Atlética Avilesina, o club local, logo de iniciarse correndo cros^[4]. Con oito anos saltou xa máis de catro metros, con trece chegou aos 6 m, con 15 sobardou os 7 metros e con 18 superou en dúas ocasións os 8 m^[4].​ O seu primeiro adestrador na Avilesina chamouse Carlos Alonso.

Ao rematar o bacharelato accedeu a unha bolsa da Universidade de Iowa^[5],​ onde estudou Informática e onde adestrou con Juan José Azpeitia, que sería o seu adestrador de novo ao final da súa carreira deportiva. Despois de Iowa adestrou con Juan Carlos Álvarez no Centro de Alto Rendemento de San Cugat​ e con Rafael Blanquer.​

O mellor ano de Yago Lamela foi 1999, o seu primeiro ano de competición, cando saltou 8,56 e conseguiu a medalla de prata no Mundial en pista cuberta en Maebashi (Xapón). Esa marca de 8,56 en pista cuberta foi récord europeo, e mantívose así durante unha década. Mantívose na elite da alta competición até 2004, con marcas que normalmente superaban os 8 metros. Durante ese tempo enfrontouse en diversas ocasións con Iván Pedroso, o líder mundial da especialidade na época. Porén, as súas participacións olímpicas foron de menor alcance, mancado polas lesións.

Lesións

A comezos de 2004 empezou a sentir dor no tendón de Aquiles, como consecuencia dunha tendinose, unha condición crónica. A dor levouno a competir anestesiado nos Xogos de Atenas 2004, onde chegou á final pero non obtivo medalla. Ao pouco dos Xogos operouse en Finlandia, pero a recuperación tardou máis do que estaba previsto, e complicouse cun accidente de tráfico. En 2006, un par de semanas antes de reaparecer en competición, rompeu os dous tendóns^[5].

En abril de 2007 operouse de novo en Finlandia, intervención cirúrxica que foi seguida dun tamén longo proceso de recuperación. En 2009, sen chegar a volver á competición a pleno rendemento, esgazou o papo da perna nun adestramento. Ao pouco, o saltador alemán Sebastian Bayer, nos campionatos de Europa de Turín, saltou 8,71 metros e superou o récord de Lamela por 15 centímetros. Dous días despois, o 11 de marzo de 2009, Yago Lamela anunciaba oficialmente a súa retirada^[5].

Despois da retirada

Despois da súa retirada a súa saúde mental deteriorouse. En xuño de 2011, o xa daquela ex-atleta ingresou na á de psiquiatría do hospital San Agustín de Avilés. Padecía depresión crónica^[6]. Tres anos despois, o 8 de maio de 2014, atoparon a Lamela morto na casa dos pais. O forense sinalou que a causa da morte fora un ataque ao corazón.^[7]

• Salto de lonxitude - 8,56 (1999), en pista cuberta.
• Triplo salto - 16,72 (1998)

En 2021 seguía posuíndo os récords de España de salto de lonxitude, tanto en pista cuberta como ao aire libre, os dous en 8,56.