MOL

MOL (հունգ.՝ Magyar OLaj- és Gázipari Részvénytársaság, առավել հայտնի որպես MOL Group), հունգարական նավթագազային ընկերություն, որի կենտրոնակայանը գտնվում է Բուդապեշտում, Հունգարիա։ MOL Group-ի անդամներն են խորվաթական և սլովակական նախկինում պետական նավթագազային ընկերությունները՝ INA-ն և Slovnaft-ը։ MOL-ը Հունգարիայի ամենաշահութաբեր ձեռնարկությունն է՝ 2019 թվականին 770 միլիոն դոլար զուտ շահույթով։ Ընկերությունը նաև երրորդ ամենաթանկ ընկերությունն է Կենտրոնական և Արևելյան Եվրոպայում[1], 2013 թվականին աշխարհի խոշորագույն ընկերությունների Fortune Global 500 ցանկում 402-րդն է[2]։

MOL
պատկերանիշ Խմբագրել Wikidata
բիզնես ձեռնարկություն, ձեռնարկություն, հանրային ընկերություն, gas station chain Խմբագրել Wikidata
Բնագավառնավթարդյունաբերություն Խմբագրել Wikidata
Ստեղծում1991 Խմբագրել Wikidata
ԵրկիրՀունգարիա Խմբագրել Wikidata
Կազմակերպչաիրավական ձևԲաժնետիրական ընկերություն Խմբագրել Wikidata
Ընդհանուր ակտիվներ4 103 786 000 000 Հունգարական ֆորինտ Խմբագրել Wikidata
Total equity1 801 626 000 000 Հունգարական ֆորինտ Խմբագրել Wikidata
Total revenue3 553 005 000 000 Հունգարական ֆորինտ Խմբագրել Wikidata
Net profit251 655 000 000 Հունգարական ֆորինտ Խմբագրել Wikidata
Operating income307 905 000 000 Հունգարական ֆորինտ Խմբագրել Wikidata
Դուստր ընկերությունSlovnaft, Tiszai Vegyi Kombinát Nyrt., MOLTRADE-Mineralimpex, MOL Česká republika, IES Italiana, MOL Slovenija, INA, Energopetrol Խմբագրել Wikidata
Գլխամասի վայրԲուդապեշտ Խմբագրել Wikidata
ԲորսաBudapest Stock Exchange, Վարշավայի ֆոնդային բորսա, Լյուքսեմբուրգի ֆոնդային բորսա Խմբագրել Wikidata
Աշխատակիցներ24 986 Խմբագրել Wikidata
Պաշտոնական կայքmolgroup.info/en Խմբագրել Wikidata

2021 թվականի հոկտեմբերի դրությամբ ամենամեծ բաժնետերը Mol New Europe Foundation-ն է՝ 10,49%-ով առաջ Maecenas Universitatis Corvini հիմնադրամից և Mathias Corvinus Collegium հիմնադրամից, երկուսն էլ՝ 10%, OmanOil Budapest-ը՝ 7,14%, OTP և ING Bank՝ 4,9% և 4,48% համապատասխանաբար։ Բաժնետոմսերի գրեթե 45%-ը Free-float շրջանառության մեջ է[3][4]։

MOL-ը ակտիվ է հետազոտման և արտադրության, վերամշակման, բաշխման և շուկայավարման, նավթաքիմիական, էներգիայի արտադրության, առևտրի և մանրածախ առևտրի ոլորտներում։ 2021 թվականի դրությամբ MOL-ը գործում է աշխարհի ավելի քան 30 երկրներում, աշխատում է 25000 մարդ, ունի 2000 սպասարկման կայան 9 երկրներում (հիմնականում Կենտրոնական և Արևելյան Եվրոպայում) վեց ապրանքանիշերի ներքո[5]։ Կենտրոնական և Արևելյան Եվրոպայում MOL-ն արտադրում և վաճառում է այնպիսի ապրանքներ, ինչպիսիք են վառելիքը, քսանյութերը, հավելումները և նավթաքիմիական նյութերը։ Ընկերության գործունեության առավել նշանակալից ոլորտներն են Կենտրոնական և Արևելյան Եվրոպան, Հարավային Եվրոպան, Հյուսիսային ծովը, Մերձավոր Արևելքը, Աֆրիկան, Պակիստանը, Ռուսաստանը և Ղազախստանը։

MOL-ն ունի առաջնային ցուցակ Բուդապեշտի ֆոնդային բորսայում և հանդիսանում է BUX ինդեքսի բաղկացուցիչ մասը։ 2021 թվականի հոկտեմբերի դրությամբ այն ունի 6 միլիարդ դոլար շուկայական կապիտալ, Բուդապեշտի ֆոնդային բորսայում ցուցակված երկրորդ խոշոր ընկերությունն է։ MOL-ն ունի նաև երկրորդական լիստինգ Վարշավայի ֆոնդային բորսայում[6]։

Պատմություն

Slovnaft-ի նոր պոլիպրոպիլենային գործարան Բրատիսլավայում
MOL դուստր ձեռնարկություն Slovnaft նավթավերամշակման գործարան Բրատիսլավայում

Հիմնադրում (1994–1995)

1991 թվականի հոկտեմբերի 1-ին MOL-ը ստեղծվել է որպես իրավահաջորդ՝ միավորելով 1957 թվականին ստեղծված National Oil and Gas Trust-ի 9 նախկին անդամներին։ 1995 թվականին ընկերությունների փաստացի ինտեգրումն ավարտվել է, և նախկինում առանձնացված կազմակերպությունները սկսել են գործել մեկ միասնական կազմակերպության շրջանակներում։ MOL-ը որոշեց սեփականաշնորհման ռազմավարություն՝ միջազգային շուկայի, քաղաքական և իրավական մարտահրավերներին արձագանքելու համար, որոնց ընկերությունը բախվում էր ԽՍՀՄ փլուզումից հետո[7][8]։

Տարածաշրջանային ընդլայնում (1995–2001)

1995 թվականին ընկերությունը բացեց լցակայաններ Տրանսիլվանիայում, Ռումինիա։ 2000 թվականին այն ձեռք բերեց Սլովակիայի ազգային նավթային ընկերության՝ Slovnaft-ի 36% բաժնեմասը[9]։ Այսպիսով, ընկերությունը դարձավ Կենտրոնական Եվրոպայում առաջին նավթային ընկերությունը, որը հաստատեց անդրսահմանային գործընկերություն, ինչպես նաև բացեց նոր բիզնես մասնաճյուղ՝ ձեռք բերելով հունգարական TVK նավթաքիմիական ընկերության 32,9%-ը[10][11]։

1999 թվականին MOL-ը մտավ Պակիստան՝ դառնալով TAL Block-ի օպերատորը (արտադրության մեջ 8,42% բաժնեմասով), որը երկրի ածխաջրածին արտադրող ամենամեծ բլոկներից մեկն է[12]։

Միջազգային ընդլայնում (2002–2007)

2002 թվականին INA-ի սեփականաշնորհման ակտի արդյունքում՝ Խորվաթիայի ազգային նավթային ընկերության INA-ի 25%+1 բաժնետոմսերի մասնավորեցման բաց հրապարակային մրցույթը մեկնարկեց 2002 թվականի մայիսին։ MOL-ը հաղթեց մրցույթը 505 միլիոնով՝ OMV-ի 420 միլիոն դոլարի դիմաց[13][14]։

Մինչև 2004 թվականը MOL-ը մի քանի քայլով ամբողջությամբ ձեռք բերեց Սլովակիայի ազգային վերամշակող Slovnaft-ը և Հունգարիայի էթիլենի և պոլիպրոպիլենային առաջատար արտադրող TVK-ն, որոնց նկատմամբ MOL-ը վերահսկողություն ձեռք բերեց՝ ավելացնելով իրենց մասնաբաժինը մինչև 34,5% 2001 թվականին։ 2015-ին MOL-ն այնուհետև բարձրացրեց իր բաժնետոմսերը TVK-ում մինչև 100%[15][16]։

2003-2005 թվականներին MOL-ը ձեռք էր բերել Ռումինիայում Shell-ի բոլոր լցակայանները։ 2004 թվականին MOL-ը մտավ ավստրիական շուկա՝ գնելով վառելիքի պահեստարան Կոռնեյբուրգում, իսկ մեկ տարի անց ձեռք բերեց Roth լցակայանների ցանցը[17]։ 2007 թվականի օգոստոսին MOL-ը գնեց Italiana Energia e Servizi S.p.A. (IES), որը Մանտուայի նավթավերամշակման գործարանի և Իտալիայում 165 մանրածախ կայաններից բաղկացած ցանցի սեփականատերն է[18]։

Միջազգային ընդլայնում II (2007–2016)

2007 թվականին MOL-ը մտավ Իրաքի Քուրդիստանի շրջան, որտեղ նրա դուստր ձեռնարկությունը MOL Kalegran-ը պատկանում է Shaikan PSC-ի 20%-ին[19][20]։ Հետագայում 2009 թվականին MOL-ը ձեռք բերեց Pearl Petroleum կոնսորցիումի (Pearl) բաժնետոմսերի 10%-ը Crescent Petroleum-ից և Dana Gas PJSC-ից[21]։

2007 թվականի նոյեմբերին MOL-ը զեկուցեց նոր տարածաշրջանային նախաձեռնության մասին՝ ստեղծելու միասնական տարածաշրջանային գազատարի համակարգ, որը կոչվում է Նոր Եվրոպական փոխանցման համակարգ (NETS): 2007 թվականի դեկտեմբերի 20-ին MOL-ը հայտարարեց ռազմավարական համագործակցության մասին չեխական CEZ էլեկտրաէներգետիկական ընկերության հետ։ CEZ-ի հետ համատեղ ձեռնարկությունը կենտրոնացած է գազով էլեկտրաէներգիայի արտադրության և դրա հետ կապված գազի ենթակառուցվածքների վրա Կենտրոնական և Հարավարևելյան Եվրոպայում՝ գործարկելով երկու 800 ՄՎտ հզորությամբ էլեկտրակայաններ Հունգարիայում և Սլովակիայում։ Ռազմավարական գործընկերության շրջանակներում իր բաժնետոմսերի 7%-ը CEZ-ին վաճառելուց հետո, MOL-ը 2008 թվականի մարտի 10-ին հայտարարեց 8% բաժնետոմսերի վաճառքի մասին Oman Oil Company-ին[22]։

2008 թվականի մայիսի 9-ին MOL-ը պայմանագիր ստորագրեց 35% բաժնեմաս ձեռք բերելու Հնդկաստանում գտնվող բլոկում, որը շահագործվում է հնդկական ONGC-ի կողմից[23][24]։ MOL-ը հետագայում ձեռք բերեց INA-ի բաժնետոմսերի 22,16%-ը Զագրեբի ֆոնդային բորսայում իր ընդհանուր հրապարակային առաջարկի միջոցով[25]։

2011 թվականի մայիսի 24-ին Օրբանի երկրորդ կաբինետը գնեց ռուսական Surgutneftegas-ի բաժնետոմսերը, այդպիսով հունգարական պետությունը ձեռք բերեց ընկերության բաժնետոմսերի 21,2%-ը[26]։

2013 թվականի վերջին MOL-ը մտավ Հյուսիսային ծով՝ ձեռք բերելով Wintershall-ի պորտֆելը, որը ներառում էր արտադրական դաշտերի և չմշակված նախագծերի խառնուրդ։ Այն նաև դիրքեր է ձեռք բերել Հյուսիսային ծովի կենտրոնական Սքոթի կենտրոնում[27][28]։ MOL-ը հետագայում ընդլայնեց իր հետախուզական պորտֆելը` մուտք գործելով Նորվեգիա 2015 թվականին, Ithaca Petroleum Norge-ը ձեռք բերելուց հետո[29][30]։

2014 թվականի մայիսի 8-ին MOL-ը հայտարարեց իտալական Eni-ի դուստր ձեռնարկությունների ձեռքբերման մասին Չեխիայում, Սլովակիայում և Ռումինիայում, ներառյալ 208 բենզալցակայանների մանրածախ ցանցը, որոնք նախկինում գործում էին Agip ապրանքանիշի ներքո[31]։ Գործարքը ներառում էր նաև Eni-ի մեծածախ բաժնետոմսերի յուրացումը Չեխիայում, Սլովակիայում և Ռումինիայում։ Չեխիայում MOL-ի մանրածախ շուկայի մասնաբաժինը գերազանցել է 10 տոկոսը՝ շնորհիվ 125 նոր գազալցակայանների և 24 Slovnaft և 125 PAP Oil լցակայանների, որոնք նույնպես պատկանում են խմբին[32]։ 274 սպասարկման կայաններով MOL Group-ը երկրում վառելիքի մանրածախ վաճառքով երկրորդն է։ Սլովակիայում 253 բենզալցակայաններ արդեն ամբողջ ցանցի մաս էին կազմում, ընդ որում այն ժամանակ գնված էր 41 լցակայան։ Ռումինիայում գոյություն ունեցող ցանցն ընդլայնվել է 42 հորերով՝ ավելացնելով 189 ապրանք, ինչը կազմում է մանրածախ վաճառքի 12%-ը[33]։

Դիվերսիֆիկացում (2016–2021)

2016 թվականին MOL-ը հայտարարեց իր երկարաժամկետ ռազմավարությունը «MOL 2030»: Ըստ ընկերության՝ իր բիզնես մոդելը կշարունակեր ապահովել կայուն և կայուն շահութաբերություն հաջորդ 10-15 տարիների ընթացքում, սակայն նոր ներդրումները համարվում էին էական MOL-ի ապագայի համար[34]։ Որպես ռազմավարության մաս՝ ընկերությունը մտադիր է դիվերսիֆիկացնել Oil & Gas-ի դասական բիզնեսը և վերածվել տարածաշրջանի քիմիական և սպառողական ապրանքների և ծառայությունների առաջատար ընկերության[35][36]։

Մինչև 2030 թվականը MOL-ը նախատեսում էր 4,5 միլիարդ ԱՄՆ դոլարի ներդրումներ՝ իր նավթաքիմիական բիզնեսն ընդլայնելու և ապրանքային սեգմենտից ավելի բարձր ավելացված արժեքով քիմիական ապրանքներ տարածելու համար[37][38]։ Նոր ռազմավարությանը հաջորդած առաջին նախագծերից մեկը «Պոլիոլ» քիմիական նախագիծն էր։ 2018 թվականի սեպտեմբերին MOL-ը հասավ նախագծի վերջնական ներդրմանը և ThyssenKrupp-ի հետ կնքեց ինժեներական, գնումների և շինարարական (EPC) պայմանագրեր[39][40]։

2019 թվականի հոկտեմբերին Հունգարիայի Տիսայվարոս քաղաքում համալիրի հիմնաքարը դրվել է Զոլտ Էռնադին, Ֆերենց Կոնչը, Սամի Պելկոնենը և Միհալի Վարգան։ Նախատեսվում էր, որ գործարանն ամբողջությամբ շահագործվի մինչև 2021 թվականը[41]։

Ընկերությունը 2018 թվականին համագործակցություն է ձևավորել գերմանական APK-ի հետ պլաստիկ վերամշակման համար, իսկ 2019 թվականին ձեռք է բերել «Ավրորա»՝ վերամշակված պլաստմասսա կոմպոզիցիայի գերմանական ընկերությունը[42][43][44]։

2017 թվականին MOL-ը մեկնարկեց նավատորմի կառավարման, էլեկտրոնային շարժունակության և ավտոմեքենաների փոխանակման ձեռնարկություններ[34][45]։

2019 թվականի սեպտեմբերին MOL Serbia-ն վառելիքի նոր պահեստ է բացել Սրեմսկի Կարլովցիում։ Համալիրը MOL-ի ամենամեծ ներդրումն է Սերբիայում վերջին 15 տարիների ընթացքում[46][47]։ 2019 թվականի նոյեմբերին MOL-ը պայմանագիր ստորագրեց Chevron-ի հետ՝ ձեռք բերելով նրանց 9,57% բաժնեմասը Ազերի-Չիրագ-Գյունաշլի (ACG) նավթային հանքավայրում և 8,9% բաժնեմասը Բաքու-Թբիլիսի-Ջեյհան (BTC) խողովակաշարում[48][49]։ Խողովակաշարը ACG-ից հում նավթ է տեղափոխում Միջերկրական ծովի Ջեյհան նավահանգիստ։ Ընդհանուր գործարքը գնահատվել է 1,57 միլիարդ դոլար[50]2019 թվականի նոյեմբերին MOL Group-ը հայտարարեց, որ ձեռք է բերել 100% բաժնետոմս գերմանական Aurora պլաստմասսա արտադրող ընկերության մեջ[50]։

2014 թվականին, որպես ռազմավարական նպատակ, MOL-ը սկսեց ուսումնասիրել իր հում նավթի մատակարարման դիվերսիֆիկացման ուղիները և հարմարեցնել իր նավթավերամշակման գործարանները ոչ ռուսական այլընտրանքային հում նավթի վերամշակման համար՝ ավելի մեծ ճկունության հասնելու նպատակով։ Մինչև 2022 թվականը MOL-ը ավելի քան 170 միլիոն ԱՄՆ դոլար է ներդրել Ադրիա խողովակաշարի այլընտրանքային լոգիստիկայի կառուցման համար։ Սա թույլ է տալիս ավելի շատ ծովային առաքումներ մատակարարել Հունգարիայում և Սլովակիայում գտնվող Duna և Slovnaft նավթավերամշակման գործարանները։ Հում նավթի դիվերսիֆիկացման ջանքերի շնորհիվ Duna նավթավերամշակման գործարանը ներկայումս կարող է վերամշակել ոչ REB հումքի մոտ 35%-ը՝ խառնված Urals նավթի հետ։ Ուկրաինայի պատերազմն արագացրել է պլանավորման այս գործընթացը

MOL-ին անհրաժեշտ է մինչև 700 միլիոն դոլարի ներդրումային ցիկլ[51] և առնվազն 2–4 տարի, որպեսզի կարողանա անցնել 100% այլընտրանքային հումքի վերամշակման։

2021 թվականի հունիսին MOL Group-ը համաձայնություն ձեռք բերեց OMV-ի 92,25% բաժնետոմսերը OMV Slovenija d.o.o.-ում, ավստրիական նավթագազային OMV AG հսկայի սլովենական թեւը 301 միլիոն եվրոյով ձեռք բերելու մասին[52]։

Ընթերցե՛ք «լիստինգ» բառի բացատրությունը Հայերեն Վիքիբառարանում։

Արտաքին հղումներ

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «MOL» հոդվածին։

Ծանոթագրություններ