Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy
Dr Wenkerboge vu Màsmìnschter isch e Blatt vu dere grosse Ufnaam vu dr ditsche Sprooch, wo im 19. Joorhundert agfange hed un hit Bschdanddeil vum Ditsche Sprochadlas isch. Sällimols, wo dr Sproochforscher Georg Wenker vo 1852 bis 1911 sinner Sproochadlas vorbereitet hed, hänn alli Schuele im domolige ditsche Riich e Froogeboge mid vierzig gliche Muschdersätz vorgleit griägt, wu d Schiäler middem Léhrer in de lokal Mundart uffschriewe hänn mièn.
Màsmìnschter lit im Dal vun dr Doller un het domols zuem Kreis Dànn im Owerélsaß ghärt.
De Ord lit im Gebiet vum Niideràlemànnische un isch e Gränzort zuem Franzeesische.
Die vierzig Sätz sin dozémol in Màsmìnschter dur d' Schieler un de Lèrer üssgfillt worre. Léhrer war de Josef Anton Kuentz vu Oberhàgethàl, Kreis Mehlhüsa.
As Üssproch vum Ortsnamme wird im Boge „Māssminschtr“ angeh.
D Elsässer Bege sinn wie die Südditsche 1887 uffgnumme worre, der vo Màsmìnschter het d Nummere 41201 griägt.
D geografisch Lag vu Màsmìnschter isch in dere Karde iitrage.
heiß, nai, blāi (a recht dumpf u. gedehnt), grāi (a " "), hāia (id aber das auslautende a recht hell u. kurz), Hānd, Hāmf, Hälm, Flāgs (a dumpf), rr wāgst (" "), Bāsa (beide a hell), Pflühma (a kurz und hell), Brīaf (a kurz und hell), Hoff, jung, grumm
Sunndig (g=k), Māndig (a hell und lang), Zīschdig, Mittwuch (i=e), Dunnschdig, Friddig, Sāmschdig (a dumpf)