Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu.
 Myiornis ecaudatus | ||
|---|---|---|
.jpg) | ||
| Estáu de caltenimientu | ||
 Esmolición menor (IUCN 3.1)[1] | ||
| Clasificación científica | ||
| Reinu: | Animalia | |
| Filu: | Chordata | |
| Clas: | Aves | |
| Orde: | Passeriformes | |
| Familia: | Tyrannidae | |
| Xéneru: | Myiornis | |
| Especie: | M. ecaudatus (D'Orbigny y Lafresnaye, 1837) | |
| Distribución | ||
 | ||
| Sinonimia | ||
Todirostrum ecaudatum[2] | ||
| Consultes | ||
| [editar datos en Wikidata] | ||
'''Myiornis ecaudatus,[3] tamién denomada tiranu nanu colicorto (Ecuador), tiranuelo colimocho, (Colombia), picu chatu pigméu descolado (Venezuela) o caçula (en portugués, Brasil)[4] ye una especie d'ave paseriforme perteneciente al xéneru Myiornis qu'integra la familia Tyrannidae. Ye nativu de Suramérica. Non solo trátase del tirandu más pequeñu, sinón qu'amás ye'l paseriforme más pequeñu del mundu.
La mosqueta colicorta ye realmente un páxaru bien pequeñu, de tamañu comparable col de los pequeños colibríes. Mide una media de 6,5 cm y pesa unos 4,2 g. Sicasí'l so picu negro y apuntiao ye desproporcionadamente llargu, anque tamién pequeñu, pa un páxaru d'esi tamañu. La so cabeza ye gris y presenta bigoteras corites y una pequeña mancha blanca ente los güeyos y el picu. El llombu ye de color verde olivaceu intensu y los sos les ales son corites. La so cola ye percurtia y tamién escura. Los sos partes inferiores son ablancazáu amarellentaes con avisiegos verdosos en pechu y lladrales, y los cantos interiores de les plumes de vuelu son mariellos. Dambos sexos tienen apariencia similar.
La mosqueta colicorta estender pola mayor parte de la cuenca del Amazones y el norte y centru d'América del Sur. Ta presente en Bolivia, Brasil, Colombia, Ecuador, Guayana francesa, Guyana, Perú, Surinam, Trinidá y Tobagu y Venezuela.[1] Ver detalles en Subespecies.
Ye una ave sedentaria de les selves húmedes trupes, anque dacuando alcuéntrase n'arbolees abiertes y alredor de los árboles altos de les escamplaes. Ye abondo común na mayor parte del so área de distribución pero nun ye bono de ver por cuenta del so tamañu y el so cantar paecíu al de les xaronques.
La mosqueta colicorta suel atrapar inseutos ente les fueyes de los árboles. Dacuando puede atrapar inseutos al vuelu en acesmándolos permaneciendo bien quietu. Los movimientos en vuelu d'esti diminutu páxaru asemeyar en cierta midida a los de los inseutos anque más brengosos. Los sos repentinos cambeos de direición en vuelu faen difícil siguilo cola vista.[5]
Constrúin el so nial en forma de bola con una entrada nel llateral entretejiendo mofos y fibres vexetales. Asitiar a altores ente 1 y 8 metros, y nunca cerca del dosel de la selva. La fema suel poner dos güevos blancos con llixos parduzos.
El so cantar consiste en repitíos “crik” o “sriip?” que pueden confundise colos cantares de los grillos o les xaronques.[5]
La especie M. ecaudatus describióse per primer vegada polos naturalistes franceses Alcides D’Orbigny y Frédéric de Lafresnaye en 1837 sol nome científicu Todirostrum ecaudatum; llocalidá tipo «Yuracarés, Bolivia».[2]
Enantes asitiada nun xéneru separáu Perissotriccus, xunto con Myiornis atricapillus. Dambes formen una superespecie y fueron primeramente trataes como conespecífiques.[2]
Según la clasificación del Congresu Ornitolóxicu Internacional (IOC) (Versión 5.1, 2015)[6] y Clements Checklist 6.9,[7] reconócense 2 subespecies, cola so correspondiente distribución xeográfica:[2]
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Myiornis ecaudatus 
.| Control d'autoridaes |
|
|---|
Datos: Q1269145 Multimedia: Myiornis ecaudatus
Especies: Myiornis ecaudatus