ანტონომასია

ანტონომასია — მეტონიმიის სახე, რომლის დროსაც ფრაზა ან ეპითეტი გამოყენებულია საკუთარი სახელის ნაცვლად (მაგალითად: „შემოქმედი“ — ღმერთი), ან პირიქით, საკუთარი სახელი გამოყენებულია ზოგადი იდეის გამოსახატავად, როგორც არქეტიპული სახე.

გვიანი შუა საუკუნეებისა და ადრეული რენესანსის პერიოდში ანტონომასიის ხშირი მაგალითი იყო ტერმინი „ფილოსოფოსის“ გამოყენება არისტოტელეს ნაცვლად.

ანტონომასიის სტილისტური მიზანი შესაძლოა იყოს სახელების ან ფრაზების გამეორების შემცირება.

ტერმინი მომდინარეობს ბერძნულიდან და „განსხვავებულ სახელდებას“ ნიშნავს.^[1]^[2]^[3]

ცნობილი მაგალითები

პიროვნებები

„ფიურერი“ — ადოლფ ჰიტლერი
„როკ ენ როლის მეფე“ — ელვის პრესლი
„პოპის მეფე“ — მაიკლ ჯექსონი
„კაუდილიო“ — ფრანსისკო ფრანკო
„რკინის ლედი“ — მარგარეტ ტეტჩერი
„სასპენსის ოსტატი“ — ალფრედ ჰიჩკოკი
„პოპის დედოფალი“ — მადონა

პერსონაჟები

„ბიჭი, რომელიც გადარჩა“ — ჰარი პოტერი
„დრაკონების დედა“ — დეინერის ტარგარიენი
„ბნელი რაინდი“ — ბეტმენი

ტოპონიმები

„მარადიული ქალაქი“ — რომი
„დიდი ვაშლი“ — ნიუ-იორკი

სქოლიო

[1]

[2]

[3]

Search