ვიტორე კარპაჩო
ვიტორე კარპაჩო (იტალ. Vittore Carpaccio; დ. დაახლ. 1455 ან 1465, ვენეცია — გ. დაახლ. 1526, კაპოდისტრია, ახლანდ. კოპერი, სლოვენია) — იტალიელი ფერმწერი, ვენეციური სკოლის თვალსაჩინო წარმომადგენელი. სწავლობდა ჯენტილე ბელინის ხელმძღვანელობით. განიცადა ანტონელო და მესინას და ჯოვანი ბელინის გავლენა. წმ. ურსულას (1490–1495, აკადემიის გალერეა, ვენეცია), წმ. გიორგისა და წმ. იერონიმეს (1502–1507, სკუოთლა დი სან-ჯორჯო დელი სკიავონი, ვენეცია) ცხოვრების თემებზე შექმნილ სურათებში ლეგენდარული სიუჟეტები გადაწყვეტილია როგორც მხატვრის თანამედროვე ცხოვრების რეალური სცენები. მხატვარი ოსტატურად ასახავდა სივრცეს, ჰაეროვან და შუქ-ჰაეროვან გარემოს, რაც არბილებს ლოკალური ფერის ლაქების ჟღერადობას.[1]
ვიტორე კარპაჩო | |
---|---|
იტალ. Vittore Carpaccio | |
დაიბადა | დაახლ. 1455 ან 1465 |
დაბადების ადგილი | ვენეცია, ვენეციის რესპუბლიკა |
გარდაიცვალა | დაახლ. 1526 |
გარდაცვალების ადგილი | კაპოდისტრია ან ვენეცია |
ეროვნება | იტალიელი |
სფერო | ფერწერა |
ჟანრი | პორტრეტი |
მასზე გავლენა მოახდინა | ანტონელო და მესინა, ჯოვანი ბელინი |
გალერეა
- „წმ. ურსულას ძილი“, 1495, ვენეციის აკადემიის გალერეა, ვენეცია
- „ვენეციელი წარჩინებულის პორტრეტი“, დაახლ. 1510, ნორტონ საიმონის მუზეუმი, პასადენა
- „სიბილი“, დაახლ. 1510, უფიცი, ფლორენცია
- „წმ. სტეფანეს ქადაგება“, 1514, ლუვრი, პარიზი
რესურსები ინტერნეტში
- ვიტორე კარპაჩო — სტატია დიდი რუსული ენციკლოპედიიდან (რუსული)
- ვიტორე კარპაჩო — სტატია ენციკლოპედია ბრიტანიკიდან (ინგლისური)
სქოლიო
🔥 Top keywords: მთავარი გვერდიუქმე დღეები საქართველოშისპეციალური:ძიება17 მაისისუვერენიტეტიარაბინარული გენდერილუდვიგ ვან ბეთჰოვენიქვეყნების სიაკატეგორია:ქართული გვარებიახალი კალედონიასაქართველოევროკავშირის წევრი სახელმწიფოებიბიძინა ივანიშვილიარასამთავრობო ორგანიზაციადავით IV აღმაშენებელიირაკლი კობახიძედავით ქაცარავასაქართველოს დამოუკიდებლობის დღეევროკავშირიქაშვეთის ეკლესიათამარ მეფესლოვაკეთიმეორე მსოფლიო ომირეჯეფ თაიფ ერდოღანიილია ჭავჭავაძევახტანგ I გორგასალითბილისიმერაბ კოსტავა9 აპრილის ტრაგედიასაბჭოთა სოციალისტური რესპუბლიკების კავშირიზვიად გამსახურდიაინტელექტის კოეფიციენტიქართული დამწერლობაემპათიავაჟა-ფშაველაპირველი მსოფლიო ომიერეკლე IIლიბერალიზმიიოსებ სტალინი