ნოქსის ნაპირი

ნოქსის ნაპირი (ინგლ. Knox Coast) — უილქსის მიწის სანაპიროს დასავლეთი ნაწილი (აღმოსავლეთი ანტარქტიდა),^[1] ა. გ. 100 და 110° შორის.^[2] აკრავს მოუსონის ზღვა, მასში შეჭრილია დასავლეთიდან შეკლტონის შელფური მყინვარის სახით.^[1][2] ბანგერის ოაზისის (1956 წელს აქ საბჭოთა სამეცნიერო სადგურმა „ოაზისმა“ დაიწყო მუშაობა; 1959 წელს გადაეცა პოლონეთს)^[2] გარდა მთლიანად დაფარულია უწყვეტი ყინულოვანი საფარით, რომელიც 1500 მეტრზე მეტ სიმაღლეს აღწევს.^[1] აღმოჩენილია 1840 წელს აშშ-ის ექსპედიციის მიერ ჩარლზ უილქსის ხელმძღვანელობით. სახელი ეწოდა ექსპედიციის ერთ-ერთი გემის კაპიტნის პატივსაცემად.^[1][2] მნიშვნელოვანი კვლევები ჩატარდა 1956–1958 წლებში საბჭოთა ანტარქტიკული ექსპედიციების მიერ.^[1]

ნოქსის ნაპირი

ნოქსის ნაპირი ანტარქტიდის რუკაზე.