ოთარ თევდორაძე

1941–1943 წლებში მსახურობდა საბჭოთა კავშირის ჯარში. მას შემდეგ, უკვე 1949 წელს დაამთავრა ვანო სარაჯიშვილის სახელობის თბილისის სახელმწიფო კონსერვატორია. იმავე წლიდან განაგებდა სოხუმის დრამატული თეატრის მუსიკალურ ნაწილს. ამასთანავე ეწეოდა პედაგოგიურ მოღვაწეობას სოხუმის მუსიკალურ სასწავლებელში. 1957–1961 წლებში იყო თბილისის I მუსიკალური სასწავლებლის დირექტორი. 1963 წლიდან საქართველოს ფილარმონიის სიმფონიური, კამერული და საესტრადო მუსიკის განყოფილების მთავარი კონსულტანტი.1974 წლიდან საქართველოს მუსიკალური ანსამბლების გაერთიანების სამხატვრო ხელმძღვანელი.

• ლეგენდა თბილისზე (თბილისი, 1960, საქართველოს ოპერისა და ბალეტის თეატრი)
• სინათლე და ჩრდილი (თბილისი, 1970)

• სიურპრიზების დღე (თბილისი, 1957)
• შვეიკი მიდის ომში (თბილისი, 1967)

• „სასოფლო“ (გიორგი ქუჩიშვილის სიტყვები, 1949)
• 1905 წელი (ხალხურ სიტყვებზე, 1951)

• პოემა რუსთავი (1948),
• საცეკვაო სიუიტა (1956),
• ქართული სიუიტა (1958),
• საზეიმო უვერტიურა (1961),
• სიმფონიები: I (1964), II (1965), III (ახალგაზრდობა, 1969);

• კონცერტები: I (1946), II (1949), III (1978)

სიმღერები

(350-ზე მეტი სიმღერა) ქართველი და რუსი პოეტების სიტყვებზე. მათ შორის, ისეთი სიმღერები, როგორებიცაა: „ობელისკი“, „ომის მედ. და, ბალადა უკანასკნელზე“, „ცოცხლებო“, „იმღერეთ ჩვენზე!“.

1988 წელს თამარ გვერდწითელმა ბულგარეთის საერთაშორისო კონკურს „ოქროს ორფეოსზე“ მიიღო I პრემია სიმღერისთვის - „მიძღვნა ედიტ პიაფისადმი“, რომლის მუსიკის ავტორი იყო ოთარ თევდორაძე.

დრამატულ სპექტაკლებისა და კინოფილმებისათვის 50 მუსიკალური ნაწარმოები აქვს შექმნილი. მის საკომპოზიტორო კალამს ეკუთვნის მუსიკა ცნობილი კოლექტივებისა თუ მომღერლებისთვის. ესენია: აკორდი, ორერა, მაყვალა და არჩილ ჩიხლაძეები, კოლხეთი, დიელო, ივერია, ეთერი ჭელიძე და ა.შ.

• ოთარ თევდორაძე — საქართველოს ბიოგრაფიული ლექსიკონი
• ოთარ თევდორაძე საიტზე Discogs
• ოთარ თევდორაძე საიტზე Persons-info.com