სახანძრო უსაფრთხოების სისტემების საერთაშორისო კოდექსი
სახანძრო უსაფრთხოების სისტემების საერთაშორისო კოდექსი (შემოით, FSS კოდექსი ინგლ. FSS Code; ასევე ცნობილი, როგორც საერთაშორისო კოდექსი სახანძრო უსაფრთხოების სისტემების შესახებ; ინგლ. International Code for Fire Safety Systems) ― საერთაშორისო საზღვაო ორგანიზაციის მიერ ზღვაზე ადამიანის სიცოცხლის დაცვის შესახებ საერთაშორისო კონვენციის ფარგლებში მიღებული საერთაშორისო ხელშეკრულებების ნაკრები, რომელიც მიზნად ისახავს ხომალდებზე ხანძრის რისკების შემცირებასა და საგანგებო სიტუაციებისას სათანადო რეაგირების ხელშეწყობას.[1] კოდექსის კომპონენტების ნაწილი XX საუკუნეში სამგზავრო ხომალდებზე მომხდარი კატასტროფების შემდეგ შემუშავდა.
შინაარსი
სახანძრო უსაფრთხოების სისტემების შესახებ საერთაშორისო კოდექსის ნაწილია:[2]
- International Shore Connection ― განსაზღვრავს, თუ როგორ უნდა დაუკავშირდეს გემი პორტებსა და სანაპიროს, რათა ხანძრის გაჩენის შემთხვევაში მასთან ბრძოლა შეიძლებოდეს.
- პერსონალური დაცვა ― ხანძართან ბრძოლისთვის საჭირო ტანსაცმელი და სასუნთქი მოწყობილობები
- ცეცხლის ჩაქრობასთან დაკავშირებით:
- ცეცხლმაქრები
- პორტატული ცეცხლმაქრების მახასიათებლები
- ფიქსირებული აირის ცეცხლმაქრი სისტემები
- ფიქსირებული ქაფის ცეცხლმაქრი სისტემები
- ფიქსირებული წყლის წნევისა და წყლის სპრეის სისტემები
- ავტომატური ხანძრის დადგენისა და სახანძრო განგაშის სისტემები
- ფიქსირებული საგანგებო სახანძრო ტუმბოები
- ფიქსირებული საგემბანე ქაფის სისტემები
- ინერტული აირის სისტემა
- ხანძრის დადგენისა და სახანძრო განგაშის სისტემები
- კვამლის აღმომჩენი სისტემები
- გემის ქვემო ნაწილის სახანძრო სისტემები
- გემის დატოვების საშუალებები
ისტორია
მთავარი სტატია: საერთაშორისო კონვენცია ზღვაზე ადამიანის სიცოცხლის დაცვის შესახებ.სახანძრო უსაფრთხოების სისტემების საერთაშორისო კოდექსი ეტაპობრივად განვითარდა:[3]
- 1914 და 1929 წლების SOLAS კონვენციები, რომლებიც ტიტანიკის ჩაძირვის შემდეგ მიიღეს.
- 1948 და 1960 წლების SOLAS კონვენციები, რომლებიც 1934 წელს Morro Castle-ის კატასტროფის შემდეგ მიიღეს.
- საერთაშორისო კონვენცია ზღვაზე ადამიანის სიცოცხლის დაცვის შესახებ, რომელიც 1974 წლის 1-ელ ნოემბერს მიიღეს და სახანძრო სისტემებს მეორე თავი ფარავდა.
- 1981 წლის ვარიანტი, რომელშიც მეორე თავი გადაიხედა.
- 1990 წელს MS Scandinavian Star-ის კატასტროფა, რის შემდეგაც SOLAS კონვენციის მეორე თავის დამატება (სამგზავრო ხომალდების სახანძრო უსაფრთხოების მახასიათებლები) ლონდონში, 1992 წლის 10 აპრილს მიიღეს.[4]
- სახანძრო სატესტო პროცედურების გამოყენების საერთაშორისო კოდექსი, რომელიც 1996 წლის 5 დეკემბერს, ლონდონში მიიღეს.
- საერთაშორისო საზღვაო ორგანიზაციის რეზოლუცია MSC.327(90): სახანძრო უსაფრთხოების სისტემების საერთაშორისო კოდექსის დამატებები, ლონდონი, 25 მაისი, 2012.[5]
- საერთაშორისო საზღვაო ორგანიზაციის რეზოლუცია MSC.339(91): სახანძრო უსაფრთხოების სისტემების საერთაშორისო კოდექსის დამატებები, ლონდონი, 30 ნოემბერი, 2012.[6]