Boletus reticulatus

ქუდის დიამეტრი — 6-30 სმ, თავდაპირველად ნახევარსფეროსებრი, მოგვიანებით ძლიერ ამოზნექილი, ხასხასა ღია ყავისფერიდან (ნარინჯისფერი ელფერით) ღია წაბლისფერ ან ჟანგმიწისფერ-ნაცრისფერამდე, ხავრდოვანი, მქრქალი, მშრალი. მშრალ ამინდში შეიძლება დაიფაროს ბზარებით.

რბილობი — მკვრივი ან ხორციანი, თეთრი, ჰაერზე ფერს არ იცვლის, მილების ქვეშ შეიძლება მიიღოს მოყვითალო ელფერი. სოკოს დამახასიათებელი სუნითა და მოტკბო ან თხილის სუნით.

ფეხი — მსხვილი, ხორციანი, ზედა მხარეს შედარებით ვიწრო, ნორჩობაში გურზისებრი, შემდგომში ცილინდრული, მოყავისფრო ან მოწაბლისფრო. მთელს სიგრძეზე დაფარულია მკვეთრად გამოხატული თეთრი ან მურა ფერის ბადით.

ჰიმენოფორი — თავისუფალი ან ფეხთან შეზრდილი, სისქე — 1-3,5 სმ, თავიდან თეთრი, შემდეგ მილები იღებს მომწვანო-ყვითელ ფერს, სიბერეში ზეთისხილისფერ-ყვითელია. ფორები წვრილი, მომრგვალებული.

სპორების ფხვნილი — ზეთისხილისფერი^[4] ან ზეთისხილისფერ-ყავისფერი, სპორები — 15×5 მკმ, გლუვი, ელიფსისებრ-თითისტარისებრი, ზოგჯერ ცილინდრული.

კარგი ხარისხის საჭმელი სოკოა,^[5] თუმცა მისი გვარის სხვა წარმომადგელებისაგან ნაკლებად მკვრივი რბილობით გამოირჩევა. იხმარება ახალი, გამხმარი, დამწნილებული და დამუჟუჟებული. გახმობის შემდეგ მისი გემო და არომატი კიდევ უფრო ძლიერდება. გარდა ამისა, სოკოს ხმარობენ წვნიანი კერძების მოსამზადებლად. ასევე შესაძლებელია გაყინვა.

ბადისებრი დათვისსოკო, ისევე როგორც ბოლეტუსის(ლათ. Boletus) გვარის სხვა სოკოები, დაცულია გერმანიაში. მისი შეგროვება ნებადართულია მცირე რაოდენობით, მხოლოდ პირადი მოხმარებისათვის.

• 
  Boletus aereus
• 
  Boletus appendiculatus
• 
  Boletus badius
• 
  Boletus calopus
• 
  Boletus edulis
• 
  Boletus erythropus
• 
  Boletus fragrans
• 
  Boletus impolitus
• 
  Boletus junquilleus
• 
  Boletus Lupinus
• 
  Suillus luridus
• 
  Boletus pinicola
• 
  Boletus pulcherrimus
• 
  Boletus radicans
• 
  Boletus satanas
• 
  Boletus speciosus
• 
  Gyrosporus castaneus
• 
  Leccinum scabrum
• 
  Suillus variegatus
• 
  Tylopilus felleus
• 
  Xerocomus subtomentosus

მიკორიზას ქმნის წიფლისებრთა ოჯახის წარმომადგენლებთან (წიფელი, მუხა, წაბლი), ასევე რცხილასთან. უპირატესობას ანიჭებს ნათელ ფოთლოვან ტყეებს, ტყის პირებსა და მშრალ ტუტე ნიადაგს. ხშირად იზრდება წითელფეხა მუხისძირასთან ერთად. (ლათ. Boletus erythropus). იშვიათად აზიანებენ მწერები.

სოკო ფართოდაა გავრცელებული ევროპაში, განსაკუთრებით — საფრანგეთის სამხრეთ-დასავლეთით. გავრცელების არეალი ასევე მოიცავს ჩრდილოეთ აფრიკას, ჩრდილოეთ ამერიკას, იაპონიასა^[6] და მათ შორის საქართველოს.^[7]

სეზონი — მაისის ბოლოდან ოქტომბრის დასაწყისამდე,^[5][8] ზოგჯერ ნოემბრის შუა პერიოდამდე.^[9]

• Васильков Б. П. Систематическое описание видов и форм белого гриба. — Л.: „Наука“, 1966.
• Грибы: Справочник / Пер. с итал. Ф. Двин. — М.: «Астрель», „АСТ“, 2001. — С. 214. — 304 с. — ISBN 5-17-009961-4.
• Лессо Т. Грибы, определитель / пер. с англ. Л. В. Гарибовой, С. Н. Лекомцевой. — М.: „Астрель“, „АСТ“, 2003. — С. 189. — ISBN 5-17-020333-0.
• Справочник-определитель: Грибы / отв. за выпуск Ю. Г. Хацкевич. — Мн.: Харвест, 2002. — С. 84. — 480 с. — 7000 экз. — ISBN 985-13-0913-3.
• Уду Ж. Грибы. Энциклопедия = Le grand livre des Champignons / пер. с фр. — М.: „Астрель“, „АСТ“, 2003. — С. 28. — ISBN 5-271-05827-1.

• შეგიძლიათ იხილოთ მედიაფაილები თემაზე „Boletus reticulatus“ ვიკისაწყობში.
• Boletus reticulatus MycoBank-ზე (ინგლისური)
• Boletus reticulatus Index Fungorum-ზე (ინგლისური)