Желім

Желім — әр түрлі материалдарды бір-бірімен байланыстыратын зат. Желім материалдардың беткі қабаты мен желімдік қабаттың арасында адгезиялық байланыс түзеді (қысқаша Адгезия). Желім құрамына әр түрлі толықтырғыштар, еріткіштер, стабилизаторлар, пластификаторлар, эластификаторлар, т.б. кіреді. Желім Органикалық зат органикалық және бейорганика|бейорганикалық]] болып бөлінеді. Органикалық желімге табиғи желім және жасанды желім жатады. Табиғи желімнің екі түрі бар:

1. түрлі жануартектес өнімді (сүйек, тері, т.б.) қайта өңдеу арқылы алынатын жануар желімі (казеиндік, альбуминдік, т.б.);
2. крахмал, табиғи каучук, т.б. заттардан дайындалатын өсімдік желімі. Жасанды желім (мономер, олигомер, полимер және олардың қоспасы негізіндегі) термореактивті желім және термопластикалық желім, резина желімі болып бөлінеді. Бейорганикалық желімге минералды желім (фосфатты, керамикалық, силикатты) және металдық желім (Hg, Ga сияқты сұйық металдар негізіндегі) жатады. Желім сұйық (ерітінділер, эмульсиялар, суспензиялар), қатты (ұнтақтар)Желімдер табиги жәнө жаеанды бо лып бөлінеді.

Табиғи желімдер өте ерте уақыттан белгілі. Адамзат оларды өсімдіктер мен жануарлар майынан (сіңір, сүйек, сүт, т.б.) жасаған. Желімдеугекрахмал, каучук, целлюлоза, казеин, коллагенді ерте кезден-ақпайдалана білген. Ал жасанды желімдер, көбінесе, полимерлер негізіндежасалады. Табиғи желімдерді 3 топқа бөледі: жануар текті, өсімдік текті минералдық.

Олардың кемшілігі: ылғал әсеріне төзімсіз, тез шіриді жәнежабыстырғыш касиетін ұзақ уақыт сақтай алмайды.

^[1][2][3]