КОКП ОК саяси бюросы

Кеңес Одағы Коммунистік партиясы Орталық комитетінің Саяси бюросы (КОКП ОК саяси бюросы 1952 жылдан бастап 1966 жылға дейін — КОКП ОК төралқасы; орыс. Политическое бюро Центрального комитета Коммунистической партии Советского Союза (Политбюро ЦК КПСС, Президиум ЦК КПСС) — Кеңес Одағы Коммунистік партиясы Орталық Комитетінің пленумдары аралығындағы басқару органы.

Сыртқы медиафайлдар
КОКП ОК төралқасы. 1956
КОКП ОК төралқасы. 1957—1964
КОКП ОК саяси бюросы. 1971
КОКП ОК саяси бюросы. 1981
КОКП ОК саяси бюросы. 1986
КОКП ОК саяси бюросы. 1988
Саяси бюро мүшелерінің портреттері бар коллаж. Берия қамауға алынғаннан кейін оның портреті қиып алынған
Саяси бюроның 1940 жылғы 17 қаңтардағы отырысының хаттамасынан үзінді, оған сәйкес 457 адамды сотқа беру және олардың 346-сын ату, 111-ін лагерьге жіберу туралы шешім қабылданған.
Партия көсемдерінің, сондай-ақ Саяси бюро мүшелерінің портреттері жиі «қызыл бұрыштар» деп аталатын жерлерге орналастырылатын. Суретте: ГУЛАГ жүйесінің ЕТЛ әйелдер барағының ішкі көрінісі

Саяси бюроға партияның, ал бірпартиялық жүйе жағдайында – бүкіл мемлекеттің саясатын айқындайтын Орталық Комитеттің ең ықпалды мүшелері кірді, өйткені КСРО-ның 1936 жылғы Конституциясына сәйкес, коммунистік партия «еңбекшілердің социалистік жүйені нығайту және дамыту жолындағы күресіндегі алдыңғы жасағы» болды және «еңбекшілердің барлық ұйымдарының қоғамдық және мемлекеттік жетекші өзегі», ал КСРО-ның 1977 жылғы Конституциясына сәйкес - Кеңес қоғамының «жетекші және бағыттаушы күші» (1990 жылғы наурызда 6-бап өзгертілгенге дейін) болды. Осылайша, Саяси бюроның мүшелері мемлекеттік қызметтерді атқармаса да, іс жүзінде КСРО-ның жоғарғы басшылығының қатарында болды.

Тарихы

Алғаш рет Ленин бастаған РСДЖ(б)П ОК саяси бюросы 1917 жылы 10 (23) қазандағы ОК мәжілісінде Орталық комитет қойған 1917 жылы 25 қазанда (7 қараша) қарулы көтеріліске саяси жетекшілік ету үшін құрылды. Оған: Бубнов А.С., Зиновьев Г.Е., Каменев Л.Б., Ленин В.И., Сокольников Г.Я., Сталин И.В. және Троцкий Л.Д. кірді.[1]

1917 жылғы 29 қарашадан (12 желтоқсан) бастап РСДЖ(б)П ОК бюросы ретінде «саяси» деп айқындалып, әрі қысқартылған құрамда: Ленин В.И., Свердлов Ю.М., Сталин И.В. және Троцкий Л.Д. болды. VII съезінде партия РК(б)П болып аталды және 1918 жылы 8 наурызда бес адамнан: Ленин В. И., Свердлов Я. М., Сокольников Г. Я., Сталин И. В. және Троцкий Л. Д. тұратын РК(б)П ОК бюросы құрылды. 1918 жылы 29 шілдеде Сокольников Бюродан шықты, 1919 жылы 11 наурызда Сокольников пен Е.Д. Стасова кірді.

1919 жылы наурызда РК(б)П VIII съезінде әрекеттегі орган ретінде РК(б)П ОК саяси бюросы деген атпен («саяси» деген қосымшамен) қайта құрылды.

1925 жылы желтоқсанда БК(б)П XIV съезінде партия атауының өзгеруіне байланысты БК(б)П ОК саяси бюросы болып өзгертілді.

1940 жылдардың аяғында Саяси бюроның толық құрамдағы отырысы сирек болды. Кез келген мәселені мәні бойынша шешу үшін Саяси бюроның құрамында топтар («алтылық», «жетілік») құрылды. 1956 жылы И.В. Сталин қайтыс болғаннан кейін Н.С. Хрущев «Тұлғаға табыну және оның зардаптары туралы» баяндамасында «мұндай комиссияларды құру – «бестік», «алтылық», «жеті» және «тоғыз «Саяси бюроның ішінде ұжымдық басшылық қағидасын бұзатын. Саяси бюроның кейбір мүшелері осылайша маңызды мәселелерді шешуден шеттелді»[2], - деп атап өтті, атап айтқанда, Саяси бюроның ең үлкен мүшелерінің бірі К.Е. Ворошилов Сталинге бір рет телефон соғып, одан Саяси бюроның отырысына қатысу үшін рұқсат сұрауға мәжбүр болды. Осы баяндаманы зерттеуші Гровер Ферр белгілі бір салалардағы «тар композициялар» (Хрущев айтқан «алтылық» Н.Вознесенскийді қосқанда «жетілік» шын мәнінде Саяси бюро қарамағындағы Сыртқы істер жөніндегі комиссия болды) Сталиннің ойлап тапқаны емес және іс жүзінде олар партия мен мемлекет басшылары арасындағы жүктемені қайта бөлу үшін машықтандырылды.

1952 жылы КОКП ХІХ съезінде партия атауын өзгертумен бірге КОКП ОК Төралқасы болып аталды; 1966 жылғы КОКП-ның XXIII съезінде қайтадан КОКП ОК саяси бюросы болып өзгертілді.

1952 жылы 16 қазанда КОКП ОК Пленумында Президиумнан басқа ОК Төралқасының Бюросы бекітілді және сайланды, оның құрамына тоғыз адам кірді: Л.П. Берия, Н.А. Булганин, К.Е. Ворошилов, Л.М. Каганович, Г.М. Маленков, М.Г. Первухин, М.3. Сабуров, И.В.Сталин және Н.С.Хрущев.

1953 жылы 5 наурызда КОКП ОК Пленумының, Жоғарғы Кеңес Төралқасы мен КСРО Министрлер кеңесінің бірлескен отырысының шешімімен КОКП ОК Төралқасының Бюросы таратылды[3][4].

КОКП Жарғысына сәйкес КОКП ОК пленумдары аралығындағы кезеңде партияның жұмысына басшылық жасау үшін КОКП ОК пленумдарында КОКП ОК саяси бюросы сайланды. Кейіннен КОКП ОК бекіткен шешімдерді КОКП ОК саяси бюросы қабылдады. КОКП ОК саяси бюросының құрамына Саяси бюроның мүшелері мен мүшелігіне кандидаттар (соңғылары 1990 жылға дейін) кірді.

КОКП ОК саяси бюросының құрамына сегізден (20-жылдардың басында) жиырма беске дейін (1970-жылдары) мүшелер кірді. Ереже бойынша оның құрамына: КОКП ОК бас хатшысы, КСРО министрлер кеңесінің төрағасы, КСРО және РКФСР Жоғарғы кеңестері президиумдарының төрағалары, УКП ОК бірінші хатшылары, КОКП Мәскеу қалалық және/немесе Ленинград облыстық комитетінің бірінші хатшылары, сондай-ақ 1973 жылдан бастап МҚК төрағалары, сыртқы істер және қорғаныс министрлері де кірді.

Сталиндік билік жылдарында Саяси бюроның маңызы төмендетіліп, оның бұрынғы көптеген мүшелері репрессияға ұшырады (Зиновьев, Каменев, Бухарин, Рудзутак және т.б.). Н.С. Хрущевтің тұсында кейбір республикалық коммунистік партиялардың бірінші хатшылары ОК Төралқасының құрамына енгізіле бастады (дәстүр кейінірек тек сақталды), ал 1990-1991 жылдары Саяси бюроға барлық республикалық ОК (соның ішінде бірден Эстон КСР екі коммунистік партияны қосқанда) бірінші хатшылары енгізілді.

Саяси Бюрода болу ұзақтығы бойынша рекорд және антирекорд (1917 жылғы қысқа мерзімді Саяси Бюроны есептемегенде) екі Кеңес Одағының Маршалына тиесілі: КОКП ОК саяси бюросының (Төралқасының) ең ұзақ мүшесі — К.Е. Ворошилов (34 жарым жыл), ең азы — Г.К. Жуков (120 күн) болды.

1990 жылы КСРО-да жоғары билік реформасы аясында Президент лауазымы бекітіліп, балама саяси күштер пайда болған кезде Саяси бюроның елді басқарудағы рөлі күрт төмендеді.

1991 жылғы тамыз оқиғасынан кейін КОКП биліктен шеттетілгеніне қарамастан, Саяси бюро ресми түрде таратылған жоқ және 1991 жылғы 6 қарашада партияға түпкілікті тыйым салынғанға дейін ресми түрде өмір сүрді[5].

Әртүрлі жылдардағы Саяси бюро (1917-1919 жылдары — Бюро, 1952-1966 жылдары — Төралқа) мүшелері

АтыҚұрамына кірдіШықтыЕскерту
Андрей Сергеевич Бубнов (18841938)10 қазан 191723 қазан 1917
Григорий Евсеевич Зиновьев (18831936)10 қазан 191723 қазан 1917
Лев Борисович Каменев (18831936)10 қазан 191723 қазан 1917
Владимир Ильич Ленин (18701924)10 қазан 191723 қазан 1917
Григорий Яковлевич Сокольников (18881939)10 қазан 191723 қазан 1917
Иосиф Виссарионович Сталин (18781953)10 қазан 191723 қазан 1917
Лев Давидович Троцкий (18791940)10 қазан 191723 қазан 1917
Владимир Ильич Ленин (18701924)29 қараша 191725 наурыз 1919(ОК бюросының құрамында)
Яков Михайлович Свердлов (18851919)29 қараша 191716 наурыз 1919
Иосиф Виссарионович Сталин (18781953)29 қараша 191725 наурыз 1919
Лев Давидович Троцкий (18791940)29 қараша 191725 наурыз 1919
Григорий Яковлевич Сокольников (18881939)8 наурыз 191829 шілде 1918
11 наурыз 191925 наурыз 1919
Елена Дмитриевна Стасова (18731966)11 наурыз 191925 наурыз 1919
Лев Борисович Каменев (18831936)25 наурыз 19191 қаңтар 1926(жаңадан құрылған Саяси бюроға сайланды)
Николай Николаевич Крестинский (18831938)25 наурыз 191916 наурыз 1921
Владимир Ильич Ленин (18701924)25 наурыз 191921 қаңтар 1924(жаңадан құрылған Саяси бюроға сайланды)
Иосиф Виссарионович Сталин (18791953)25 наурыз 19195 наурыз 1953
Лев Давидович Троцкий (18791940)25 наурыз 191923 қазан 1926
Елена Дмитриевна Стасова (18731966)шілде 1919қыркүйек 1919(уақытша)
Григорий Евсеевич Зиновьев (18831936)16 наурыз 192123 шілде 1926(жаңадан құрылған Саяси бюроға сайланды)
Алексей Иванович Рыков (18811938)3 сәуір 192221 желтоқсан 1930
Михаил Павлович Томский (18801936)3 сәуір 192213 шілде 1930
Николай Иванович Бухарин (18881938)2 маусым 192417 қараша 1929
Климент Ефремович Ворошилов (18811969)1 қаңтар 192616 шілде 1960
Михаил Иванович Калинин (18751946)1 қаңтар19263 маусым 1946
Вячеслав Михайлович Молотов (18901986)1 қаңтар 192629 маусым 1957
Ян Рудзутак (18871938)23 шілде 19264 ақпан 1932
Валериан Владимирович Куйбышев (18881935)19 желтоқсан 192725 қаңтар 1935
Лазар Моисеевич Каганович (18931991)13 шілде 193029 маусым 1957
Сергей Миронович Киров (18861934)13 шілде 19301 желтоқсан 1934
Станислав Викентьевич Косиор (18891939)13 шілде 193029 сәуір 1938
Григорий Константинович Орджоникидзе (18861937)21 желтоқсан 193018 ақпан 1937
Андрей Андреевич Андреев (18951971)4 ақпан 193216 қазан 1952
Анастас Иванович Микоян (18951978)1 ақпан 19358 сәуір 1966
Влас Яковлевич Чубар (18911939)1 ақпан 193516 маусым 1938
Андрей Александрович Жданов (18961948)22 наурыз 193931 тамыз 1948
Никита Сергеевич Хрущёв (18941971)22 наурыз 193914 қазан 1964
Лаврентий Павлович Берия (18991953)18 наурыз 19467 шілде 1953
Георгий Максимилианович Маленков (19021988)18 наурыз 194629 маусым 1957
Николай Алексеевич Вознесенский (19031950)26 ақпан 19477 наурыз 1949
Николай Александрович Булганин (18951975)18 ақпан 19485 қыркүйек 1958
Алексей Николаевич Косыгин (19041980)4 қыркүйек 194816 қазан 1952(1-рет)
Василий Михайлович Андрианов (19021978)16 қазан 19525 наурыз 1953
Аверкий Борисович Аристов (19031973)16 қазан 19525 наурыз 1953(1-рет)
Семен Денисович Игнатьев (19041983)16 қазан 19525 сәуір 1953Берияның ұсынысы бойынша
«КСРО МҚМ басшылығындағы қателіктер үшін»
(«Чекистер ісі» деп аталады) шығарылды
Демьян Сергеевич Коротченко (18941969)16 қазан 19525 наурыз 1953
Василий Васильевич Кузнецов (19011990)16 қазан 19525 наурыз 1953
Отто Вильгельмович Куусинен (18811964)16 қазан 19525 наурыз 1953(1-рет)
Вячеслав Александрович Малышев (19021957)16 қазан 19525 наурыз 1953
Леонид Георгиевич Мельников (19061981)16 қазан 19525 наурыз 1953
Николай Александрович Михайлов (19061982)16 қазан 19525 наурыз 1953
Михаил Георгиевич Первухин (19041978)16 қазан 195229 маусым 1957
Пантелеймон Кондратьевич Пономаренко (19021984)16 қазан 19525 наурыз 1953
Максим Захарович Сабуров (19001977)16 қазан 195229 маусым 1957
Михаил Андреевич Суслов (19021982)16 қазан 19525 наурыз 1953(1-рет)
Дмитрий Иванович Чесноков (19101973)16 қазан 19525 наурыз 1953
Николай Михайлович Шверник (18881970)16 қазан 19525 наурыз 1953(1-рет)
Матвей Федорович Шкирятов (18831954)16 қазан 19525 наурыз 1953
Алексей Илларионович Кириченко (19081975)12 шілде 19554 мамыр 1960
Михаил Андреевич Суслов (19021982)12 шілде 195525 қаңтар 1982(2-рет)
Аверкий Борисович Аристов (19031973)29 маусым 195731 қазан 1961(2-рет)
Николай Ильич Беляев (19031966)29 маусым 19574 мамыр 1960
Леонид Ильич Брежнев (19061982)29 маусым 195710 қараша 1982
Георгий Константинович Жуков (18961974)29 маусым 195729 қазан 1957
Николай Григорьевич Игнатов (19011966)29 маусым 195731 қазан 1961
Фрол Романович Козлов (19081965)29 маусым 195716 қараша 1964
Отто Вильгельмович Куусинен (18811964)29 маусым 195717 мамыр 1964(2-рет)
Екатерина Алексеевна Фурцева (19101974)29 маусым 195731 қазан 1961
Николай Михайлович Шверник (18881970)29 маусым 19578 сәуір 1966(2-рет)
Нұриддин Акрамұлы Мұхитдинов (19172008)17 желтоқсан 195731 қазан 1961
Алексей Николаевич Косыгин (19041980)4 мамыр 196021 қазан 1980(2-рет), освобождён от должности по состоянию здоровья[6]
Николай Викторович Подгорный (19061983)4 мамыр 196024 мамыр 1977
Дмитрий Степанович Полянский (19172001)4 мамыр 19605 наурыз 1976
Геннадий Иванович Воронов (19101994)31 қазан 196127 сәуір 1973
Андрей Павлович Кириленко (19061990)23 сәуір 196222 қараша 1982Жеке өтініші бойынша денсаулығына байланысты босатылған[6]
Александр Николаевич Шелепин (19181994)16 қараша 196416 сәуір 1975
Петр Ефимович Шелест (19081996)16 қараша 196427 сәуір 1973Жеке өтініші бойынша қызметінен босатылды[6]
Кирилл Трофимович Мазуров (19141989)26 наурыз 196527 қараша 1978Жеке өтініші бойынша денсаулығына байланысты босатылған[6]
Арвид Янович Пельше (18991983)8 сәуір 196629 мамыр 1983
Виктор Васильевич Гришин (19141992)9 сәуір 197118 ақпан 1986зейнеткерлікке шығуына байланысты қызметінен босатылды[6]
Федор Давыдович Кулаков (19181978)9 сәуір 197117 шілде 1978
Дінмұхамед Ахметұлы Қонаев (19121993)9 сәуір 197128 қаңтар 1987зейнеткерлікке шығуына байланысты қызметінен босатылды[6]
Владимир Васильевич Щербицкий (19181990)9 сәуір 197120 қыркүйек 1989зейнеткерлікке шығуына байланысты қызметінен босатылды[6]
Юрий Владимирович Андропов (19141984)27 сәуір 19739 ақпан 1984
Андрей Антонович Гречко (19031976)27 сәуір 197326 сәуір 1976
Андрей Андреевич Громыко (19091989)27 сәуір 197330 қыркүйек 1988зейнеткерлікке шығуына байланысты қызметінен босатылды[6]
Григорий Васильевич Романов (19232008)5 наурыз 19761 шілде 1985зейнеткерлікке шығуына байланысты қызметінен босатылды[6]
Дмитрий Федорович Устинов (19081984)5 наурыз 197620 желтоқсан 1984
Константин Устинович Черненко (19111985)27 қараша 197810 наурыз 1985
Николай Александрович Тихонов (19051997)27 қараша 197915 қазан 1985зейнеткерлікке шығуына байланысты қызметінен босатылды по состоянию здоровья[6]
Михаил Сергеевич Горбачёв (туғ. 1931)21 қазан 19806 қараша 1991КОКП тыйым салуына байланысты босатылған
Хейдар Әлирзаоғлы Әлиев (19232003)22 қараша 198221 қазан 1987зейнеткерлікке шығуына байланысты қызметінен босатылды[6]
Виталий Иванович Воротников (19262012)26 желтоқсан 198314 шілде 1990
Михаил Сергеевич Соломенцев (19132008)26 желтоқсан 198330 қыркүйек 1988зейнеткерлікке шығуына байланысты қызметінен босатылды[6]
Егор Кузьмич Лигачёв (19202021)23 сәуір 198514 шілде 1990
Николай Иванович Рыжков (туғ. 1929)23 сәуір 198514 шілде 1990
Виктор Михайлович Чебриков (19231999)23 сәуір 198520 қыркүйек 1989зейнеткерлікке шығуына байланысты қызметінен босатылды[6]
Эдуард Амвросиевич Шеварднадзе (19282014)1 шілде 198514 шілде 1990
Лев Николаевич Зайков (19232002)6 наурыз 198614 шілде 1990
Виктор Петрович Никонов (19291993)26 маусым 198720 қыркүйек 1989зейнеткерлікке шығуына байланысты қызметінен босатылды[6]
Николай Никитович Слюньков (туғ. 1929)26 маусым 198714 шілде 1990
Александр Николаевич Яковлев (19232005)26 маусым 198714 шілде 1990
Вадим Андреевич Медведев (туғ. 1929)30 қыркүйек 198814 шілде 1990
Владимир Александрович Крючков (19242007)20 қыркүйек 198914 шілде 1990
Юрий Дмитриевич Маслюков (19372010)20 қыркүйек 198914 шілде 1990
Владимир Антонович Ивашко (19321994)9 желтоқсан 19896 қараша 1991КОКП тыйым салуына байланысты босатылған
Миколас Мартинович Бурокявичюс (19272016)14 шілде 19906 қараша 1991КОКП тыйым салуына байланысты босатылған
Гиви Григорьевич Гумбаридзе (туғ. 1945)14 шілде 199031 қаңтар 1991
Станислав Иванович Гуренко (19362013)14 шілде 19906 қараша 1991КОКП тыйым салуына байланысты босатылған
Александр Сергеевич Дзасохов (туғ. 1934)14 шілде 19906 қараша 1991КОКП тыйым салуына байланысты босатылған
Ислам Әбдіғаниұлы Кәрімов (19382016)14 шілде 199015 қыркүйек 1991Ол басқарған Өзбекстан Компартиясы КОКП-нан шықты
Петр Кириллович Лучинский (туғ. 1940)14 шілде 19906 қараша 1991КОКП тыйым салуына байланысты босатылған
Абсамат Масалиев (19332004)14 шілде 199025 сәуір 1991Қырғызстан КП ОК хатшысы қызметін тоқтатуына байланысты босатылды[6]
Кахар Махкамович Махкамов (19322016)14 шілде 19906 қараша 1991КОКП тыйым салуына байланысты босатылған
Владимир Мигранович Мовсесян (19332014)14 шілде 199011 желтоқсан 1990
Аяз Ниязиоғлы Мүтәллибов (19382022)14 шілде 19906 қараша 1991КОКП тыйым салуына байланысты босатылған
Нұрсұлтан Әбішұлы Назарбаев (туғ. 1940)14 шілде 199028 тамыз 1991КОКП қатарынан шықты[7]
Сапармұрат Атаұлы Ниязов (19402006)14 шілде 19906 қараша 1991КОКП тыйым салуына байланысты босатылған
Иван Кузьмич Полозков (туғ. 1935)14 шілде 19906 қараша 1991КОКП тыйым салуына байланысты босатылған
Юрий Анатольевич Прокофьев (туғ. 1939)14 шілде 19906 қараша 1991КОКП тыйым салуына байланысты босатылған
Алфред Петрович Рубикс (туғ. 1935)14 шілде 19906 қараша 1991КОКП тыйым салуына байланысты босатылған
Галина Владимировна Семенова (19372017)14 шілде 19906 қараша 1991КОКП тыйым салуына байланысты босатылған
Энн-Арно Аугустович Силлари (туғ. 1944)14 шілде 19906 қараша 1991КОКП тыйым салуына байланысты босатылған
Ефрем Евсеевич Соколов (19262022)14 шілде 199011 желтоқсан 1990
Егор Семенович Строев (туғ. 1937)14 шілде 19906 қараша 1991КОКП тыйым салуына байланысты босатылған
Ивае Тимофеевич Фролов (19291999)14 шілде 19906 қараша 1991КОКП тыйым салуына байланысты босатылған
Олег Семенович Шенин (19372009)14 шілде 19906 қараша 1991КОКП тыйым салуына байланысты босатылған
Геннадий Иванович Янаев (19372010)14 шілде 199031 қаңтар 1991
Анатолий Александрович Малофеев (19332022)11 желтоқсан 19901991
Степан Карапетович Погосян (19322012)11 желтоқсан 199026 шілде 1991Армения КП ОК хатшысы қызметін тоқтатуына байланысты босатылды[6]
Лембит Эльмарович Аннус (19412018)31 қаңтар 19916 қараша 1991КОКП тыйым салуына байланысты босатылған
Жұмғалбек Бексұлтанұлы Аманбаев (19462005)25 сәуір 19911991
Григорий Исидорович Еремей (туғ. 1935)25 сәуір 19916 қараша 1991КОКП тыйым салуына байланысты босатылған
Михаил Семенович Сурков (туғ. 1945)25 сәуір 19916 қараша 1991КОКП тыйым салуына байланысты босатылған

Саяси бюро мүшелерінің партиялық өтілі

Барлық уақытта КОКП жоғары басшылығына 119 адам сайланды, олардың көпшілігі партияға 30 жасқа дейін, көбі 20-ға дейінгілер (Б. Н. Пономарев 14 жаста, 15 жаста – К. Я. Бауман, В. И.И.Лепсе, М.Г.Первухин және Д.Е.Сулимов, 16 жасында – И.А.Зеленский, А.В.Косарев, В.В.Куйбышев, К.И.Николева, А.Я. Пельше, Я.М. Свердлов, И.Ф.Тевосян, К.В.Уханов және В.Я. Чубар).

Жоғарғы органдарға 20 жылдан астам партиялық өтілі бар басшылардың 80 % сайланды. Саяси бюроға бірінші сайлау кезінде А.Я. Пельше (51 жыл), О.В.Куусинен (48 жыл), К.У.Черненко (45 жыл), Д.Т.Язов (43 жыл), Б.Н.Пономарев және А.Н. Яковлевте (әрқайсысы 42 жыл) партиялық өтілі болды.

Әдебиет

  • В Политбюро ЦК КПСС…: По записям Анатолия Черняева, Вадима Медведева, Георгия Шахназарова (1985—1991)Мұрағатталған 12 қарашаның 2012 жылы. / Сост. А. Черняев, В. Медведев, А. Вебер; Горбачёв-Фонд. — М.: Альпина Бизнес Букс, 2006. — ISBN 5-9614-0354-8.
  • Политбюро (Президиум) ЦК партии в 1917—1989 гг.: Персоналии. Справочное пособие. — М.: ВКШ при ЦК ВЛКСМ, 1990. — 148 с.
  • Политбюро, Оргбюро, Секретариат ЦК РКП(б)—ВКП(б)—КПСС: справочник. — М.: Политиздат, 1990. — 271 с.
  • Составы Политбюро (Президиума в 1952—1966 гг.) Центрального Комитета Коммунистической партии Советского Союза // Политическое образование. — 1988. — № 9. — С. 78—84.
  • Состав руководящих органов Центрального комитета партии — Политбюро (Президиума), Оргбюро, Секретариата ЦК (1917—1990 гг.) // Известия ЦК КПСС. — 1990. — № 7. — С. 69—136.
  • Сушков А. В. Президиум ЦК КПСС в 1957—1964 гг.: Личности и властьМұрағатталған 15 ақпанның 2016 жылы.. — Екатеринбург: УрО РАН, 2009. — 386 с.
  • Хлевнюк О. В. Политбюро: Механизмы политической власти в 30-е годы. — М.: Российская политическая энциклопедия (РОССПЭН), 1996. — 294 с.
  • Чернев А. Д. 229 кремлёвских вождей: Политбюро, Оргбюро, Секретариат ЦК Коммунистической партии в лицах и цифрах. — М.: Родина; Руссика, 1996. — 333 с.

Дереккөздер