Тіл философиясы

Тіл философиясы (ағылш. Philosophy of language) — аналитикалық философияда тілдің табиғатын, тіларалық, тіл мен қолданушының және тіл мен ғаламның байланысын зерттейді.^[1] Зерттеу көбінесе мағынаның табиғаты, интенционалдық, референт, сөйлем құрылымы, ұғымдар, үйрену және ойлану қатарлылар туралы ізденістерден тұрады.

Готлоб Фреге пен Бертран Рассел аналитикалық философияның "лингвистикалық бетбұрыс" (Linguistic turn) жасаған маңызды тұлғалар есептеледі. Бұлардан кейін Людвиг Витгенштейн (Tractatus Logico-Philosophicus), Вена үйірмесі, сондай-ақ логикалық позитивистер және Уиллард Ван Орман Куайн қатарлылар тіл философиясын жалғастырды.^[2]

Құрлықтық философияда тіл бөлек пән ретінде қарастырылмайды. Керісінше, ол феноменология, құрылымдық семиотика,^[3] герменевтика, экзистенциализм, деконструкция және сын теориясы секілді көптеген басқа ой салаларының ажырамас бөлігі.