ಕಸ

ನಗರ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ, ಎಲ್ಲ ಬಗೆಯ ಕಸವನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸಿ ಪೌರ ಘನತ್ಯಾಜ್ಯವಾಗಿ ಸಂಸ್ಕರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ; ಕಸವನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಲು ವಿನ್ಯಾಸಗೊಳಿಸಲಾದ ಸೌಕರ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಕಸವನ್ನು ಸಂಸ್ಕರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಕಸವು ವಿಲೇವಾರಿಯಾಗದೆ ಪರಿಸರದಲ್ಲಿ ಸೇರಿಬಿಡುತ್ತದೆ. ತಪ್ಪಾಗಿ ವಿಲೇವಾರಿಯಾಗುವ ಪೌರ ಘನತ್ಯಾಜ್ಯವು ಪರಿಸರವನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸುತ್ತದೆ. ಆದರೆ, ಗಮನಾರ್ಹವಾಗಿ, ಉತ್ಪತ್ತಿಯಾದ ಕಸದಲ್ಲಿ ಕೇವಲ ಸಣ್ಣ ಪ್ರಮಾಣವು ಪರಿಸರವನ್ನು ಸೇರುತ್ತದೆ. ಬಹುಪಾಲು ಕಸವನ್ನು ಪರಿಸರವನ್ನು ಪ್ರವೇಶಮಾಡದಂತೆ ಬಂದೋಬಸ್ತು ಮಾಡಲು ಉದ್ದೇಶಿಸಿರುವ ರೀತಿಗಳಲ್ಲಿ ವಿಲೇವಾರಿ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ.^[೨]

ಪ್ರಾಣಿ ಭಾಗಗಳನ್ನು ಬಳಸಿ ಉಳಿದುಕೊಂಡ ಮೂಳೆ ತುಣುಕುಗಳು ಮತ್ತು ಸಲಕರಣೆ ತಯಾರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಬಿಸಾಡಿದ ಕಲ್ಲಿನ ತುಣುಕಗಳಿಂದ ಆರಂಭಗೊಂಡು, ಮಾನವನು ಇತಿಹಾಸದಾದ್ಯಂತ ಕಸವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತಿದ್ದಾನೆ. ಮುಂಚಿನ ಮಾನವರ ಗುಂಪುಗಳು ಕೃಷಿಸಯಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಕೊಳ್ಳಲು ಆರಂಭಿಸಿದ ಪ್ರಮಾಣವನ್ನು ಅವರ ಕಸದಲ್ಲಿನ ಪ್ರಾಣಿ ಮೂಳೆಗಳ ಬಗೆ ಮತ್ತು ಗುಣಮಟ್ಟವನ್ನು ಪರಿಶೀಲಿಸಿ ಅಂದಾಜಿಸಬಹುದು.^[೩] ಪ್ರಾಗೈತಿಹಾಸಿಕ ಅಥವಾ ನಾಗರಿಕತೆ ಪೂರ್ವದ ಮಾನವರಿಂದ ಕಸವನ್ನು ಹಲವುವೇಳೆ ತಿಪ್ಪೆಗಳಲ್ಲಿ ಸಂಗ್ರಹಿಸಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ^[೪]ಇವು ಎಸೆದ ಆಹಾರ, ಇದ್ದಲು, ಚಿಪ್ಪಿನ ಉಪಕರಣಗಳು, ಅಥವಾ ಒಡೆದ ಮಣ್ಣಿನ ವಸ್ತುಗಳ ಮಿಶ್ರಣದಂತಹ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರಬಹುದು.

• ಗಾರ್ಬಾಲಜಿ
• ಭೂಕುಸಿತ

• 
  ತರಕಾರಿ ತ್ಯಾಜ್ಯವನ್ನು ಹೈದರಾಬಾದ್, ಭಾರತ ನಲ್ಲಿ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಗೆ ಎಸೆಯಲಾಗುತ್ತಿದೆ
• 
  ವೆಪನ್ ಸ್ಕ್ರ್ಯಾಪ್ಗಳು
• 
  ಅಗೊಬಾಕ್ಸ್; ಜೈವಿಕ ವೈದ್ಯಕೀಯ ತ್ಯಾಜ್ಯ
• 
  ಆಸ್ಪತ್ರೆಯ ಕಸ
• 
  ಟ್ರೈಸಿಕಲ್‌ನಲ್ಲಿ ಸಂಗ್ರಹಿಸಿದ ತ್ಯಾಜ್ಯ
• 
  ದಕ್ಷಿಣ ಆಫ್ರಿಕಾ ನಲ್ಲಿ ಅಕ್ರಮ ವಲಸಿಗರಿಂದ ಕಳ್ಳತನ ಮತ್ತು ಕಸ.

ಕಸವನ್ನು ರೂಪಿಸುವುದು ಹೆಚ್ಚು ವ್ಯಕ್ತಿನಿಷ್ಠವಾಗಿದೆ, ಕೆಲವು ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ಅಥವಾ ಸಮಾಜಗಳು ಇತರರು ಉಪಯುಕ್ತ ಅಥವಾ ಪುನಃಸ್ಥಾಪಿಸಬಹುದಾದ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಲು ಒಲವು ತೋರುತ್ತವೆ. ^[೫]೧೮೮೦ ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ, ವಿಲೇವಾರಿ ಮಾಡಬೇಕಾದ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ನಾಲ್ಕು ಸಾಮಾನ್ಯ ವರ್ಗಗಳಾಗಿ ವಿಂಗಡಿಸಲಾಗಿದೆ: ಚಿತಾಭಸ್ಮ (ಕಲ್ಲಿದ್ದಲು ಅಥವಾ ಮರವನ್ನು ಸುಡುವುದರಿಂದ ಪಡೆಯಲಾಗಿದೆ) ಕಸ, ಕಸ ಮತ್ತು ಬೀದಿ ಗುಡಿಸುವ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಒಟ್ಟಾದ ಕಸ. ^[೬] ವರ್ಗೀಕರಣದ ಈ ಯೋಜನೆಯು ಪದಗಳನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಗಳಿಗೆ ಇಳಿಸಿತು:

ಕಸ, ಅಡಿಗೆ ಅಥವಾ ಆಹಾರ ಸ್ಕ್ರ್ಯಾಪ್‌ಗಳಂತಹ ಸಾವಯವ ಪದಾರ್ಥಗಳ ತಾಂತ್ರಿಕ ಪದಾರ್ಥವನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿರುವ ಕಸವನ್ನು ಹಂದಿಗಳು ಮತ್ತು ಇತರ ಜಾನುವಾರುಗಳಿಗೆ ನೀಡಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು ಅಥವಾ ಲೂಬ್ರಿಕಂಟ್‌ಗಳನ್ನು ತಯಾರಿಸಲು ,ಕೊಬ್ಬುಗಳು, ತೈಲಗಳು ಮತ್ತು ಗ್ರೀಸ್‌ಗಳನ್ನು ಹೊರತೆಗೆಯಲು “ರೆಂಡರಿಂಗ್” ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯಲ್ಲಿ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ವಾಣಿಜ್ಯ ಗೊಬ್ಬರವನ್ನಾಗಿ ಉಪಯೋಗಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಪೆಟ್ಟಿಗೆಗಳು, ಬಾಟಲಿಗಳು, ತವರದ ಡಬ್ಬಿಗಳು ಅಥವಾ ಮರ, ಲೋಹ, ಗಾಜು ಮತ್ತು ಬಟ್ಟೆಯಿಂದ ತಯಾರಿಸಿದ ಯಾವುದನ್ನಾದರೂ ಒಳಗೊಂಡಂತೆ ಒಣ ಸರಕುಗಳ ವಿಶಾಲ ವರ್ಗವಾದ ಕಸವನ್ನು ವಿವಿಧ ಸುಧಾರಣಾ ವಿಧಾನಗಳ ಮೂಲಕ ಹೊಸ ಗ್ರಾಹಕ ಉತ್ಪನ್ನಗಳಾಗಿ ಪರಿವರ್ತಿಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ^[೭]

ನಗರ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ, ಎಲ್ಲಾ ರೀತಿಯ ಕಸವನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸಿ ಪುರಸಭೆಯ ಘನತ್ಯಾಜ್ಯವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ; ಕಸವನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಲು ವಿನ್ಯಾಸಗೊಳಿಸಲಾದ ಸೌಲಭ್ಯಗಳಿಗಿಂತ ಪರಿಸರದಲ್ಲಿ ಕೊನೆಗೊಳ್ಳುವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ತ್ಯಜಿಸುವ ಕಸವನ್ನು ಕಸವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಕಸವು ಕಸದ ಒಂದು ರೂಪವಾಗಿದೆ, ಮತ್ತು ಪುರಸಭೆಯ ಘನತ್ಯಾಜ್ಯವನ್ನು ಸರಿಯಾಗಿ ವಿಲೇವಾರಿ ಮಾಡಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಆದ್ದರಿಂದ ಪರಿಸರಕ್ಕೆ ಪ್ರವೇಶಿಸುತ್ತದೆ, ಇದನ್ನು ಕಸವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ^[೮] ಆದಾಗ್ಯೂ, ಗಮನಾರ್ಹವಾಗಿ, ಉತ್ಪತ್ತಿಯಾಗುವ ಕಸದ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಭಾಗ ಮಾತ್ರ ಕಸವಾಗುವುದು, ಬಹುಪಾಲು ಪರಿಸರಕ್ಕೆ ಪ್ರವೇಶಿಸದಂತೆ ಅದನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುವ ಉದ್ದೇಶದಿಂದ ವಿಲೇವಾರಿ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ^[೯]